ਪੰਜਾਬੀਉ ਤੁਹਾਡਾ ਤਾਂ ਅੱਲਾ ਹੀ ਬੇਲੀ ।

ਪੰਜਾਬੀਉ ਤੁਹਾਡਾ ਤਾਂ ਅੱਲਾ ਹੀ ਬੇਲੀ । ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245
ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕਿੱਤਾ ਖੇਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਖੇਤੀ ਦੀ ਵੱਟਤ ਹੀ ਸਮੁੱਚੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਨੀਂਹ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਖੇਤੀ ਵੱਟਤ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਾਕੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਰੋਜਗਾਰ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾਉਂਦੀ ਹੈ।ਪੌਣੇ ਤਿੰਨ ਕਰੋੜ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੱਗਭੱਗ ਢਾਈ ਕਰੋੜ ਪੰਜਾਬੀ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਮਜਦੂਰ ਵਰਗ ਆਦਿ ਦਾ 90 % ਹਿੱਸਾ ਇਸ ਖੇਤੀੂ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਰੋਜਗਾਰ ਅਤੇ ਆਮਦਨ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾਂ ਹੈ। ਬਾਕੀ ਬਚਦੇ ਪੱਚੀ ਲੱਖ ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਤਾਂ ਇਸ ਮੂਲ ਵੱਟਤ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਲੁੱਟਣ ਦੇ ਹੀ ਭਾਈਵਾਲ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਸਮੁੱਚਾ ਮੁਲਾਜਮ ਵਰਗ ,ਰਾਜਨੀਤਕ, ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਲੋਕ ਆ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖੇਤੀ ਵੱਟਤ ਲੱਗਭੱਗ 75000 ਕਰੋੜ ਸਲਾਨਾ ਹੈ ਜਦੋਂਕਿ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਬੱਜਟ 30000 ਕਰੋੜ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹੈ । ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖੇਤੀ ਤੋਂ 10000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਟੈਕਸ ਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਉਗਰਾਹ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਅਤੇ 10000 ਕਰੋੜ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ।ਸੋ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਮੁੱਚੇ ਬਜਟ ਦਾ 70% ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਹਿੱਸੇ ਨੂੰ ਮੂਲ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਹੀ ਮੇਹਰਬਾਨੀ ਨਾਲ ਭਰਿਆ ਜ ਦੁਖਾਤ ੋਿੲਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਤੋਂ ਆਮਦਨ ਇਕੱਠੀ ਕਰਕੇ ਜੁੱਤੀੂਆਂ ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਹੀ ਮਾਰੀਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਨੂੰ ਖੜਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਿਸਾਨ ਅਤਿ ਗਰੀਬੀ ਵਿੱਚ ਦਿਨ ਕੱਟਦਾ ਹੈ।ਸਰਕਾਰਾਂ ਭਾਵੇਂ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਆਮਦਨ 42000 ਸਲਾਨਾ ਤੋ 46000 ਰੁਪਏ ਕਰਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਪੰਜਾਬ ਢਾਈ ਕਰੋੜ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਕੁੱਲ ਵੱਟਤ ਹੀ 75000 ਕਰੋੜ ਹੈ ਤਦ ਇਸ ਨੂੰ ਢਾਈ ਉੱਪਰ ਵੰਡ ਲਵੋ 30000 ਰੁਪਏ ਸਲਾਨਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਣਦੇ। ਇਸ ਵੱਟਤ ਵਿੱਚੋਂ ਟੈਕਸਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੀ 20000 ਕਰੋੜ ਸਲਾਨਾ ਸਰਕਾਰੀ ਖਜਾਨੇ ਵਿੱਚ ਚਲੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਪਿੱੱਛੇ ਬਚੇ 55000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਤਾਂ 20000 ਰੁਪਏ ਸਲਾਨਾ ਆਮਦਨ ਹੈ ਇੱਕ ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ।ਜਦ ਵੀ ਤੁਸੀਂ ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਕਿਸਾਨ ਹੋਵੇ ਮਜਦੂਰ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਛੋਟਾ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਜਦ ਉਸਦੇ ਮੱਥੇ ਤੇ ਪਏ ਵੱਟ ਉਸਦੀ ਅਸਲ ਸਥਿਤੀ ਦੱਸ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪਰਿਵਾਰ ਚਲਾਉਣੇਂ ਔਖੇ ਹੋਏ ਪਏ ਹਨ।ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅੰਕੜੇ ਸਹੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਜਾਤ ਦਾ 90% ਹਿੱਸਾ ਜਾਲਮ ਲੁਟੇਰਾ ਅਤੇ ਬੇਈਮਾਨ ਬਣ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ।ਗੁਰੂਨਾਨਕ ਜੀ ਦੇ ਕਹਿਣ ਵਾਂਗ ਇਹ ਲੋਕ ਤਾਂ ਪਾਪ ਦੀ ਕਮਾਈ ਤੇ ਟੇਕ ਰੱਖਕੇ ਮਾਇਆ ਇਕੱਠੀ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਇਨਸਾਫ ਅਤੇ ਫੈਸਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਫਾਈਲਾਂ ਇਹਨਾਂ ਸਮੁੱਚੇ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਦੇ ਕੋਲ ਹਨ ਜੋ ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਖਸਦੀਆਂ।ਆਮ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਚੌਥਾ ਦਰਜਾ ਵੀ ਕਿਉਂ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਨਖਾਹ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਰਿਸਵਤ ਲਈ ਹਮੇਸਾਂ ਮੂੰਹ ਟੱਡੀ ਰੱਖਦਾ ਹੈ। ਉੱਪਰਲੇ ਦਰਜੇ ਦੇ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਦੀ ਰਿਸਵਤ ਵੀ ਵੀ ਨੀਵੇਂ ਦਰਜੇ ਦੇ ਮੁਲਾਜਮ ਖੁਦ ਇਕੱਠੀ ਕਰਕੇ ਦੇਣ ਵਿੱਚ ਫਖਰ ਮਹਿਸ਼ੂਸ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਭ੍ਰਿਸਟ ਟੋਲੇ ਤੋਂ ਆਮ ਬੰਦਾਂ ਕਿਵੇਂ ਵੀ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ । ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਦੀ ਸੋਚ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ 10% ਮੁਲਾਜਮ ਵਰਗ ਮਜਬੂਰ ਹੋਇਆ ਇਸ ਲੁੱਟ ਨੂੰ ਦੇਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੈ।
ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬੱਜਟ ਦੇ 33000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਅੱਧ ਤੌਂ ਵੱਧ ਤਾਂ ਤਿੰਨ ਕੁ ਲੱਖ ਮੁਲਾਜਮ ਹੀ ਤਨਖਾਹਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਬਾਕੀ ਬਚਦੀ ਰਕਮ ਵਿੱਚੋਂ 8000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਲਏ ਕਰਜੇ ਦੇ ਵਿਆਜ ਅਤੇ ਮੂਲ਼ ਨੂੰ ਮੋੜਨ ਵਿੱਚ ਚਲਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਸੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਹਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸੀਮਤ ਰਕਮ ਬੱਚਦੀ ਹੈ ਜਿਸ ਤੋਂ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦਾ ਪੇਟ ਪੂਰਨ ਤੋਂ ਬਾਦ ਭ੍ਰਿਸਟ ਠੇਕੇਦਾਰਾਂ ਨੇ ਵੀ ਕਮਾਈ ਕਰਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਾ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਕਾਲੇ ਧਨ ਵਾਲੇ ਖਾਤੇ ਵੀ ਵੱਡੇ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿਣ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਾ ਉਦਯੋਗਪਤੀ ਵਰਗ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਇਸ ਬਜਟ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਕੱਢਣਾਂ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਕਿ ਅਗਲੀ ਇਲੈਕਸਨ ਲਈ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਹੋਰ ਚੋਣ ਫੰਡ ਲਿਆ ਜਾ ਸਕੇ। ਸੋ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਕੋਈ ਪੈਸਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਬੱਚਦਾ । ਜੋ ਅਖੌਤੀ ਵਿਕਾਸ ਦਿਖਾਇਆਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਹ ਸਾਰੇ ਦਾ ਸਾਰਾ ਨਵੇਂ ਚੁੱਕੇ ਕਰਜਿਆਂ ਰਾਂਹੀਂ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਹਰ ਸਾਲ ਜੋ 4000 ਕਰੋੜ ਘਾਟੇ ਦਾ ਬਜਟ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਪੂਰਨ ਲਈ ਨਵੇਂ ਕਰਜੇ ਲੈਕੇ ਪੂਰਾ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਪਿੱਛਲੇ 10 ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਾਂਗਰਸੀ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਹਰ ਸਾਲ ਲੱਗਭੱਗ 4000 ਕਰੋੜ ਸਲਾਨਾ ਕਰਜੇ ਚੁੱਕੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਸ ਵਕਤ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਸਿਰ 80000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਰਜਾ ਹੋ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ। ਹੋਰ ਕਾਰਪੋਰੇਸਨਾਂ ਜਿਵੇਂ ਬਿਜਲੀ ਬੋਰਡ ਆਦਿ ਸਿਰ ਵੀ 25000 ਕਰੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਦਾ ਕਰਜਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰਾ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਭਰਿਆ ਜਾਣਾਂ ਹੈ। ਕੀ ਅਣਖੀ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਕਿਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਸਿਰ ਕਰਜਾ ਹੋਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ? ਜੇ ਪੰਜਾਬ ਵਰਗੀ ਗੈਰ ਉਦਯੋਗਿਕ ਇਲਾਕੇ ਵੀ ਕਰਜਾ ਚੁੱਕਣ ਲੱਗ ਪਵੇ ਫਿਰ ਇਸਦਾ ਭਵਿੱਖ ਹਨੇਰੇ ਵਾਲਾ ਹੀ ਹੋਵੇਗਾ । ਪੰਜਾਬ ਨਕਦੀ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਅਧਾਰਤ ਸੂਬਾ ਹੈ । ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕੋਲ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸਭ ਤੋਂ ਜਿਆਦਾ ਪੈਦਾਵਾਰ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਲਾਕਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਨੇ 2% ਗਿਣਤੀ ਅਤੇ 1|5 % ਇਲਾਕਾ ਹੋਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਭਾਰਤ ਦੇ 50% ਅੰਨ ਜਰੂਰਤਾਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਕਰਕੇ ਇੱਕ ਇਨਕਲਾਬ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਪਰ ਸਾਡੀ ਸੂਬਾ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀਂ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਕਮਾਈ ਨੂੰ ਮਿੱਟੀ ਵਿੱਚ ਰੋਲ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੌਮੀ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਨਿੱਜੀ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਫਾਰਮ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸੋਨਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਧਰਤੀ ਦੀ ਥਾਂ ਹਰਿਆਣਾਂ ਅਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਵਿੱਚ ਬਣਾਏ ਹਨ ਕਿਉਂ ? ਇਹ ਹੀ ਇੱਕ ਕਾਰਨ ਹੈ ਕਿ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਿੱਤ ਅੱਜ ਵੀ ਹਰਿਆਣਾਂ ਅਤੇ ਹਿਮਾਚਲ ਜਾਂ ਦਿੱਲੀ ਕੋਲ ਗਿਰਵੀ ਰੱਖੇ ਪਏ ਹਨ। ਹਿਮਾਚਲ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਾਈ ਕਹਿਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਹ ਸੂਬੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਰੀਕ ਹਨ ਭਾਈ ਨਹੀਂ। ਹਾਂ ਇਹ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕੁੱਝ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੇ ਰਿਸਤੇਦਾਰਾਂ ਦੇ ਸੂਬੇ ਜਰੂਰ ਹਨ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਪੰਜਾਂਬ ਦੇ ਹਿੱਤ ਇਹਨਾਂ ਨਾਲ ਜੋੜ ਕੇ ਦਿਖਾਏ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਹ ਗੁਆਂਢੀ ਸੂਬੇ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨ ਜੀ ਸਦਕੇ ਪਰ ਆਪਣੇਂ ਦਮ ਤੇ ਕਰਨ । ਪੰਜਾਂਬ ਨੂੰ ਪਾਣੀ ਤੋਂ ਬਣਾਈ ਜਾ ਰਹੀ ਬਿਜਲੀ ਮੁੱਲ ਵੇਚਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਆਉਣ ਵਾਲੀ ਹਰ ਵਸਤੂ ਤੇ ਟੈਕਸ ਉਗਰਾਹੁਣ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਂਬ ਦਾ ਪਾਣੀ ਮੁਫਤ ਕਿਉਂ ਲਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਸਭ ਸਾਡੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੀ ਮਿਲੀ ਭੁਗਤ ਕਾਰਨ ਹੈ। ਜਿਸ ਦਿਨ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਆਗੂ ਆਪਣੇ ਸੂਬਾਈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਹਿੱਤਾਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਨਹੀਂ ਦੇਣਗੇ ਪੰਜਾਂਬ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਰਹੇਗਾ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਅਰਥਚਾਰੇ ਦੀ ਨੀਂਹ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਦੀ ਜਦ ਤੱਕ ਅਣਦੇਖੀ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀਂ ਰਹੇਗੀ ਪੰਜਾਬ ਪਛੜਦਾ ਹੀ ਚਲਾ ਜਾਵੇਗਾ।

ਸਰਕਾਰੀ ਲੇਖਕ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕ

ਜਦੋਂ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਗਿਰਾਵਟ ਵੱਲ ਨਜਰ ਮਾਰੋਗੇ ਤਦ ਇੰਨਾਂ ਕੁੱਝ ਦੇਖਣ ਨੂੰ ਮਿਲੇਗਾ ਕਿ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਹੋਣ ਤੇ ਹੀ ਸੱਕ ਹੋਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਸੱਭਿਅਕ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਇੰਨਾਂ ਨਿਘਾਰ ਹੈ ਕਿ ਤੋਬਾ ਤੋਬਾ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਨਾਂ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਉੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਵਾਲੇ ਡਾਕਟਰ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰੋ ਕਿ ਕਿੰਨਾਂ ਕੁ ਧਰਮ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਇਨਸਾਨੀਅਤ ਪਰਤੀ।ਕੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ਪਲਣ ਵਾਲੇ ਮਾਸੂਮ ਭਰੂਣ ਨੂੰ ਆਧੁਨਿਕ ਬਰੀਕ ਹਥਿਆਰਾਂ ਨਾਲ ਕੁਤਰ ਕੁਤਰ ਕੇ ਲਹੂ ਲੁਹਾਣ ,ਤੜਫਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੁੱਝ ਪੈਸਿਆਂ ਲਈ ਜਿਉਂਦਿਆਂ ਨੂੰ ਮੌਤ ਦੇ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਕੀਮਤ ਹਜਾਰ ਦੋ ਹਜਾਰ ਸਿਰਫ ਇਹਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਤਾਂ ਕਾਤਲ ਲੁਟਰੇ ਵੀ ਇੰਨਾਂ ਸਸਤਾ ਸੌਦਾ ਕਰਕੇ ਕਤਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ।ਕਿਸੇ ਹਾਦਸੇ ਵਿੱਚ ਜਖਮੀ ਹੋਏ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਉਨਾਂ ਚਿਰ ਨਹੀਂ ਦੇਖਦੇ ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਅਡਵਾਂਸ ਪੇਮੈਂਟ ਦੀਆਂ ਰਸੀਦ ਨਹੀਂ ਕਟਵਾ ਲਈ ਜਾਂਦੀ।ਗਰੀਬ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨੇੜੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੇ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਰਿਸੈਪਸਨ ਤੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲੇ ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਐਡਵਾਂਸ ਵਸੂਲੀ ਦੀ ਰਸੀਦ ਨਹੀਂ ਕੱਟਦੇ ਤਦ ਤੱਕ ਮਰੀਜ ਦਿਖਾਉਣ ਦਾ ਨੰਬਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦਾ।ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਉਹ ਵੈਦ ਲੱਖ ਦਰਜੇ ਬਿਹਤਰ ਸਨ ਜਿੰਹਨਾਂ ਕੋਲ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਮਨੁੱਖੀ ਸੰਵੇਦਨਾਂ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਕਲ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਪੁਸਤ ਪਨਾਹੀ ਥੱਲੇ ਅਣਰਜਿਸਟਰਡ ਹੋਣ ਦਾ ਲਕਬ ਦੇਕੇ ਮੁਜਰਮ ਗਰਦਾਨ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ।ਅੱਜ ਦੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਕੋਲ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਹੋਣ ਪਰ ਨਬਜ ਦੇਖਕੇ ਬਿਮਾਰੀ ਦੱਸਣ ਦੀ ਜੁਗਤ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ। ਵੱਡੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰ ਘਰਾਂ ਦੇ ਬੱਚਿਆਂ ਨੇ ਡੋਨੇਸਨਾਂ ,ਸਿਫਾਰਸਾਂ ,ਰੁਪਏ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਮੈਡੀਕਲ ਕਾਲਜਾਂ ਦੇ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਲੈਕੇ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਦਾ ਕਿੱਤਾ ਚੁਣਿਆ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਲਈ ਜਿੰਦਗੀ ਬਚਾਉਣਾਂ ਪਰਮੁੱਖ ਨਹੀ ਪੈਸਾ ਬਣਾਉਣਾਂ ਹੀ ਪਰਮੁੱਖ ਉਦੇਸ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ।ਆਮ ਸਧਾਰਣ ਬਿਮਾਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਹਿੰਗੇ ਮਹਿੰਗੇ ਟੈਸਟ ਕਰਵਾ ਦੇਣਾਂ ਇਹਨਾਂ ਲਈ ਸਧਾਰਣ ਵਰਤਾਰਾ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਸਮਾਜ ਦਾ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪਰਾਪਤ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਕੀ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ ਇਹਨਾਂ ਬਾਰੇ ਪੁੱਛੋ ਕੁੱਝ ਨਾਂ। ਇਸ ਵਰਗ ਵਿੱਚੋਂ ਜਨਮਿਆ ਅਖੌਤੀ ਸਮਾਜ ਸੇਵਕ ਅਤੇ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਜਦ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਉਪਦੇਸ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਕਿ ਇਸ ਅਫਸਰਸਾਹੀ ਨੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜਿਉਣਾਂ ਦੁੱਭਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਦੇ ਅੱਸੀ ਕਰੋੜ ਤੋਂ ਵੱਧ ਲੋਕ ਜਦ 26 ਰੁਪਏ ਰੋਜਾਨਾਂ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਦ ਇਸ ਵਰਗ ਦਾ ਚੌਥਾ ਦਰਜਾ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਵੀ ਦੋ ਸੌ ਰੁਪਏ ਰੋਜਾਨਾ ਤੋਂ ਤਨਖਾਹ ਸੁਰੂ ਕਰਕੇ ਦੋ ਹਜਾਰ ਰੋਜਾਨਾਂ ਤੇ ਰਿਟਾਇਰ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਪਹਿਲੇ ਦੂਜੇ ਦਰਜੇ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਤਾਂ ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਸੁਰੂ ਹੀ ਇੱਕ ਹਜਾਰ ਜਾਂ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵੱਧ ਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਰਿਟਾਇਰ ਹੋਣ ਸਮੇਂ ਦੋ ਹਜਾਰ ਰੋਜਾਨਾ ਅਤੇ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਬਲੈਕ ਮਨੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਹਨਾਂ ਕੋਲ। ਜਿਸ ਸਮਾਜ ਕੋਲ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਹੋਣਗੇ ਉਸ ਸਮਾਜ ਦਾ ਰੱਬ ਹੀ ਰਾਖਾ ਹੈ। ਦੇਸ ਦੇ ਬਜਟ ਦਾ ਅੱਧ ਤੌਂ ਵੱਧ ਇਹ ਵਰਗ ਹੀ ਤਨਖਾਹਾਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਲੈ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਬੱਚਦੇ ਬਜਟ ਦੇਅੱਧ ਨੂੰ ਵੀ ਪੰਜ ਦਵੰਜੀ ਦਾ ਹਿਸਾਬ ਨਾਲ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿੱਥੇ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚਾ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਵਰਗਾਂ ਨੇ ਯੂਨੀਅਨਾਂ ਬਣਾਕਿ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨਾਲ ਗਲਵੱਕੜੀ ਪਾਕੇ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਬਣਕਿ ਦੇਸ ਨੂੰ ਬਰਬਾਦ ਕਰਨ ਦਾ ਰਾਹ ਫੜਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਦੇਸ ਦੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਬਣੇ ਇਹ ਅਫਸਰ ਲੋਕ ਲੋਕਾਂ ਬਾਰੇ ਘੱਟ ਸੋਚਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਪਣੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਲਈ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਬਲੈਕ ਮੇਲਿੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਦੇਸ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਛਾਸਕਤੀ ਅਤੇ ਸੋਚ ਸਕਤੀ ਹੀ ਮਰ ਚੁੱਕੀ ਕਿ ਜੇ ਦੇਸ ਦਾ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ 26 ਰੁਪਏ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਅਫਸਰ ਨੂੰ 2600 ਕਿਉਂ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ ਨਾਲੋਂ ਦਸ ਗੁਣਾਂ ਤਨਖਾਹ 260 ਰੁਪਏ ਦੇ ਦਿਉ । ਇਹਨਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਕਰਮਚਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਆਮ ਅਮੀਰ ਮੰਨੇ ਗਏ ਵਿਅਕਤੀ ਤੋਂ 100 ਗੁਣਾਂ ਤਨਖਾਹ ਲੈਕੇ ਵੀ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾਂ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਹਰ ਨਵੇਂ ਸਾਲ ਪੇ ਕਮਿਸਨ ਬਣਵਾ ਲੈਦੇ ਹਨ ।ਆਪ ਹੀ ਉਸ ਕਮਿਸਨ ਵਿੱਚ ਸਾਮਲ ਹੋਕੇ ਆਪਣਾਂ ਢਿੱਡ ਭਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਉੱਪਰ ਕੋਈ ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਨਹੀਂ ਕਿ ਤੁਹਾਡੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਕਿਸਾਨ ਮਜਦੂਰ ਵਪਾਰੀ ਤਾਂ ਖੁਦਕਸੀਆਂ ਕਰਨ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਨ। ਕੀ ਖੁਦਕਸੀ ਕਰਨ ਤੇ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਇਹਨਾਂ ਅਫਸਰਾਂ ਨੂੰ ਨਹੀਂ ਮੰਨਿਆਂ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ? ਜਿਸ ਦੇਸ ਦੀ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਅਫਸਰਸਾਹੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਤਨਖਾਹ ਨਾਲ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਕੰਮ ਕਰਨ ਦੇ ਤਾਂ ਵੱਖਰੇ ਪੈਸੇ ਲੈਂਦੀ ਹੋਵੇ ਰਿਸਵਤ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਉਸ ਦੇਸ ਦੀ ਆਮ ਜਨਤਾ ਕੋਲ ਖੁਦਕਸੀਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਬਚਦਾ ਹੀ ਕੀ ਹੈ।ਜਿਸ ਵਰਗ ਨੇ ਆਮ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਰੋਟੀ ਤੋਂ ਵੀ ਮੁਥਾਜ ਕਰ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦੁਖ ਲਿਖਣ ਵਾਲਾ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਵੀ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਲੇਖਕ ਲੋਕ ਸਮਾਜ ਦੇ ਨਿਆਸਰੇ ,ਨਿਉਟੇ ,ਨਿਮਾੁੇ ਵਰਗ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਬੇਸਹਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਦੀ ਥਾਂ ਤਾਂ ਆਈ ਏ ਐੱਸ , ਆਈ ਪੀ ਐੱਸ,ਅਤੇ ਹੋਰ ਉੱਚ ਅਹੁਦਿਆਂ ਤੋਂ ਰਿਟਾਇਰ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸਰਕਾਰੀ ਪਹੁੰਚ ਨਾਲ ਮੱਲ ਲਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਅਮੀਰ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਨੇ ਅਮੀਰ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਆਪ ਸਹੇੜੀਆਂ ਸਮੱਸਿਆਵਾਂ ਪੇਸ ਕਰਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਇਸ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਨੂੰ ਦਿਵਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।
ਇਸ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਨੇ ਹੀ ਅਰਬਪਤੀ ਵਿਧਾਨਕਾਰਾਂ , ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਮੈਟ ਆਦਿ ਨੂੰ ਵੀ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਦੀ ਥਾਂ ਤਨਖਾਹ ਦਾਰ ਬਣਵਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਹਿਮ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਇੱਕ ਵਾਰ ਤਨਖਾਹ ਲੈਣ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਸੁਰੂ ਕਰਕੇ ਹੁਣ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਤਨਖਾਹ ਨਿਾਂ ਕਿਸੇ ਕਾਰਣ ਦੇ ਆਪ ਹੀ ਵਧਾ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।ਹੁਣ ਤਾਂ ਇਹ ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕ ਚੋਣਾਂ ਉੱਪਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਖਰਚ ਵੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਲੈਣ ਲਈ ਤਰਲੋਮੱਛੀ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛੋ ਕਿ ਕੀ ਜਰੂਰਤ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਪੈਸੇ ਖਰਚਣ ਦੀਤੁਸੀਂ ਕੋਈ ਠੇਕਾ ਲਿਆ ਹੈ ਦੇਸ ਸੇਵਾ ਦਾ। ਪਹਿਲਾਂ ਅੰਨਾਂ ਖਰਚ ਕਰਕੇ ਫਿਰ ਅੰਨੀਂ ਲੁੱਟ ਮਚਾਉਂਦੇ ਹਨ। ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਅਤੇ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਵਿੱਚ ਸਵਾਲ ਉਠਾਉਣ ਤੱਕ ਦੇ ਵਿੱਚ ਕਮਾਈ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਗਰੀਬ ਬੰਦੇ ਦੀ ਕਦੇ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ ਪਰ ਉਦਯੋਗਪਤੀਆਂ ਦੇ ਸਵਾਲ ਪੁੱਛਣ ਵੇਲੇ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੱਦਦ ਵਿੱਚ ਸਭ ਕੁੱਝ ਠੱਪ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।ਅਮੀਰ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਕਦੀ ਇਸ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਦੇ ਗੱਠਜੋੜ ਨੂੰ ਨੰਗਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਬਲਕਿ ਇਹ ਦੇਸ ਦੀ ਤਰੱਕੀ ;ਲਈ ਜਰੂਰੀ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਢੱਕ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਪਰ ਜਦ ਵੀ ਗਰੀਬ ਵਰਗ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਬਸਿਡੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣ ਦੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਦ ਇਹ ਹੀ ਅਮੀਰ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਅਸਮਾਨ ਸਿਰ ਤੇ ਚੁੱਕ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ। ਦੇਸ ਦੇ ਬਜਟ ਰੂਪੀ ਟੈਕਸਾਂ ਵਿੱਚ 90% ਹਿੱਸਾ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇਹ ਆਮ ਵਰਗ ਲਈ 10% ਵੀ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾਂ ਪਰ ਦੇਸ ਦਾ 10% ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਬਜਟ ਦਾ 90% ਹੜੱਪ ਕਰ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।
ਸੱਚ ਦਾ ਦੀਵਾ ਬਾਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਰਾਜਨੀਤਕ, ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਘੱਟ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਹੁਣ ਤਾਂ ਦੇਸ ਦੇ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂ ਵੀ ਭ੍ਰਿਸਟ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿੰਹਨਾਂ ਨੇ ਦੇਸ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੂੰ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਨੂੰ ਲੋਕਸੇਵਾ ਦਾ ਰਾਹ ਦਿਖਾਉਣਾਂ ਸੀ ਜਾਂ ਫਿਰ ਭ੍ਰਿਸਟ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨੇ ਦੇਸ ਦੇ ਧਾਰਮਿੱਕ ਖੇਤਰ ਨੂੰ ਵੀ ਅਗਵਾ ਕਰ ਲਿਆ ਹੈ। ਬਨਾਉਟੀ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂ ਪੈਦਾ ਕਰਕੇ ਸਮਾਜ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ । ਸਾਡੇ ਸਮਾਜਿਕ ਢਾਂਚੇ ਦੀ ਨੀਂਹ ਹੀ ਕਮਜੋਰ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਸੋ ਅੱਜ ਦਾ ਆਧੁਨਿੱਕ ਵਿਕਸਿਤ ਸਮਾਜ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਹੁਣ ਕਿਥੋਂ ਤੱਕ ਨੀਂਵਾਂ ਜਾਵੇਗਾ ਖੁਦਾ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ।

ਜਦ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂ ਆਪਣਾਂ ਫਰਜ ਭੁੱਲ ਜਾਣ

ਦੋਸਤੋ ਜਦ ਇਨਸਾਫ ਦੀਆਂ ਗੱਦੀਆਂ ਤੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਆਪਣਾਂ ਫਰਜ ਭੁੱਲ ਜਾਣ ਤਦ ਰਾਜਸੱਤਾ ਭ੍ਰਿਸਟ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਲਈ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂ ਹੀ ਵੱਡੇ ਦੋਸੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਤਾਂ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਆਪਣਾਂ ਧਰਮ ਭੁੱਲ ਕੇ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਤਲੀਆਂ ਚੱਟਣ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸਵਾਰਥੀ ਆਗੂ ਜਿੱਥੇ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਪਤਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦੇ ਹਨ ਉੱਥੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਰਤਮਾਨ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਦੇ ਦੋਸੀ ਵੀ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਇਤਿਹਾਸ ਵੱਲ ਜੇ ਨਿਰਪੱਖ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਪਾਈਏ ਤਦ ਬਹੁੱਤ ਸਾਰੀਆਂ ਇਹੋ ਜਿਹੀਆਂ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦਾ ਵਰਣਨ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੁ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਦੀ ਸਹੀਦੀ, ਗੁਰੁ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਦੀ ਸਹੀਦੀ, ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬ ਜਾਦਿਆਂ ਦੀ ਸਹੀਦੀ ਸਿੱਖ ਇਤਿਹਾਸ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਅਹਿਮ ਘਟਨਾਵਾਂ ਵੀ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਦੋਸੀ ਸਿੱਧ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।ਜਹਾਂਗੀਰ ਗੁਰੁ ਜੀ ਨੂੰ ਸਜਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਇਹ ਸਮਝਦਾ ਸੀ ਕਿ ਯਾਸਾ ਕਾਨੂੰਨ ਕਿਸੇ ਫਕੀਰ ਦਾ ਖੁਨ ਧਰਤੀ ਉੱਪਰ ਡੁੱਲਣਾਂ ਰਾਜਸੱਤਾ ਲਈ ਖਤਰਨਾਕ ਹੈ ਪਰ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਦਲਾਲ ਇਨਸਾਫ ਦੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੇ ਬੈਠੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਭਾਵ ਕਾਜੀ ਅਤੇ ਹੋਰ ਚੰਦੂ ਵਰਗੇ ਲੋਕ ਬਜਾਇ ਜਹਾਂਗੀਰ ਨੂੰ ਸੁਮੱਤ ਦੇਣ ਦੇ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਫੈਸਲੇ ਸੁਝਾਉਣ ਲੱਗੇ ਕਿ ਕੋਈ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਸਜਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇ ਜਿਸ ਨਾਲ ਗੁਰੁ ਜੀ ਦਾ ਖੁਨ ਧਰਤੀ ਉੱਪਰ ਨਾਂ ਡੁੱਲੇ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਰਾਵਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਤੱਤੀ ਤਵੀ ਤੇ ਬਿਠਾਕੇ ਖੁਨ ਧਰਤੀ ਤੇ ਨਾਂ ਡੁੱਲਣ ਦੇਣ ਦੀ ਕੁਮੱਤ ਸੀ । ਨਦੀ ਵਿੱਚ ਰੋੜਨ ਦੀ ਦੂਸਰੀ ਕੁਮੱਤ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਇਨਸਾਫ ਦੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੇ ਬੈਠਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਸੀ।ਇਹ ਲੋਕ ਜੇ ਸੱਚ ਮੁੱਚ ਹੀ ਇਨਸਾਫ ਦਾ ਧਰਮ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਤਦ ਜਰੂਰ ਹੀ ਇਹ ਸਜਾ ਰੋਕ ਸਕਦੇ ਸਨ ਪਰ ਜਦ ਧਰਮ ਦੇ ਮੁਖੌਟੇ ਵਿੱਚ ਜਾਲਮ ਕੱਟੜ ਲੋਕ ਬੈਠੇ ਹੋਣ ਫਿਰ ਧਰਮ ਦੀ ਆਸ ਕਿੱਥੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

         ਤੀਸਰੀ ਘਟਨਾ ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦੇ ਛੋਟੇ ਸਾਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਦੀ ਸਹੀਦੀ ਤਾਂ ਖੁੱਲੇ ਤੌਰ ਤੇ ਇਹਨਾਂ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂਆਂ ਦੀ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜੀ ਸਿੱਧ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਜਦ ਪਹਿਲੇ ਦਿਨ ਗੁਰੁ ਕੇ ਲਾਡਲੇ ਕਚਹਿਰੀ ਵਿੱਚ ਪੇਸ ਹੋਏ ਤਾਂ ਨਵਾਬ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਸਜਾ ਦੇਣ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਹ ਬੱਚੇ ਹਨ ਕੀ ਵਿਗਾੜ ਲੈਣਗੇ ਅਤੇ ਇਸਲਾਮ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸਜਾ ਦੇਣ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਹੈ।ਜਿੱਥੋ ਤੱਕ ਈਨ ਨਾਂ ਮੰਨਣ ਦੀ ਗੱਲ ਸੀ ਤਾਂ ਉਸ ਉੱਪਰ ਵੀ ਇਹ ਕਹਿਕੇ ਕਿ ਬੱਚੇ ਹਨ ਮੰਨ ਜਾਣਗੇ ਜਾਉ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਬਜਾਰ ਘੁੰਮਾ ਲਿਆਉ। ਅੱਗੇ ਬਜਾਰ ਘੁੰਮਾਉਣ ਗਏ ਲੋਕ ਕਾਜੀਆਂ ਅਤੇ ਵਿਰੋਧੀਆਂ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸਾਂ ਦਾ ਸਿਕਾਰ ਹੋਏ। ਬੱਚਿਆਂ ਉੱਪਰ ਹਥਿਆਰ ਖਰੀਦਣ ਤੱਕ ਦੇ ਦੋਸ ਲਾਏ ਗਏ।ਸੱਪ ਦੇ ਬੱਚੇ ਸੱਪ ਹੀ ਨਿਕਲਣਗੇ ਆਦਿ ਅਨੇਕਾਂ ਗੱਲਾਂ ਨਾਲ ਨਵਾਬ ਸਰਹਿੰਦ ਨੂੰ ਪਰੇਰਣ ਵਾਲੇ ਇਹ ਇਨਸਾਫ ਦੀਆਂ ਕੁਰਸੀਆਂ ਉੱਪਰ ਬੈਠਣ ਵਾਲੇ ਧਰਮਿੱਕ ਲੋਕ ਹੀ ਸਨ। ਨਵਾਬ ਨੇ ਤਾਂ ਆਪ ਸਜਾ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਬੱਚੇ ਨਵਾਬ ਮਲੇਰ ਕੋਟਲਾ ਨੂੰ ਲੈ ਜਾਣ ਅਤੇ ਜੋ ਮਰਜੀ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁੱਲ ਦੇ ਦਿੱਤੀ ਸੀ। ਨਵਾਬ ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ਨੇ ਵੀ ਕਿਹਾ ਕਿ ਬੱਚਿਆ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਕੀ ਦੁਸਮਣੀ ਹੈ ਪਰ ਮੇਰੀ ਦੁਸਮਣੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਬਾਪ ਨਾਲ ਹੈ ।ਮੈਂ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਬਾਪ ਨਾਲ ਹੀ ਦੋ ਦੋ ਹੱਥ ਕਰਾਂਗਾਂ।ਪੁਰਾਤਨ ਕਾਨੂੰਨ ਯਾਸਾ ਅਨੁਸਾਰ  ਬੱਚਿਆਂ ਇਸਤਰੀਆਂ ਅਤੇ ਫਕੀਰਾਂ ਦਾ ਖੁਨ ਧਰਤੀ ਤੇ ਨਾਂ ਡੋਲਣ ਦਾ ਮੁੱਦਾ ਇੱਥੇ ਵੀ ਉੱਠਿਆ ਸੀ ਪਰ ਕਾਜੀਆਂ ਨੇ ਇਸਦਾ ਹੱਲ ਸੁਝਾਇਆ ਸੀ ਕਿ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਕੰਧ ਵਿੱਚ ਚਿਣ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।ਕੀ ਇਸ ਦੋਸ ਵਿੱਚ ਧਾਰੋਿਮੱਕ ਆਗੂ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਦੋਸੀ ਨਹੀਂ? ਜਦ ਕਿਸੇ ਵੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਰਾਜ ਵਿੱਚ ਜਬਰ ਜੁਲਮ ਹੋਣ ਲੱਗਦੇ ਹਨ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਅਫਸਰਸਾਹੀ ,ਪਰਬੰਧਕ ,ਜਾਂ ਧਾਰਮਿੱਕ ਆਗੂ ਹੋਣ ਪਰ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਮੁੱਖੀ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖੀ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਰਾਬਰ ਦਾ ਦੋਸੀ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਸੋ ਰਾਜਸੱਤਾ ਹਮੇਸਾਂ ਆਪਣੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕੰਮਾਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਅਤੇ ਨੁਕਸਾਨ ਝੱਲਦੀ ਹੈ। ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਕੋਈ ਸਲਾਹਕਾਰ ਰੱਖ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ ਉਹੋ ਜਿਹੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਚੰਗਾਂ ਜਾਂ ਮੰਦਾਂ ਫਲ ਭੁੱਗਤਦਾ ਹੈ।  ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੂੰ ਦੋਸੀ ਗਰਦਾਨਣ ਸਮੇਂ ਉਸਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਕਦੀ ਬਰੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਇਹ ਆਮ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਆਮ ਮਨੁੱਖ ਨਾਲ ਭੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਵਾਪਰਦਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ,ਰਾਜਸੱਤਾ , ਸੰਸਥਾ ਵਿੱਚ ਚੰਗੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਤੋਂ ਬੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਜਿੰਹਨਾਂ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਗਲਤ ਚੁਣੇ ਜਾਣ ਉਹ ਭਾਵੇਂ ਚੰਗੇ ਵੀ ਹੋਣ ਪਰ ਬਹੁਤ ਗਲਤ ਫੈਸਲੇ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜਿਹਨਾਂ ਦਾ ਫਲ ਭੁੱਗਤਣਾਂ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕਿਸਮਤ ਬਣ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਹੋ ਹੀ ਕਰਮ ਸਿਧਾਂਤ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਕਿ ਜੋ ਕਰੋਗੇ ਉਹੋ ਜਿਹਾ ਹੀ ਫਲ ਪਾਉਗੇ। ਗੁਰੁ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਜੀ ਦਾ ਦੁਸਮਣ ਨਵਾਬ ਮਲੇਰਕੋਟਲਾ ਆਪਣੇ ਇੱਕ ਚੰਗੇ ਕੰਮ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣੇ ਵਾਰਸਾਂ ਨੂੰ ਸੈਕੜੇ ਸਾਲਾ ਲਈ ਸੁਰੱਖਿਅਤ ਕਰ ਗਿਆ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਨਵਾਬ ਸਰਹਿੰਦ, ਜਹਾਂਗੀਰ, ਔਰੰਗਜੇਬ ਆਪਣੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਦੀ ਰਾਇ ਦਾ ਫਲ ਸਦੀਆਂ ਤੱਕ ਭੁਗਤਦੇ ਰਹਿਣਗੇ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਲੋਕਾਂ  ਦੀਆਂ ਕਬਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਛਾਂ ਅਤੇ ਥਾਂ ਨਸੀਬ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
?  ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245

ਗਿਆਨ ,ਵਿਗਿਆਨ ਅਤੇ ਅਗਿਆਨ

    ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ      9417727245
ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਵਿਗਿਆਨ ਤੋਂ ਆਈ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਰਾਂਤੀ ਅਤੇ ਨਵੀਂ ਤਕਨੀਕ ਨੇ ਜੀਵਨ ਸੈਲੀ ਨੂੰ ਬਦਲ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਹੁਣ ਤੱਕ ਪੜਦੇ ਆਏ ਹਾਂ ਕਿ ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਰਾਂਤੀ ਇੰਗਲੈਂਡ ਵਿੱਚ ਆਈ ਹੈ ਪਰ ਪਿੱਛਲੇ ਤੀਹ ਕੁ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਈ ਨਵੀਂ ਇਲੈਕਟਰੋਨਿਕਸ ਅਤੇ ਡਿਜੀਟਲ ਕਰਾਂਤੀ ਨੇ ਤਾਂ ਇੱਕ ਨਵਾਂ ਇਨਲਾਬ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਇਸ ਕਰਾਂਤੀ ਸਾਹਮਣੇ ਸਭ ਕਰਾਂਤੀਆਂ ਫਿੱਕੀਆਂ ਲੱਗਦੀਆਂ ਹਨ।ਹੁਣ ਬਿਜਲਈ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਇੰਟਰਨੈਟ ਨੇ ਸਮੁੱਚੇ ਸੰਸਾਰ ਦੀ ਜੀਵਨ ਸੈਲੀ ਨੂੰ ਪਰਭਾਵਤ ਕਰਨਾਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਵਿੱਚ ਨਵੀਂ ਆਧੁਨਿਕ ਜੀਵਨ ਸੈਲੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾਉਣ ਦੀ ਲਾਲਸਾ  ਵੱਧ ਰਹੀ ਹੈ । ਕੰਪਨੀਆਂ ਆਪਣੇ ਮਾਲ ਦੀ ਖਪਤ ਵਧਾਉਣ ਦੇ ਲਈ ਜੋ ਮਸਹੂਰੀ ਯੁੱਧ ਚਲਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਨੇ  ਬਲਦੀ ਅੱਗ ਵਿੱਚ ਤੇਲ ਪਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਵਸਤੂ ਵਪਾਰਕ ਬਣ ਗਈ ਹੈ। ਪਾਣੀ ਅੱਗ ਮਿੱਟੀ  ਅਤੇ ਹਵਾ ਵਰਗੀਆਂ ਕੁਦਰਤੀ ਵਸਤਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਕੀਮਤੀ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ।ਅਣਦਿਸਦਾ ਸਿਰਫ ਅਨੁਭਵ ਕੀਤਾ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਆਸਮਾਨ ਦਾ ਵੀ ਅਰਬਾਂ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ । ਵਨ ਜੀ , ਟੂ ਜੀ, ਥਰੀ ਜੀ ਆਦਿ  ਨਾਂਵਾਂ ਤੇ ਸਪੈਕਟਰਮ  ਭਾਵ ਅਸਮਾਨ ਵਿੱਚ ਚੱਲਣ ਵਾਲੀਆਂ ਇਲੈਕਟਿਰਕ ਲਹਿਰਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਆਮਦਨੀ ਦਾ ਸਾਧਨ ਬਣਾ ਲਿਆ  ਹੈ।ਸੋ  ਅੱਜ ਕੱਲ ਤਾਂ ਬਹੁਤੇ ਲੋਕ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਲਈ ਵੀ ਪੈਸਾ ਖਰਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਗਏ ਹਨ। ਅੱਜ ਕੱਲ ਦੂਰ ਖੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹਾਕ ਮਾਰਕੇ ਬੁਲਾਉਣਾਂ ਤੌਹੀਨ ਸਮਝਦਾ ਹੈ ਪਰ ਉਸਨੂੰ ਹਾਕ ਮਾਰਨ ਲਈ ਮੋਬਾਈਲ ਤੇ ਪੈਸਾ ਖਰਚਣਾਂ ਸਾਨ ਸਮਝਦਾ ਹੈ।ਅੱਜ ਕੱਲ ਮੁਫਤ ਮੰਨੀ ਜਾਣ ਵਾਲੀ ਕੁਦਰਤੀ ਨਿਆਮਤ ਪਾਣੀ ਦਾ ਵੀ ਹਰ ਕੋਈ ਬਿੱਲ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਨਹਾਉਣ ਲਈ ਪਾਣੀ ਵੀ ਹੁਣ ਬਿਜਲੀ ਨਾਲ ਗਰਮ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਪੰਜ  ਦਸ ਰੁਪਏ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਇੱਕ ਦੋ ਯੂਨਿਟਾਂ ਮੱਚ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਚੁੱਲਾ ਬਾਲਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਪੰਜ ਰੁਪਏ ਕਿਲੋ ਲੱਕੜ ਖਰੀਦਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।ਗੈਸ ਨਾਲ ਰਸੋਈ ਚਲਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਤਾਂ ਗੈਸ ਤੇ ਖਰਚਾ ਹੋਣਾਂ ਨਿਸਚਿਤ ਹੈ ਹੀ। ਇਸ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਲ ਜੋ ਤਰੱਕੀ ਅਤੇ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਰਾਂਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਉਸ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸਿਰ ਤੋਂ ਵਾਹੁਣ ਸਮੇਂ ਕੰਘੇ ਵਿੱਚ ਆਏ ਕੇਸ਼ ਵੀ ਮੁੱਲ ਵਿਕਣ ਲਾ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਕੇਸਾਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਹੁਣ  ਅੜ ਕੇ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਜਦ ਕੋਈ ਵਿਅਕਤੀ ਲੰਬੇ ਕੇਸ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰ ਕਟਵਾਉਂਦਾਂ ਹੈ ਤਦ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਤਾਂ ਮੱਸੇ ਰੰਗੜ ਦੇ ਸਿਰਾਂ ਨਾਲੋ ਵੀ ਵੱਧ ਮਿਲਣ ਲੱਗ ਪਈ ਹੈ ਅਤੇ ਲੋਕ ਖੁਦ ਹੀ ਇਕੱਲੇ ਵਾਲਾਂ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦੋ ਤਿੰਨ ਸੌ ਵਸੂਲਦੇ ਹਨ।ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਜਮਾਨੇ ਨੂੰ ਹੁਣ ਵਿਗਿਆਨ ਦਾ ਜਮਾਨਾ ਕਿਹਾ ਜਾਵੇ ਜਾਂ ਅਗਿਆਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾਂ ਮੁਸਕਿਲ ਹੈ। ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਜੋ ਲੋਕ ਤਰੱਕੀ ਦੱਸਦੇ ਹਨ ਉਹ ਭੁੱਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਕਿ ਇਸ ਤਰੱਕੀ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਦੀ ਜੋ ਬਲੀ ਲਈ ਹੈ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਮੁੱਲ ਕਿਧਰੋਂ ਵੀ ਨਹੀਂ ਮਿਲਣਾਂ।
                ਅੱਜ ਇਸ ਤਰੱਕੀ ਨੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਵਾਰਥੀ ਹੋਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ। ਇਸ ਸਵਾਰਥ ਪੁਣੇ ਦੀ ਗੋਦੀ ਵਿੱਚ ਡਿੱਗਿਆ ਮਨੁੱਖ ਮਨੁੱਖੀ ਰਿਸਤੇ ਅਤੇ ਸਮਾਜਿਕ ਕਦਰਾਂ ਕੀਮਤਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਦੂਰ ਜਾਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਮਾਪੇ ਆਪਣੀ ਔਲਾਦ ਵਿੱਚ ਜਾਇਦਾਦ ਵੰਡਣ ਸਮੇਂ ਆਪਣਾਂ ਹਿੱਸਾ ਰੱਖਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹਨ। ਕਈ ਵਾਰ ਅਨੇਕਾਂ ਘਰਾਂ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਮਾਂ ਅਤੇ ਪਿਉ ਦੀ ਵੀ ਵੰਡ ਪੈ ਜਾਦੀ ਹੈ।ਹੁਣ ਕੋਈ ਮਾਂ ਪਿਉ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਬਲਕਿ ਪੂਰਾ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਜੋ ਪੁੱਤਰ ਮਾਪਿਆਂ ਨੂੰ ਨਾਲ ਰੱਖਦਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਉਸਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਦਾ ਲਾਲਚ ਕਾਰਨ ਹੀ ਇਹ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਜੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਕੋਲ ਜਾਇਦਾਦ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਦ ਅਮੀਰ ਘਰਾਂ ਵਾਲੇ ਤਾਂ ਬੂਹੇ ਭੇੜ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਦਾ ਸਿਆਣਾਂ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਜ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਗਰੀਬ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਰਾਬਰ ਲਿਆਉਣ ਵਾਲਾ ਕੋਈ ਕੰਮ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਹੁਣ ਕਿਸੇ ਗੁਆਂਢੀ ਉੱਪਰ ਪਏ ਕੁਦਰਤੀ ਆਫਤ ਸਮੇਂ ਮੱਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਬਲਕਿ ਪਾਸਾ ਵੱਟਣ ਅਤੇ ਅਣਜਾਣ ਬਣਨ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਆਰਥਿੱਕ ਅਧਾਰ ਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਸਮਾਜੀ ਰੁਤਬਾ ਮਾਪਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਹੁਣ ਮਨੁੱਖ ਇੱਜਤ ਨਾਂ ਦੀ ਚੀਜ ਨੂੰ ਵੀ ਪੈਸੇ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਵਰਤਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਹੈ।ਇੱਜਤਾਂ ਦੀ ਬਲੀ ਦੇਕੇ ਤਾਂ ਅੱਜ ਲੋਕ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਪੌੜੀਆਂ ਤੱਕ ਚੜਨ ਲੱਗ ਪਏ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਰਾਜ ਗੱਦੀਆਂ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੇ ਲੋਕ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਤੋਂ ਸਰਮ ਕਿਉਂ ਮੰਨਣ?
          ਸਮਾਜ ਦੀ ਵਰਤਮਾਨ ਹਾਲਤ ਵਿਗਿਆਨ ਦੁਆਰਾ ਪੈਦਾ ਕੀਤੀ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਰਾਂਤੀ ਦਾ ਹੀ ਨਤੀਜਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਵਿਗਿਆਨ ਵਿਚੋਂ ਮਨੁੱਖੀ ਰਿਸਤੇ ਮਨਫੀ  ਹੋ ਜਾਣ ਉਸ ਵਿਗਿਆਨ ਦੀਆਂ ਟਾਹਰਾਂ ਮਾਰਨ ਵਾਲੀ ਜਮਾਤ ਦਿਲ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਿਰਫ ਪਾਗਲ ਦਿਮਾਗ ਵਾਲੀ ਜਮਾਤ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਂ ਦੀ ਕਰਾਮਾਤ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਇੱਕ ਸਿਧਾਂਤ ਤਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹ ਆਪਣੇ ਵਿਚੋਂ ਹੀ ਭਸਮਾਸੁਰ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਜਿੰਨ ਹੀ ਇਸ ਕੁਦਰਤ ਵਿੱਚ ਤਾਕਤਵਰ ਤੋਂ ਤਾਕਤਵਰ ਵਸਤੂਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਕਤ ਇਸ ਧਰਤੀ ਨਾਂ ਦੇ ਗ੍ਰਹਿ ਤੇ ਇਹ ਵਿਗਿਆਨ ਨਾਂ ਦਾ  ਭਸਮਾਸੁਰ ਹੀ ਜਿਉਂਦੀਆਂ ਚੀਜਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣੇਗਾ ਅਤੇ ਬਣ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਅਤੇ ਸਿਆਣਾਂ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਇਨਸਾਨ ਕੁਦਰਤੀ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਛੱਡ ਕੇ ਬਨਾੳੇਟੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਂ ਰਿਹਾ ਹੈ ਆਪਣੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਤਾਕਤਵਰ ਐਟਮੀ ਸਕਤੀ ਵਧਾਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਹ ਤਾਕਤ ਜਾਂ ਕੋਈ ਇਸ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਹੋਰ ਤਾਕਤ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਰਚ ਲਵੇਗਾ ਜਰੂਰ ਹੀ ਕਦੇ ਨਾਂ ਕਦੇ ਆਪਣਾਂ ਚਮਤਕਾਰ ਦਿਖਾ ਦੇਣਗੀਆਂ ਜੋ ਸਾਇਦ ਇਸ ਗ੍ਰਹਿ ਨੂੰ ਵੀ ਭਸਮ ਕਰ ਛੱਡੇ।
ਬੇ ਰਹਿਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਗਿਆਨ ਰਹਿਤ ਮਨੁੱਖ ਇੱਕ ਨਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਆਪਣੇ ਕਿਸੇ ਲਾਲਚ ਅਧੀਨ ਵਰਤੋਂ ਜਰੂਰ ਕਰੇਗਾ ਜੋ ਇਸ ਵਿਗਿਆਨ ਨੂੰ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਅਗਿਆਨ ਸਿੱਧ ਕਰ ਦੇਵੇਗਾ।       

ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨਹੀੰ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀ ਦੀ ਫਿਕਰ ਕਰੋ।

                          
  ਮੀਡੀਆਂ ਅਤੇ ਪਰਚਾਰ ਸਾਧਨਾਂ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਵਪਾਰੀ ਲੋਕ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਵਪਾਰ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਕੀ ਪੰਜਾਬੀ  ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਹੈ ਬਿਲਕੁੱਲ ਨਹੀਂ। ਫਿਰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਇਹ ਰੌਲਾ ਕਿਉਂ ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅੱਜ ਦਾ ਜਮਾਨਾ ਵਪਾਰਕ ਜਮਾਨਾ ਹੈ ਇੱਥੇ ਸਭ ਕੁੱਝ ਵੇਚਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਮਾਨਸਿਕ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਵੀ ਵੇਚੀਆਂ ਜਾ ਸਕਦੀਆਂ ਹਨ। ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਪਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਰੌਲਾ ਵੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਮਾਨਸਿਕ ਸੋਸਣ ਹੈ। ਕੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਹੈ ? ਨਹੀ। ਇਹ ਬੋਲੀ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਦੀ ਜਨਮੀ ਹੈ ਜਦ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸਾਂ ਦਾ ਜਨਮ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਸੀ ।ਬਾਬੇ ਫਰੀਦ ਦੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਵਾਲੀਆਂ ਲਿਖਤਾਂ ਵੇਲੇ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸਾਂ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ।ਗੁਰਮੁਖੀ ਭਾਸਾ  ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਭਾਸਾ ਹੈ ਜਾਂ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਸਿੱਖ ਗੁਰੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਹੀ ਜਿਆਦਾਤਰ ਵਰਤਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋਈ । ਗੁਰਮੁਖੀ ਦੇ ਪਰਚਾਰ ਕਰਨ ਨੂੰ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨਾਲ ਰਲਗੱਡ ਕੀਤਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਰੌਲਾ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਕੋਈ ਖਤਰਾ ਹੈ ਅਸਲ ਖਤਰਾ ਤਾਂ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਦਾ ਹੈ। ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਨੂੰ ਖਤਰਾ ਜਰੂਰ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਭਾਸਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰ ਸਰਪਰਸਤੀ ਨਹੀਂ ਦੇ ਰਹੀ। ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਬਣਨ ਵਾਲੀਆਂ ਪੰਥਕ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਹੀ ਵੱਟ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ। ਜਦ ਤੱਕ ਕੋਈ ਸਰਕਾਰ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਨੂੰ ਸਰਪਰਸਤੀ ਨਹੀਂ ਦੇਵੇਗੀ ਇਸਦਾ ਵਿਕਾਸ ਸੀਮਤ ਹੀ ਰਹੇਗਾ।
               ਆਉ ਦੇਖੀਏ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਕਿੱਥੇ ਤੋਂ ਕਿੱਥੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਗੁਰੂਕਾਲ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਸਿਰਫ ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਦੇ ਉੱਤਰੀ ਖਿੱਤੇ ਵਿੱਚ ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸੀ ਅਤੇ ਇੱਥੇ ਜਨਮੀ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਮੁੱਚੇ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਰੋਜੀ ਰੋਟੀ ਲਈ ਜਾਣ ਲੱਗੇ। ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਦੇਸ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾ ਤੋਂ ਪਾਰ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਬੋਲੀ ਬੋਲਣ ਨੂੰ ਕੋਈ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨਹੀਂ ਰੋਕ ਸਕਦੀ ਸੋ ਜਿੱਥੇ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਪਹੁੰਚਿਆ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਉੱਥੇ ਹੀ ਪਹੁੰਚ ਗਈ। ਪਰ ਇਸ ਬੋਲੀ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਸਾ ਨਹੀਂ ਪਹੁੰਚ ਸਕੀ ਕਿਉਂਕਿ ਭਾਸਾ ਤਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਸਰਪਰਸਤੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਤਾਕਤ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਹੀ ਕਿਧਰੇ ਪਹੁੰਚਾਈ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।  ਸੋ ਜਿੱਥੇ ਜਿਸ ਦਾ ਜੋਰ ਚੜਿਆ ਉੱਥੇ ਉਸ ਦੀ ਹੀ ਭਾਸਾ ਪਰਵਾਨ ਹੁੰਦੀ ਗਈ ਪਰ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਜੋਰ ਪੰਜਾਬ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚੜਿਆ ਇਸ ਲਈ ਗੁਰਮੁਖੀ ਵੀ ਕਿਧਰੇ ਹੋਰ ਪੈਰ ਨਹੀਂ ਲਾ ਸਕੀ।।ਸੋ ਜਦ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਮੁਗਲ ਸਾਸਕਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਆਇਆ ਤਦ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਫਾਰਸੀ ਅਰਬੀ ਅਤੇ ਉਰਦੂ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ। ਜਦ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਹੋਰ ਸਿੱਖ ਸਾਸਕਾਂ ਦਾ ਰਾਜ ਆਇਆ ਤਦ ਗੁਰੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਵਿਕਸਿਤ ਕੀਤੀ ਗਈ ਲਿਪੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਿਆ ਜਾਣ ਲੱਗਿਆ। ਜਦ ਅੰਗਰੇਜ ਪੰਜਾਬ ਉੱਪਰ ਕਾਬਜ ਹੋਏ ਤਦ ਉਹਨਾਂ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਅੰਗਰੇਜੀ ਲਿਪੀ ਵਿੱਚ ਲਿਖਵਾਉਣਾਂ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ।ਅੰਗਰੇਜੀ ਰਾਜ ਪੰਜਾਬ ਉੱਪਰ ਸੀਮਤ ਸਮੇਂ ਲਈ ਹੀ ਆਇਆ ਇਸ ਲਈ ਇਸ ਦੀਆਂ ਨਿਸਾਨੀਆਂ ਕਿਧਰੇ ਕਿਧਰੇ ਹੀ ਮਿਲੀਆਂ ਹਨ।ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ ਹੋਣ ਪਿੱਛੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਨੇ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਲਿਖਣ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਉਰਦੂ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ।ਇਸ ਵੱਖੋ ਵੱਖਰੀ ਲਿਪੀ ਕਾਰਨ ਕੋਈ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਅੱਜ ਵੀ ਦੋਨਾਂ ਪੰਜਾਬਾ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦਾ ਮੂਲ ਸਰੂਪ ਉਸੇ ਤਰਾਂ ਦਾ ਹੀ ਹੈ ਜਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੈਕੜੇ ਸਾਲ ਪਹਿਲਾਂ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬੋਲੀ ਦਾ ਸਬੰਧ ਇਲਾਕੇ ਅਤੇ ਮੂੰਹਾਂ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਸੋ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਕਦੀ ਨਹੀ ਮਰੇਗੀ। ਲਿਪੀ ਜਾਂ ਭਾਸਾ ਕਿਹੜੀ ਬਚੇਗੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀ ਹੋਂਦ ਹੀ ਤੈਅ ਕਰੇਗੀ ਕਿ ਕਿਹੜੀ ਭਾਸਾ ਵਿਕਾਸ ਕਰੇਗੀ ਜਾਂ ਨਹੀਂ।ਇੱਕ ਮਿਸਾਲ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਜਦ ਤੱਕ ਮਹਾਂ ਪੰਜਾਬ ਸੀ ਤਦ ਤੱਕ ਗੁਰਮੁਖੀ ਵੀ ਲਾਗੂ ਰਹੀ ਜਦੋਂ  ਮੂਰਖ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਕਾਰਨ ਪੰਜਾਬ ਵੱਢਿਆ ਗਿਆ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾਂ ,ਹਿਮਾਚਲ ,ਚੰਡੀਗੜ ਬਣਵਾਏ ਗਏ ਤਦ ਇਹਨਾਂ ਨਵੀਆਂ ਬਣਾਈਆਂ ਸਟੇਟਾਂ ਨੇ ਗੁਰਮੁਖੀ ਦਾ ਵੀ ਭੋਗ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਅੰਗਰੇਜੀ ,ਹਿੰਦੀ ਨੂੰ ਅਪਣਾ ਲਿਆ।॥ ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਵਾਲੇ ਇਲਾਕੇ ਉੱਪਰ ਕਾਬਜ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਦ ਇੱਥੇ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਗੁਰਮੁਖੀ ਹੀ ਚੱਲੇ ਤਦ ਇੱਥੇ ਉਰਦੂ ਭਾਸਾ ਵੀ ਲਾਗੂ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਸਿੱਖ ਸਾਸਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਕਾਬਜ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਦ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉੱਥੇ ਵੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਾਗੂ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਆਮ ਲੋਕ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਾਸਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਸੋ ਜਿਸ ਇਲਾਕੇ ਵਿੱਚ ਵਿਸੇਸ ਬੋਲੀ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਰਹਿਣ ਲੱਗ ਜਾਣ ਤਦ ਉੱਥੋਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਬਦਲਣੀ ਲਾਜਮੀ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਇੰਗਲੈਂਡ ਦੇ ਸਾਊਥਹਾਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਇੱਕ ਮੁੱਖ ਬੋਲੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਲੁਧਿਆਣੇ ਦੇ ਖਾਸ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਬਿਹਾਰੀ ਬੋਲੀ ਵੀ ਮੁੱਖ ਬੋਲੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਸੋ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਭਾਸਾ ਦੇ ਫਰਕ ਨੂੰ ਸਮਝ ਕੇ ਹੀ ਫੈਸਲਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਨਾਂ ਕਿ ਰਾਜਨੀਤੀ ਅਧੀਂਨ ਸੋਸੇਬਾਜੀ ਕਰਕੇ।
                  ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਅਲੰਬਰਦਾਰ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਦੋਹਰੇ ਕਿਰਦਾਰ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜਦੋਕਿ ਆਮ ਸਧਾਰਣ ਲੋਕ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਸਿਪਾਹਸਲਾਰ ਹਨ ਕਿਉਕਿ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੀ ਹੋਂਦ ਉਹਨਾਂ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਕਾਰਣ ਹੀ ਬਚੀ ਹੋਈ ਹੈ ਭਾਵੇਂ ਉਹ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹੋਣ ਜਾਂ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪਰ ਅਖੌਤੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹੀ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਦੀਆਂ ਨਸਲਾਂ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਅੰਗਰੇਜੀ ਬੋਲੀ ਵਾਲੇ ਸਕੂਲਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਹੋਰ ਬੋਲੀਆਂ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ।ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਬੱਚੇ ਹੀ ਸਿਰਫ ਆਪਣੇ ਮੂਲ਼ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਸਕੂਲਾ ਅਤੇ ਇਲਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ।ਜਿਹੜੇ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਲਿਖਤਾਂ ਅਤੇ ਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਅੰਗਰੇਜੀ ਸਬਦਾਂ ਦਾ ਮੁੱਖ ਤੌਰ ਤੇ ਵਰਤੋਂ ਕਰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਵੀ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਦੇ ਦੁਸਮਣ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਬੋਲੀ ਦੇ ਮੂਲ ਸਰੂਪ ਨੂੰ ਵਿਗਾੜਨ ਵਾਲੇ ਹਨ। ਕਿਉਂਕਿ ਆਮ ਵਰਤੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਬਦ ਹੀ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਕਿਸੇ ਬੋਲੀ ਦਾ ਅੰਗ ਬਣ ਜਾਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਅੰਗਰੇਜੀ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਭਾਸਾ ਦੇ ਸਬਦ ਵਰਤਣ ਵਾਲੇ ਜਿਵੇਂ ਟਰੀਬਿਊਨ , ਸਪੋਕਸਮੈਨ, ਡੇਲੀ ,ਇੰਟਰਨੈਸਨਲ, ਟਾਈਮ,ਕਮਾਂਡੋ ਫੋਰਸ, ਟਾਈਗਰਜ ਫੋਰਸ, ਬੱਬਰ ਖਾਲਸਾ ਇੰਟਰਨੈਸਨਲ, ਪੰਜਾਬੀ ਰਾਈਟਰ ਫੋਰਮ,ਆਦਿ ਇਹ ਸਬਦ ਵਰਤਣ ਵਾਲੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ ਅਤੇ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਦੇ ਦੋਸੀ ਹਨ । ਦੋਸੀ ਲੋਕ ਹੀ ਪੰਜਾਬੀ ਭਾਸਾ ਦੇ ਅਲੰਬੜਦਾਰ ਬਣ ਰਹੇ ਹਨ ਸੋ ਜਦ ਤੱਕ ਅਸੀਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਨਹੀ ਸੁਧਾਰਦੇ ਤਦ ਤੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਲਿਪੀ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਨਹੀ ਕਰਵਾ ਸਕਦੇ।ਰਾਜ ਸਕਤੀ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਲਿਪੀ ਬਹੁਤਾ ਚਿਰ ਬਚਾਈ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦੀ ਸੋ ਜਦ ਤੱਕ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਦਾ ਪੈਰੋਕਾਰ ਕਿਸੇ ਇਲਾਕੇ ਦੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦਾ ਮਾਲਕ ਰਹੇਗਾ ਤਦ ਤੱਕ ਹੀ ਗੁਰਮੁਖੀ ਲਿਪੀ ਜਿਉਂਦੀ ਰਹੇਗੀ ਜਾਂ ਜਦ ਤੱਕ ਪੰਜ ਦਰਿਆਵਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਮੂਲ ਲੋਕ ਜਿਉਂਦੇ ਰਹਿਣਗੇ ਪੰਜਾਬੀ ਬੋਲੀ  ਵੀ ਜਿਉਂਦੀ ਰਹੇਗੀ ਕਿਉਂਕਿ ਬੋਲੀ ਨੂੰ ਲਿਪੀ ਦੀ ਨਹੀਂ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।

ਖੂੰਡਿਆਂ ਅਤੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਭਲਾ ਕਿਉਂ?

  
           ਅੱਜ ਕੱਲ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਵੱਲੋਂ ਆਪਸੀ ਤਕਰਾਰ ਬਾਜੀ ਵਾਲੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਅਲੋਚਨਾ ਕਰਕੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦੇਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਰਾਜਨੀਤਕ ਧਿਰਾਂ ਇਸ ਬਾਰ ਸਪੱਸਟ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਕੁਰਸੀ ਹਥਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਤਿੰਨਾਂ ਹੀ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਹੰਢੇ ਹੋਏ ਸਿਆਸਤਦਾਨ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਤਿੰਨਾਂ ਧਿਰਾਂ ਨੂੰ  ਛੇ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਰਹਿ ਚੁੱਕੇ ਪਰੀਵਾਰਾਂ ਦੇ ਆਦਮੀ ਹੀ ਚਲਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਰੀਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਗਿਆਨ ਹੈ ਕਿ ਆਰਥਿਕ ਢਾਚੇ ਨੂੰ ਸੁਧਾਰਨ ਦਾ ਅਤੇ ਲੋਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਚੋਣ ਲੜਕੇ ਜਿੱਤਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿੱਚ ਰਾਜ ਚਲਾਉਣਾਂ ਮੁਸਕਲ ਹੋਵੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦਿਵਾਲੀਆ ਹੋਣ ਦੇ ਕੰਢੇ ਤੇ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਤਾਂ ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਾਸ ਸਕੀਮਾਂ ਮਨਜੂਰ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ  ਸੈਂਟਰ ਦੀਆਂ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਵਿੱਚ ਪਾਉਣ ਵਾਲੇ ਦਸਵੇਂ ਹਿੱਸੇ ਵਾਲੇ ਪੈਸੇ ਦਾ ਪਰਬੰਧ ਕਰਨਾਂ ਵੀ ਮੁਸਕਲ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ। ਹਰਿਆਂਣਾਂ ਸਰਕਾਰ 2200 ਕਰੋੜ ਦਿਖਾਕੇ 22000 ਕਰੋੜ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਪਾਸ ਕਰਵਾ ਗਈ ਹੈ ਪਰ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ 1100 ਕਰੋੜ ਦਿਖਾਕੇ ਸਿਰਫ 11000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਲੱਗ ਭੱਗ ਦੀ ਵਿਕਾਸ ਯੋਜਨਾਂ ਹੀ ਮਨਜੂਰ ਕਰਵਾ ਸਕੀ ਹੈ ਯੋਜਨਾਂ ਕਮਿਸਨ ਤੋਂ।ਹਰਿਆਣਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿਚੋਂ ਜੰਮਿਆ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲੋਂ ਛੋਟਾ ਸੂਬਾ ਹੈ ਪਰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਪੰਜਾਬ ਨਾਲੋਂ ਮਜਬੂਤ ਹੈ। ਦੇਸ ਦਾ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਰਿਹਾ ਸੂਬਾ ਪਿਛਲੇ ਦਸ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਛੱਬੀਵੇਂ ਨੰਬਰ ਤੇ ਕਿਵੇਂ ਪਹੁੰਚ ਗਿਆ ਹੈ? ਰਾਜਨੀਤਕ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਇਸਦੀ ਪੂਰੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੈ ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਆਰਥਿਕ ਵਾਅਦੇ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਇ ਖੂੰਡਿਆਂ ਅਤੇ ਤਲਵਾਰਾਂ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਕਰਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਗੁੰਮਰਾਹ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਭਾਵੇਂ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਵੱਟਦੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੀ ਹੈ ਪਰ ਉਹ ਵੀ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤੀ ਹੀ ਹੈ ਕਿ ਸਾਇਦ ਲੋਕ ਦੋਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਲਲਕਾਰੇ ਮਾਰੂ ਯੁੱਧ ਤੋਂ ਅੱਕਕੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਹੀ ਜਿਤਾ ਦੇਣ । ਅਸਲੀ ਯੁੱਧ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਸੁਰੂ ਹੋਵੇਗਾ ਜਦੋਂ ਵੋਟਾਂ ਖਰੀਦਣ ਅਤੇ ਹਾਸਿਲ ਕਰਨ ਲਈ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦਾ ਹੀਲਾ ਵਰਤਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਹੁਣ ਆਰਥਿੱਕ ਮੁੱਦਿਆਂ ਤੋਂ ਪਾਸਾ ਹੀ ਵੱਟਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਸੰਤਾਲੀ ਲੱਖ ਬੇਰੁਜਗਾਰਾਂ ਵਾਲੇ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਨੂੰ ਰੁਜਗਾਰ ਦੇਣ ਦਾ ਦਮ ਭਰਕੇ ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਨੇ ਆਪਣੀ ਬੇਬਸੀ ਜਾਹਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦੇ ਛਿਆਲੀ ਲੱਖ ਬੇਰੁਜਗਾਰਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਾਇਦ ਵਿਦੇਸਾਂ ਵੱਲ ਹੀ ਕੂਚ ਕਰ ਲੈਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਵਰਤਮਾਨ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਇੱਕ ਲੱਖ ਨੌਕਰੀਆਂ ਦੇਣ ਦੇ ਦਮਗਜੇ ਮਾਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਦੋਂਕਿ ਹਰ ਸਾਲ ਚਾਰ ਲੱਖ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਲੋਕ ਬੇਰੁਜਗਾਰੀ ਦੀ ਕਤਾਰ ਵਿੱਚ ਜਾ ਖੜਦੇ ਹਨ । ਪੰਜ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਲੱਖ ਰੁਜਗਾਰ ਦਾ ਭਾਵ ਇੱਕ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਬੀਹ ਹਜਾਰ ਨੂੰ ਹੀ ਰੁਜਗਾਰ ਜਦੋਂ  ਕਿ ਕਤਾਰ ਚਾਰ ਲੱਖ ਦੀ।
                         ਸੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਹਲਾਤਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਤਾਂ ਇਹ ਨਕਲੀ ਦੂਸਣਬਾਜੀ ਦਾ ਮਹੌਲ ਬਣਾਕਿ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਵਾਅਦਿਆਂ ਦੀ ਘੁੰਮਣਘੇਰੀ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣਾਂ ਹੈ ਪਰ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵਰਗ ਆਪਣਾਂ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਅਸਫਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹ ਜਨਤਾ ਨੂੰ ਜਾਗਰੂਕ ਕਰਨ ਦੀ ਬਜਾਇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੀ ਚਾਲ ਦਾ ਸਿਕਾਰ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਬਜਟ ਦਾ ਦਾ ਦੋ ਤਿਹਾਈ ਤੋਂ ਵੱਧ ਹਿੱਸਾ ਤਾਂ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਦੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਅਤੇ ਕਰਜੇ ਦੇ ਵਿਆਜ ਲਾਹੁਣ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਲਈ ਤਾਂ ਹਰ ਸਾਲ ਚਾਰ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਦਾ ਘਾਟੇ ਵਾਲਾ ਬਜਟ ਹੀ ਪੇਸ ਕਰਨਾਂ ਪੈਂਦਾਂ ਹੈ। ਵਿਕਾਸ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਨਵੇਂ ਕਰਜੇ ਮਿਲਣ ਉੱਪਰ ਹੀ ਖੜਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ । ਪਿਛਲੀ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਵਰਤਮਾਨ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਹਰ ਸਾਲ ਔਸਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚਾਰ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਘਾਟੇ ਦੇ ਬਜਟ ਪੇਸ਼ ਕੀਤੇ ਹਨ। ਇਹ ਘਾਟੇ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਹੀ ਹਰ ਸਾਲ ਚਾਰ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਰਜਾ ਪੰਜਾਬ ਸਿਰ ਚੜਿਆ ਹੈ।ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਮੇਂ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦਾ ਆਗੂ  ਭਤੀਜਾ ਬਾਦਲ ਹੀ ਵਿੱਤ ਮੰਤਰੀ ਸੀ।ਸੋ ਤਿੰਨਾਂ ਧਿਰਾਂ ਤੋਂ ਆਸ ਰੱਖਣੀ ਬੇਕਾਰ ਹੀ ਹੋਵੇਗੀ। ਇਸ ਵਕਤ ਸਰਕਾਰ ਸਿਰ 80000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਰਜਾ ਅਤੇ ਲੱਗਭੱਗ 65000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਰਜਾ ਬਿਜਲੀ ਕਾਰਪੋਰੇਸਨ ਅਤੇ ਬਾਕੀ ਹੋਰ ਸਾਰਕਾਰੀ ਅਦਾਰਿਆਂ ਸਿਰ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਰੀੜ ਦੀ ਹੱਡੀ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਸਿਰ 45000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅੰਕੜੇ ਹਨ ਅਤੇ ਗੈਰ ਰਜਿਸਟਰਡ ਕਰਜੇ ਦੀ ਤਾਂ ਪੱਕੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਰ ਜੋ 45000 ਕਰੋੜ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਹੈ।ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ ਆਮਦਨ ਔਸਤ ਵਿੱਚ 40 ਰੁਪਏ ਤੋਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਸਰਕਾਰੀ ਅੰਕੜੇ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹੋਣ।ਪੌਣੇ ਤਿੰਨ ਕਰੋੜ ਦੀ ਅਬਾਦੀ ਦੇ 25 ਲੱਖ ਅਮੀਰ ਵਰਗ, ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਅਖੌਤੀ ਸੰਤ ਸਮਾਜ ਅਤੇ ਅੰੀਰ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਵਰਗ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਬਾਕੀ ਬਚਦੇ ਢਾਈ ਕਰੋੜ ਅਬਾਦੀ ਕੋਲ ਸਵਾ ਕਰੋੜ ਏਕੜ ਜਮੀਨ ਹੈ। ਭਾਵ ਹਰ ਪੰਜਾਬੀ ਕੋਲ ਔਸਤ ਅੱਧਾ ਏਕੜ ਜਮੀਨ ਹੈ ਅੱਧੇ ਏਕੜ ਦੀ ਆਮਦਨ ਖਰਚੇ ਕੱਢਕੇ ਸਿਰਫ ਪੰਦਰਾਂ ਹਜਾਰ ਹੈ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਇੱਕ ਪੰਜਾਬੀ ਔਸਤ ਰੂਪ 38 ਰੁਪਏ ਰੋਜਾਨਾ ਨਾਲ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਦਾ ਹੈ।
                                  ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ 26 ਰੁਪਏ ਦੀ ਰੋਜਾਨਾ ਆਮਦਨ ਵਾਲੇ ਗਰੀਬ ਨਾਂ ਮੰਨਣਾਂ ਤੱਥਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਸਹੀ ਹੀ ਹੈ ਅਲੋਚਨਾ ਭਾਵੇਂ ਲੱਖ ਕਰੀਏ।ਕਰਜਾਈ ਹੋਏ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕੁੱਲ ਖੇਤੀ ਵੱਟਤ 75000 ਕਰੋੜ ਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਟਕਾਰ ਦੇ ਟੈਕਸਾ ਵਾਲਾ ਇਕੱਠਾ ਹੋਣ ਵਾਲਾ ਬਜਟ ਰੂਪੀ ਧਨ 33000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਮਤਲਬ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦੀ ਅੱਧੀ ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਵੱਟਤ ਸਰਕਾਰੀ ਖਜਾਨੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਤਾਂ ਸਾਇਦ ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਵੀ ਸਾਇਦ ਰੋਟੀ ਲਈ ਗੁਰੂ ਘਰਦੇ ਲੰਗਰ ਦਾ ਰਾਹ ਫੜਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਨਾਂ ਹੋ ਜਾਵੇ। ਰਾਜਨੀਤਕ ਲੋਕ ਤਾਂ ਨੀਰੋ ਵਾਲੀ ਬੰਸਰੀ ਵਜਾਕਿ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਦਾ ਮਨੋਰੰਜਨ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।
              ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਇਹ ਹਾਲਤ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਖਤਮ ਹੋਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਹੀ ਹੋਏ ਹਨ। 1992 ਤੱਕ ਪੰਜਾਬ ਸਿਰ ਖਾੜਕੂਵਾਦ ਦੌਰਾਨ ਵਿਸੇਸ ਹਾਲਤਾਂ ਲਿਆ ਗਿਆ ਕਰਜਾ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਸਿਰ ਸੀ ਜੋ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਸੈਂਟਰ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਮਾਫ ਵੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਸੀ। ਵਰਤਮਾਨ 80000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਰਜਾ ਪਿੱਛਲੇ ਬੀਹ ਸਾਲਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੀਆਂ ਗਲਤ ਨੀਤੀਆਂ ਦਾ ਸਿੱਟਾ ਹੈ।ਆਉਣ ਵਾਲੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਵਰਗਾ ਇਮਾਨਦਾਰ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਮੁੱਖਮੰਤਰੀ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਲੀਹ ਤੇ ਲਿਆ ਸਕਦਾ ਹੈ ਵਰਨਾਂ ਤਾਂ ਹੁਣ ਪੰਜਾਬ ਕੇਂਦਰ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਰਹਿਮ ਤੇ ਹੀ ਜਿਉਂਦਾਂ ਰਹਿ ਸਕੇਗਾ।ਝੂਠ ਬੋਲ ਕੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੂੰ ਲੋਕ ਲੁਭਾਊ ਨਾਅਰਿਆਂ ਦੀ ਬਜਾਇ ਹਕੀਕਤ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾਂ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਨੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।ਪਰ ਜੇ ਸਾਡੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਚੱਲਦੇ ਗਏ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਰੱਬ ਹੀ ਰਾਖਾ ਹੈ। ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਪੈਨਸਨ ਧਾਰੀ ਹੋਣ ਕਰਕੇ ਆਮ ਪੰਜਾਬੀ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਹਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਸਮਝਾਉਣ  ਤੋਂ ਅਸਮੱਰਥ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕੋਠੀ ਵਿਚਲੇ ਦਾਣਿਆਂ ਦੇ ਨਾਲ ਤਾਂ ਕੋਈ ਵੀ ਸਿਆਣਾਂ ਅਖਵਾ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਤਾ ਤਾਂ ਉਸ ਸਮੇਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਜਦ ਕੋਈ ਤਨ ਅਤੇ ਮਨ ਦੀ ਭੁੱਖ ਨਾਲ ਲੜਕੇ ਸੌਣ ਤੋਂ ਬੇਬੱਸ ਹੋ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।
       ਪਿੰਡ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਜਿਲਾ ਬਰਨਾਲਾ ਫੋਨ 9417727245
             

ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਤਾਂ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਪਰਚਾਰਕ ਹੋ।

ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਦਰਦ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਝ ਵੀਰਾਂ ਨੇ ਫੋਨ ਤੇ ਸਿੱਖ ਧਰਮ ਬਾਰੇ ਫਿਕਰ ਕਰਦਿਆਂ ਪੁੱਛਿਆ ਕਿ ਕੀ ਹੁਣ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਅਤੇ ਵਿਸਥਾਰ ਕੌਣ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਇਹ ਕਿਵੇਂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਪਰਸਨ  ਦਾ ਜਵਾਬ ਦੇਣ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਇਹ ਸਵਾਲ ਮਨ ਵਿੱਚ ਘੁੰਮਦਾ ਰਿਹਾ ਤੇ ਇਸ ਦਾ ਜਵਾਬ ਕੀ ਹੈ ਤੇ ਵਿਚਾਰ ਕਰਦਿਆ ਕੁੱਝ ਉੱਤਰ ਮਨ ਵਿੱਚ ਆਏ।ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਨ ਲਈ ਕੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਜਾਂ ਸੰਗਠਨ ਹੀ ਕੰਮ ਕਰਨਗੇ। ਕੀ ਸ਼ਾਧ ਸੰਤ ਹੀ ਇਸ ਫਲਸਫੇ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਪਰ ਲਾਗੂ ਕਰਨਗੇ? ਕੀ ਕੋਈ ਮੀਡੀਆਂ ਹੀ ਸਿੱਖ ਫਲਸਫੇ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਪਰ ਫੈਲਾ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਪਰ ਨਹੀ ਦੋਸਤੋ ਕਿਸੇ ਫਲਸਫੇ ਅਤੇ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਕੋਈ ਹੋਰ ਨਹੀਂ ਤੁਸੀਂ ਖੁਦ ਹੀ ਪਰਚਾਰਦੇ ਹੋ ਅਤੇ ਪਰਚਾਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਹੀ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡੇ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਅਤੇ ਦਸਤਾਰ ਦੇ ਪਰਚਾਰਕ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਹਰ ਸਿੱਖ ਆਪਣੇ ਆਚਰਣ ਨਾਲ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਪਰਚਾਰਕ ਹੈ। ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਜਿਹੋ ਜਿਹੇ ਕੰਮ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਸੰਸਾਰ ਉਸ ਦੇ ਆਸੇ ਪਾਸੇ ਸਿਰਜਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਆਚਰਣ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਹੀ ਉਸ ਦੇ ਨੇੜੇ ਦਾ ਸਮਾਜ ਉਸ ਬਾਰੇ ਅਤੇ ਉਸ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਧਰਮ ਬਾਰੇ ਸੋਚਦਾ ਹੈ। ਪਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਕੋਈ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਪਰਚਾਰਕ ਨਹੀਂ ਪਰ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਲਿਆਕਤ ਨੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਪੁੱਛਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਪਗੜੀਧਾਰੀ ਆਰਥਿਕ ਮਾਹਰ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਧਰਮ ਕੀ ਹੈ? ਨਫਰਤ ਨਾਲ ਦੇਖੇ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਪਗੜੀਧਾਰੀ  ਉਸਾਮਾ ਬਿਨ ਲਾਦੇਨ ਨੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਲੋਕ ਨਫਰਤ ਦੀ ਅੱਖ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ ਉਸਦੇ ਗਲਤ ਕੰਮਾਂ ਕਾਰਨ ਉਸਦੀ ਕੌਮ ਅਤੇ ਧਰਮ ਵੀ ਬਰਾਬਰ ਬਦਨਾਮ ਹੋਏ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ   ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਰਾਸਟਰ ਪਤੀ ਪਗੜੀਧਾਰੀ ਮਨਮੋਹਨ ਸਿੰਘ ਦੀ ਇੱਜਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੈ। ਇਸ ਮਨੁੱਖ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਹੋਰ ਆਮ ਸਿੱਖ ਜੋ ਮਿਹਨਤੀ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤੀ  ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਮਸਹੂਰ ਹੋਏ ਹਨ ਨੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਪਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਕੈਨੇਡਾ ,ਅਮਰੀਕਾ ,ਇੰਗਲੈਂਡ ,ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਅਤੇ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਆਪਣੀ ਮਿਹਨਤ ਨਾਲ ਅਤੇ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਨਾਲ ਸਿੱਖੀ ਦਾ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦਾ ਝੰਡਾਂ ਉੱਚਾ ਕੀਤਾ ਹੈ। ਇਹ ਸਭ ਸਾਰੇ ਆਮ ਕਿਰਤੀ ਲੋਕ ਹਨ ਅਤੇ ਇਹ  ਸਿੱਖ   ਫਲਸਫੇ ਦੇ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਦੇ ਅਸੂਲ ਕਾਰਨ ਹੈ । ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਬੇਈਮਾਨ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਏਜੰਟ ਲੋਕ ਜੋ ਸਿਰਫ ਭੇਖਧਾਰੀ ਸਿੱਖ ਹੋਕੇ ਮਾੜੇ ਕੰਮ ਕਰਦੇ ਹਨ ਨੇ ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਇਹ ਇਸ ਲਈ ਭੇਖਧਾਰੀ ਹਨ ਪਰ ਸਿੱਖ ਨਹੀਂ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਬੇਈਮਾਨ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਦਾ ਪਹਿਲਾ ਅਸੂਲ ਕਿਰਤ ਕਰਨਾਂ ਹੀ ਨਹੀ ਅਪਣਾਇਆ ਸਗੋਂ ਪਰਧਾਨਗੀਆਂ ,ਬੇਈਮਾਨੀਆਂ , ਹੰਕਾਰੀ ਤਾਕਤ ਅਤੇ ਵਿਹਲੜਪੁਣੇ ਨੁੰ ਹੀ ਅੱਗੇ ਰੱਖਿਆ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੰਕਾਰੀ ਜਥੇਦਾਰ, ਹੰਕਾਰੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਮਾਲਕ ਲੋਕ ਸਾਮਲ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਦੇ ਉਲਟ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਗਹਿਣਾਂ ਪਹਿਨਣ ਵਾਲੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਉੱਪਰ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਲੋਕਸੇਵਕ ਜਥੇਦਾਰ, ਪਰਧਾਨ ਆਦਿ ਉਹ ਲੋਕ ਵੀ ਹਨ ਜੋ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਕਦੀ ਮਾਲਕ ਨਹੀਂ ਸਿਰਫ ਸੇਵਾਦਾਰ ਹੀ ਸਮਝਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹੀ ਹਨ ਜੋ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਅਸਲ ਦਾਅਵੇਦਾਰ ਹਨ।
               ਸੋ ਦੇਸ ਵਿਦੇਸ ਵਿੱਚ ਕਿਰਤ ਅਤੇ ਕਮਾਈ ਲਈ ਜੂਝਦੇ ਵੀਰੋ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਅਤੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦੇ ਬਰੈਂਡ ਅੰਬੈਸਡਰ ਹੋ । ਤੁਸੀ ਕਦੇ ਇਹ ਨਾਂ ਸੋਚੋ ਕਿ ਕੋਈ ਸਿੱਖੀ ਨੂੰ ਪਰਚਾਰਨ ਵਾਲਾ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੁਸੀਂ ਹੀ ਹੋ ਜੋ ਪੈਦਾ ਹੋ ਚੁੱਕੇ ਹੋ ਤੁਹਾਡੇ ਆਚਰਣ ਰੂਪੀ ਵਿਵਹਾਰ ਨੇ ਤੁਹਾਡਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂਆਂ ਦਾ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਦੁਆਰਾ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਨਾਂ ਹੈ। ਜਿੰਨਾਂ ਤੁਹਾਡਾ ਆਚਰਣ ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਸੁੱਚਾ ਹੋਏਗਾ ਉਹਨਾਂ ਹੀ ਤੁਹਾਡੀ ਕੌਮ ਦਾ ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕਿਰਦਾਰ ਦਾ ਕੱਦ ਉੱਚਾ ਹੁੰਦਾਂ ਜਾਏਗਾ। ਜਰੂਰੀ ਨਹੀੰ ਕਿ ਤੁਹਾਡਾ ਪਰਚਾਰ ਕਿਸੇ ਵਿਸੇਸ ਪਹਿਰਾਵੇ ਨਾਲ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਸਰੀਰ ਉੱਪਰ ਵਿਸੇਸ ਨਿਸਾਨੀਆਂ ਹੋਣ ਪਰ ਤੁਹਾਡਾ ਵਿਵਹਾਰ ਅਤੇ ਮਿਹਨਤ ਹੀ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿਵਹਾਰ ਵਿੱਚੋਂ ਬੋਲੇਗੀ। ਜਦ ਤੁਹਾਡਾ ਕਿਰਦਾਰ ਉੱਚਾ ਹੋਵੇਗਾ ਤਦ ਤੁਹਾਨੂੰ ਆਪਣੇ ਬਾਰੇ ,ਆਪਣੀ ਕੌਮ ਬਾਰੇ, ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਬਾਰੇ ,ਫਲਸਫੇ ਬਾਰੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੱਸਣ ਜਾਂ ਪਰਚਾਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪਵੇਗੀ ਸਗੋਂ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ ਦੁਆਲੇ ਦੇ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਦੇ ਲੋਕ ਤੁਹਾਡੇ ਬਾਰੇ ਖੁਦ ਜਾਨਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨਗੇ। ਪੱਕੇ ਹੋਏ ਫਲਾਂ ਦੀ ਮਹਿਕ ਦੂਰ ਦੂਰ ਤੱਕ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਚਲੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਸੋ ਪਰਚਾਰਕਾਂ ਤੋਂ ਜਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਤੋਂ ਇਹ ਆਸ ਰੱਖਣੀ ਕਿ ਉਹ ਸਾਡੇ ਧਰਮ ਦਾ ਅਤੇ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਨਗੇ ਗਲਤ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਪਰਚਾਰਕ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਤਾਂ ਸਵਾਰਥ ਦੀ ਉੱਪਜ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਲੋਕ ਸਦਾ ਨਿਸਕਾਮ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।ਸਵਾਰਥੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲੋਂ ਨਿਸਕਾਮ ਲੋਕ ਹਮੇਸਾਂ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਵਧੀਆ ਪਰਚਾਰਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਕਿਸੇ ਸਾਇਰ ਦੇ ਕਥਨ ਅਨੁਸਾਰ 
                       ਖੁਦ ਕੋ ਕਰ ਬੁਲੰਦ ਇਤਨਾ ਕਿ ਖੁਦਾ ਬੰਦੇ ਕੋ ਖੁਦ ਪੂਛੇ ਕਿ ਬਤਾ ਤੇਰੀ ਰਜਾ ਕਿਆ ਹੈ।

ਦਵਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਬਨਾਮ ਸਾਡਾ ਅਦਾਲਤੀ ਇਨਸਾਫ ਪਰਬੰਧ ਅਤੇ ਸਾਡੇ ਸਿੱਖ ਆਗੂ।

ਦੁਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਅਦਾਲਤਾਂ ਨੂੰ ਜਦ ਕੋਈ ਇਨਸਾਫ ਦੇ ਮੰਦਰ ਬੋਲਦਾ ਹੈ ਤਦ ਉਹ ਲੋਕ ਭਰਮ ਭੁਲੇਖੇ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਅਦਾਲਤਾਂ ਅਜਾਦ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀਆਂ । ਦੁਨਿਆਵੀ ਅਦਾਲਤਾਂ ਕਦੇ ਵੀ ਅਜਾਦ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦੀਆਂ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਕੀਤੇ ਫੈਸਲੇ ਜਰੂਰ ਇਨਸਾਫ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋਣ ਦੇ ਨੇੜੇ ਹੋ ਸਕਦੇ ਹਨ।ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਜਦ ਦੁਨਿਆਵੀ ਅਦਾਲਤਾਂ ਇਨਸਾਫ ਕਰਨ ਤੋਂ ਪਾਸੇ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਤਦ ਹੀ  ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਚੋਰ ਡਾਕੂ ਲੁਟੇਰੇ ਅੱਤਵਾਦੀ ਖਾੜਕੂ ਕਰਾਂਤੀਕਾਰੀ ਅਤੇ ਆਮ ਮਨੁੱਖ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਤੌਰ ਤੇ ਇਨਸਾਫ ਵਾਲੇ ਫੈਸਲੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ।ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦਾ ਜਾਲਮ ਰਾਜਸੱਤਾ ਖਿਲਾਫ ਸੰਘਰਸ, ਲੈਨਿਨ ਦੀ ਕਰਾਂਤੀਂ, ਫਰਾਂਸ ਦਾ ਇਨਕਲਾਬ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਹੋਰ ਮਿਸਾਲਾਂ ਹਨ ਜੋ ਰਾਜਪਰਬੰਧ ਦੇ ਇਨਸਾਫ ਤੋਂ ਕਿਨਾਰਾ ਕਰਨ ਤੇ ਵਿਅਕਤੀਗਤ ਇਨਸਾਫ ਪਸੰਦ ਫੈਸਲੇ ਹਨ ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਇਤਿਹਾਸ ਵਿੱਚ ਸਹੀ ਸਾਬਤ ਹੋਏ ਹਨ।  ਮੌਤ ਦੇ ਡਰ ਤੋਂ ਦੂਰ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਇਨਸਾਫ ਕਰਨ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਦਾਲਤਾਂ ਦੇ ਜੱਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਅਤੇ ਪੈਸੇ ਦੀਆਂ ਲੋੜਾ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਬਣਕੇ ਵਿਚਰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੁਨਿਆਵੀ ਲੋੜਾਂ ਅਧੀਨ ਆਪਣੇ ਤੋਂ ਵੀ ਅਯੋਗ ਵਿਅਕਤੀਆਂ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਕਬੂਲ ਕਰਦਾ ਹੈ ਉਸ ਤੋਂ ਇਹ ਆਸ ਰੱਖਣੀ ਕਿ ਉਹ ਇਨਸਾਫ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਝੋਟਿਆਂ ਦੇ ਘਰੋਂ ਲੱਸੀ ਭਾਲਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸਰਕਾਰੀ ਤਨਖਾਹਾਂ ਤੇ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਜੱਜ ਉਨਾਂ ਚਿਰ ਹੀ ਫੈਸਲੇ ਕਰਨ ਦੀ ਤਾਕਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦਾ ਨਜਦੀਕੀ ਵਿਅਕਤੀ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਨਾਂ ਹੋਵੇ। ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਇਨਸਾਫ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਆਮ ਨਾਗਰਿਕ ਤੇ ਹੀ ਲਾਗੂ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ।ਜਦ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਨਜਦੀਕੀ ਵਿਅਕਤੀ ਜੋ ਕਾਤਲ ,ਭ੍ਰਿਸਟਾਚਾਰੀ, ਦੰਗੇ ਕਰਵਾਉਣ ਦੇ ਜੁੰਮੇਵਾਰ  ,ਦੇਸ ਦੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਨੂੰ ਦਾਅ ਤੇ ਲਾਉਣ ਵਰਗੇ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵੀ ਹੋਣ ਤਦ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਇਸ ਅਦਾਲਤੀ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਸਾਹਮਣੇ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਜੁਰਮਾਂ ਖਿਲਾਫ ਕਦੇ ਵੀ ਫੈਸਲੇ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ। ਆਮ ਗਰੀਬ ਨਿਉਟੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਖਤ ਸਜਾਵਾਂ ਦਿਵਾਕੇ ਸਰਕਾਰੀ ਅਦਾਲਤੀ ਸਿਸਟਮ ਦੀ ਟੌਅਰ ਬਣਾਕੇ ਦਿਖਾਵਾ ਕਰਨਾਂ ਰਾਜਸੱਤਾ ਲਈ ਲਾਜਮੀ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਦੇਸ ਉੱਪਰ ਰਾਜ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਪਾਰਲੀਮੈਂਟ ਵਿੱਚ ਜਦ ਅਨੇਕਾਂ ਜੁਰਮਾਂ ਲਈ ਦੋਸੀ ਠਹਿਰਾਏ ਜਾ ਚੁੱਕੇ ਵਿਅਕਤੀ  ਚੋਣਾਂ ਜਿੱਤਦੇ ਹਨ ਤਦ ਇਹ ਅਦਾਲਤਾਂ ਸਾਹ ਵੀ ਨਹੀਂ ਕੱਢਦੀਆਂ।
                ਦਵਿੰਦਰਪਾਲ ਸਿੰਘ ਭੁੱਲਰ ਦੇ ਕੇਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਸਜਾਇ ਮੌਤ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਹੈ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਕੀ ਹੈ ਦੇਖਣ ਅਤੇ ਸੋਚਣ ਵਾਲੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਕੀ ਭੁੱਲਰ ਕਾਤਲ ਮੰਨਿਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ? ਜਿਸ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਦੇ ਦੋਸ ਵਿੱਚ ਸਜਾ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ ਅਤੇ ਜਿਸ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਇਹ ਧਮਾਕਾ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਕੀ ਉਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋਈ ਹੈ? ਕੀ ਜਿਹੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਦਾ ਕੋਈ ਇਰਾਦਾ ਸੀ ਜਾਂ ਉਹਨਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਕੋਈ ਨਿੱਜੀ ਦੁਸਮਣੀ ਸੀ? ਇਹਨਾਂ ਦੋਨਾਂ ਪਰਸਨਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਹਨ ਕਿ ਜਿਸ  ਯੂਥ ਕਾਂਗਰਸ ਦੇ ਪਰਧਾਨ ਨੂੰ ਮਾਰਨ ਲਈ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਈ। ਦੂਸਰਾ ਜਿਹੜੇ ਵਿਅਕਤੀ ਮਾਰੇ ਗਏ ਹਨ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਤਲ ਕਰਨ ਦਾ ਤਾਂ  ਦੋਸੀ ਦਾ ਇਰਾਦਾ ਵੀ ਸਿੱਧ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾਂ । ਸੋ ਇਹ ਗੈਰ ਇਰਾਦਤਨ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਜਰੂਰ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਬੰਬ ਧਮਾਕੇ ਕੋਈ ਇਕੱਲਾ ਵਿਅਕਤੀ ਕਰ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਸਾਜਿਸਾਂ ਪਿੱਛੇ ਇੱਕ ਸਮੂਹ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਉਹ ਸਾਰੇ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਸਜਾ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਨੂੰ ਕਿਉਂ? ਕਥਿੱਤ ਕਾਤਲ ਮੰਨਿਆਂ ਵਿਅਕਤੀ ਮੌਕੇ ਤੋਂ ਗਿਰਫਤਾਰ ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਪਛਾਣ  ਵੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕੀ।ਫਰਜੀ ਇਕਬਾਲਨਾਮੇ ਨੂੰ ਅਧਾਰ ਬਣਾਕੇ ਬਿਨਾਂ ਠੋਸ ਸਬੂਤਾਂ ੳਤੇ ਗਵਾਹੀਆਂ ਦੇ ਆਦਾਂਰ ਤੇ ਹੋਇਆ ਇਹ ਫੈਸਲਾ ਕੋਈ ਅਦਾਲਤੀ ਫੈਸਲਾ ਨਹੀਂ ਇਹ ਇੱਕ ਰਾਜਨੀਤਕ ਫੈਸਲਾ ਹੈ । ਰਾਜਨੀਤਕ ਫੇਸਲੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਨਾਲ ਹੀ ਹੱਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਅਦਾਲਤਾਂ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।ਕਿਸੇ ਫੈਸਲੇ ਨੂੰ ਅਦਾਲਤੀ ਜਾਮਾ ਪਹਿਨਾ ਦੇਣ ਨਾਲ ਉਹ ਅਦਾਲਤੀ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਇਸ ਪਿੱਛੇ ਨੀਅਤ ਅਤੇ ਨੀਤੀ ਦਾ ਵਿਸਲੇਸਣ ਜਰੂਰੀ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਕੋਲ ਨਾਂ ਧਾਰਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਰਾਜਨੀਤਕ ਤੌਰ ਤੇ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਤੋਂ ਅਜਾਦ ਗਰੁੱਪ ਨਹੀਂ ਹੈ ਜੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਕੌਮੀ ਮਸਲਿਆਂ ਨੂੰ ਉਜਾਗਰ ਕਰ ਸਕੇ ਅਤੇ ਆਪਣਾਂ ਪੱਖ ਦੁਨੀਆਂ ਅਤੇ ਅਦਾਲਤਾਂ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਰੱਖ ਸਕੇ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਲਈ ਅਜਾਦੀ ਤੱਕ ਦੀਆਂ ਗੱਲਾਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਵੀ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀ ਗੁਲਾਮੀ ਕਰਕੇ ਆਏ ਹਨ ਅਤੇ ਅੱਜ ਤੱਕ ਵੀ  ਸਰਕਾਰੀ ਭੱਤੇ ਲੈ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਉਹ ਹੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਨੰਬਰਦਾਰ ਬਣੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀ ਨੌਕਰੀਆਂ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੇ ਮੋਹਰਿਆਂ ਨੇ ਜਦ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ ਅੱਸੀਵਿਆਂ ਦੀ ਜਾਗਰੂਕਤਾ ਲਹਿਰ ਨੂੰ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨਾਲ ਲੜਾਈ ਵਿੱਚ ਬਦਲਵਾਇਆ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦਾ ਜਾਨੀ ਅਤੇ ਮਾਲੀ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਵਾਇਆ ਉਹ ਘਾਟਾ ਕਦੀ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਹਿੰਦੂਆਂ , ਸਿੱਖਾਂ ਅਤੇ ਮੁਸਲਮਾਨ ਭਾਈਚਾਰੇ ਵਿੱਚ ਤਰੇੜਾਂ ਪਵਾਉਣ ਲਈ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀ ਖੇਡ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰ ਭੇਖੀ ਮੋਹਰੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਸਰਦਾਰੀ ਵਾਲੇ ਰੁਤਬੇ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਵਾ ਗਏ। ਕਿਸੇ ਧਾਰਮਿਕ ਕੌਮ ਉੱਪਰ ਦੂਸਰੀ ਧਾਰਮਿਕ ਕੌਮ ਕਦੇ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਰਾਜਸੱਤਾ ਆਪਣੇ ਜੁਲਮ ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੀ ਆੜ ਜਰੂਰ ਦਿੰਦੀ ਹੈ। ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਜੁਲਮ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਕੌਮ ਦੇ ਸਿਰ ਮੂਰਖ ਅਤੇ ਅਗਿਆਨੀ ਲੋਕ ਹੀ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਏਜੰਟ ਹੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਗਲਤ ਰਸਤੇ ਤੇ ਲੈਕੇ ਗਏ ਅਤੇ ਇਹ ਹੀ ਲੋਕ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁਲਣ ਵਾਲੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਦੇ ਦੋਸੀ ਹਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਆਪਣੀ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀ ਚਲਾਉਣ ਲਈ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਨੌਜਵਾਨਾਂ ਨੂੰ ਬਾਲਣ ਦੀ ਭੱਠੀ ਵਿੱਚ ਰੱਖਕੇ ਆਪਣਾਂ ਸਮਾਨ ਤਿਆਰ ਕਰਦੇ ਹਨ।
            ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਆਪਣੇ ਗੁਪਤ ਮਿਸਨਾਂ ਅਧੀਨ ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵਖਰੇਵਾਂ ਖੜਾ ਕਰਨ ਲਈ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸੰਵੇਦਨ ਸੀਲ ਮੁੱਦਿਆਂ ਨੂੰ ਵਰਤਦੇ ਹਨ। ਜਿਸ ਵਕਤ ਰਹਿਮ ਦੀ ਅਪੀਲ ਰੱਦ ਕੀਤੀ ਗਈ ਤਦ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖ ਆਗੂਆਂ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਖੂਬ ਪਰਚਾਰ ਖੱਟਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ ਗਈ ਪਰ ਯੋਜਨਾਬੱਧ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਅੱਜ ਤਕ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਭੁੱਲਰ ਦੇ ਪਰੀਵਾਰ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਬਾਕੀ ਸ਼ਭ ਨੇ ਇਸ ਮੁੱਦੇ ਰਹੀਂ ਆਪਣੀ ਮਸਹੂਰੀ ਹੀ ਕੀਤੀ। ਅੱਜ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਰੁਲ ਰਹੇ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨ ਗੁਰੂਆਂ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਅੱਗੇ ਅਰਜੋਈ ਕਰਨ ਤੌਂ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਤੋਂ ਕੋਈ ਆਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸੜ ਰਹੇ ਸਿੱਖ ਨੌਜਵਾਨ ਅੱਜ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਰਹਿਮ ਦੀ ਆਸ ਲਾਈ ਬੈਠੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਖਿਲਾਫ ਕਦੀ ਉਹਨਾਂ ਆਪਣੇ ਆਗੂਆਂ ਦੀਆਂ  ਸਰਕਾਰੀ ਚਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਮਲ ਹੋਕੇ ਸੰਘਰਸ ਕੀਤਾ ਸੀ। ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦੂਜਿਆਂ ਦੇ ਗਲ ਵੱਢ ਕੇ ਲਿਆਕੇ ਸੋਨਾ ਕਮਾਉਣ ਦੀਆਂ ਸਲਾਹਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੀ ਧਾਰਮਿਕ ਲੀਡਰਸਿਪ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹੂਲਤਾਂ ਦੇ ਫਾਇਦੇ ਉਠਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀਆਂ ਬੁਰਕੀਆਂ ਤੇ ਪਲਣ ਵਾਲੇ ਧਾਰਮਿਕ ਆਗੂ ਆਪਣੇ ਪਰੀਵਾਰਕ ਵਾਰਿਸਾਂ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਕੁਰਸੀਆਂ ਤੇ ਬਿਠਾਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸੋ ਕੌਮ ਦੇ ਅਸਲੀ ਵਾਰਿਸਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਸੋਚਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੂੰ ਦੂਜੀ ਸੰਸਾਰ ਜੰਗ ਤੋਂ ਬਚੇ ਜਪਾਨੀਆਂ ਵਾਂਗ ਮਜਬੂਤ ਇਰਾਦੇ ਨਾਲ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਜਬੂਤ ਕਰਨ ਵੱਲ ਤੁਰਨਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬੀਆਂ ਨੂੰ ਧਰਮ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਨਹੀ ਸਗੋਂ  ਪੰਜਾਬੀ ਬਣ ਕੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਨਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚਲੀ ਕੌਮ ਵੇਚੂ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੀ ਮਾਲਕ ਅਤੇ ਰਾਜਸੱਤਾ ਤੋਂ ਬਾਹਰ ਦੀ ਦੁਕਾਨਦਾਰੀ ਵਾਲੇ ਸਿਆਸਤ ਦਾਨਾਂ ਨੂੰ ਛੱਡਕੇ ਪੰਜਾਬ ਨੂੰ ਆਰਥਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਮਜਬੂਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਲੀਡਰਸਿੱਪ ਦੀ ਸਥਾਪਨਾ ਕਰਨੀਂ ਹੀ ਪਵੇਗੀ। ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਆਪਣੇ ਗੁਨਾਹ ਮਾਫ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਜੇਲਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੀ ਨੌਜਵਾਨੀ ਨੂੰ ਸਮੂਹਕ ਮਾਫੀ ਦਿਵਾਉਣ ਦੀ ਕੋਈ ਕੋਸਿਸ ਕਰਕੇ  ਆਪਣੇ ਗੁਨਾਹਾਂ ਦਾ ਕੁੱਝ ਭਾਰ  ਘਟਾ ਲੈਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।        ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ  ਫੋਨ +919417727245

ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਗੁਣ ਅਤੇ ਅਸੂਲ

     
ਜਿੰਦਗੀ ਕੌਣ ਜਿਉਦੇ ਹਨ ਮੌਤ ਕੌਣ ਪੱਲੇ ਬੰਨਦੇ ਹਨ ਇਹ ਕਿਸਦੇ ਨਾਲ ਤੁਰਦੀ ਹੈ ਆਦਿ ਸਵਾਲਾਂ ਦੇ ਜਵਾਬ ਲੋਕ ਕਹਾਵਤਾਂ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗਰੰਥਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਕੁੱਝ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹਨ।
              ਪਹਿਲਾਂ ਮਰਣੁ ਕਬੂਲ ਕਰ ਜੀਵਨ ਕੀ ਛੱਡ ਆਸ।                      ਹੋਹੁ ਸਭਨਾਂ ਕੀ ਰੇਣੁਕਾ ਤਬ ਆਉ ਹਮਾਰੈ ਪਾਸ।
 ਐ ਮਨੁੱਖ ਜੇ ਤੂੰ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣਾਂ ਲੋਚਦਾ ਹੈ ਪਹਿਲਾਂ ਮੌਤ ਨੂੰ ਕਬੂਲ ਕਰ ਲੈ ਦੂਜੇ ਨੰਬਰ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਭ ਦੀ ਧੂੜ ਸਮਝ ਲੈ ਭਾਵ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਚੇ ਸਿਆਣੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ  ਅਗਿਆਨੀ ਨੀਵਾਂ ਕਮਜੋਰ ਸਮਝ । ਜਦ ਤੇਰੇ ਕੋਲ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਨਿਮਰਤਾ ਆ ਜਾਵੇਗੀ ਫਿਰ ਹੀ ਤੂੰ ਕਿਸੇ ਕੋਲ ਜਾਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੈ । ਭਾਵ ਗੁਰੂ ਕੋਲ ,ਕੁਦਰਤ ਕੋਲ,ਜਿੰਦਗੀ ਕੋਲ ਨਿਮਰਤਾ ਅਤੇ ਮੌਤ ਨੂੰ ਪਰਵਾਨ ਕਰ ਕੇ ਪਹੁੰਚਿਆ ਜਾਵੇਗਾ।

 ਜੇ ਤਉ ਪਰੇਮ ਖੇਲਣ ਕਾ ਚਾਉ ।          ਸਿਰ ਧਰ ਤਲੀ ਗਲੀ ਮੋਰੋ ਆਉ।             ਇਤ ਮਾਰਗ ਪੈਰ ਧਰੀ ਜੈ ।         ਸਿਰ ਦੀਜੈ ਕਾਣ ਨਾਂ ਕੀਜੈ।
ਐ ਮਨੁੱਖ ਜੇ ਤੈਨੂੰ ਕਿਸੇ ਦਿਸਦੀ ਅਣਦਿਸਦੀ ਚੀਜ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਮਿਲਣ ਲਈ ਸਿਰ ਨੂੰ ਤਲੀ ਉਪਰ ਧਰ ਲੈ । ਜੇ ਪਰੇਮ ਕਰਨ ਦੇ ਰਾਹ ਪੈ ਹੀ ਗਿਆ ਹੈ ਤਦ ਸਿਰ ਦੇਣ ਦੀ ਸੋਚਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਮਨ ਵਿੱਚ ਕਿਸੇ ਤਰਾਂ ਦੀ ਕਮਜੋਰੀ ,ਸੰਕਾਂ ਜਾਂ ਉਲਟ ਵਿਚਾਰ ਨਾਂ ਲਿਆਈਂ।ਸੋ ਜੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਾਂ ਰਾਜਸੱਤਾ ਜਾਂ ਕਿਸੇ ਹੋਰ ਸੰਸਾਰਕ ਜਾਂ ਰੱਬੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਭਾਵ ਕਿਸੇ ਚੀਜ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੋ ਜਾਵੇ ਤਦ ਉਸਨੂੰ ਪਰਾਪਤ ਕਰਨ ਲਈ ਸਿਰ ਦੀ ਬਾਜੀ ਹੀ ਲਾਉਣੀ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।

 ਜਿਉਣਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਮਰਨਾਂ ਸਿੱਖੋ ।          ਕਦਮ ਕਦਮ ਤੇ ਲੜਨਾਂ ਸਿੱਖੋ॥
 ਦੋਸਤੋ ਇਹ ਜੁਝਾਰੂ ਨਾਅਰਾ ਵੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਜੇ ਤੁਸੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਦਾ ਸੌਕ ਪਾਲ ਲਿਆ ਹੈ ਤਦ ਮਰਨਾਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿੱਖ ਲੈਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਜੋ ਮਰਨ ਨੂੰ ਹੀ ਅੰਤਮ ਪਰਾਪਤੀ ਅਤੇ ਸਫਲਤਾ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਪਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਮਰ ਜਾਣ  ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਵਿਅਕਤੀ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਹਰ ਕਦਮ ਤੇ ਲੜਨ ਭਾਵ ਜੂਝਣ ਦੀ ਹਿੰਮਤ ਦਿਖਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਜੂਝਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦਾ ਉਸਨੂੰ ਤਾਂ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਖੁੱਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਰਹਿਣ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾਂ। ਮੁਕਾਬਲਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਰਾਹ ਵੀ ਛੱਡ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਇਹ ਸੰਸਾਰ। ਸੋ ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਤਾਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਇਹ ਦੁਨੀਆਂ ਨਹੀਂ ਕਮਜੋਰਾਂ ਦੀ।
    ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਦੋ ਤਰਾਂ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਪਹਿਲੇ ਫੈਰ ਪੈਰ ਤੇ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਦੂਸਰੇ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ। ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲੇ ਹਮੇਸਾਂ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਆਮ ਸੰਸਾਰਕ ਵਿਅਕਤੀ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਜਾਂ ਸਾਰੀ ਜਿੰਦਗੀ ਝੂਠ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਹੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਦਾਂ ਹੈ। ਇਸ ਝੂਠ ਬੋਲਕੇ ਗੁਜਾਰਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਹੀ ਦੁਨੀਆਂ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।    ਕੂੜ ਰਾਜਾ ਕੂੜ ਪਰਜਾ ਕੂੜ ਸਭ ਸੰਸਾਰ।             ਕੂੜ ਮਹਿਲ ਕੂੜ ਮਾੜੀ ਕੂੜ ਬਹਿਸਣਹਾਰ। ਕੂੜ ਰੂਪਾ ਕੂੜ ਸੋਨਾਂ ਕੂੜ ਪਹਿਨਣਹਾਰ। ਗੁਰੂ ਕਾ ਇਹ ਸਬਦ ਵੀ ਦੱਸਦਾ ਹੈ ਕਿ ਝੂਠ ਅਤੇ ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਅਧੀਂ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਕੂੜ ਦਾ ਹੀ ਰੂਪ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।
ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਸੱਚ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇਖਕੇ ਗੁਰੂਆਂ ਕਿਹਾ ਸੀ           ਇਹ ਜੱਗ ਸੱਚੇ ਕੀ ਕੋਠੜੀ। ਸੱਚੇ ਕਾ ਵਿੱਚ ਵਾਸ॥      ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਲੋਕ ਸੱਚ ਬੋਲ ਕੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਂਦੇ ਹਨ। ਅਸਲ ਜਿੰਦਗੀ ਸੱਚ ਬੋਲਣ ਵਾਲਿਆਂ ਕੋਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੰਸਾਰ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਵਸਤ ਹੋ ਸਕਦੀ ਹੈ ਪਰ ਸੱਚ ਨਹੀ ਜਿਵੇਂ ਔਰੰਗਜੇਬ, ਸਕੰਦਰ ,ਚੰਗੇਜ ਖਾਨ, ਹਿਟਲਰ , ਅੱਜ ਦੇ ਰਾਜਨੇਤਾ , ਵਪਾਰੀ , ਕਾਰਖਾਨੇਦਾਰ, ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਆਦਿ । ਪਰ ਸੱਚੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਹਮੇਸਾਂ ਗਰੀਬ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸੱਚ ਦੀ ਸੂਲੀ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਵਾਲੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਚੀਜਾਂ ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਦੀ ਬਹੁਤੀ ਇੱਛਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰੱਖਦੇ ਹੁੰਦੇ। ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਨੇ ਚਾਦਨੀਂ ਚੌਕ ਵਿੱਚ ਵੀ ਸੱਚ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਨਹੀ ਫੇਰਿਆ। ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਨੇ ਤੱਤੀ ਤਵੀ ਤੇ ਵੀ ਸੱਚ ਨੂੰ ਹੰਢਾਇਆਂ। ਸੁਕਰਾਤ ਨੇ ਜਹਿਰ ਦਾ ਪਿਆਲਾ ਪੀਤਾ ਅਤੇ ਮਰਨ ਤੱਕ ਸੱਚ ਬੋਲਦਾ ਰਿਹਾ। ਅਣਗਿਣਤ ਸਹੀਦ ਸੱਚ ਦੀ ਸੂਲੀ ਤੇ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ  ਅੱਜ ਸੰਸਾਰ ਵਿੱਚ ਸੱਚ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੇ ਹੀ ਦੀਵੇ ਜਗਦੇ ਹਨ ।
                                              ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245 ਪਿੰਡ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਜਿਲਾ ਬਰਨਾਲਾ        
         

ਵਿਰਾਸਤ ਦੀ ਅਰਥੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ?

ਦੋਸਤੋ ਜਦੋਂ ਕੋਈ ਲੇਖਕ ਜਾਂ ਵਿਅਕਤੀ  ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਦੁਹਾਈ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਵਿਗੜਦਾ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਤਦ ਉਹ ਵਿਰਾਸਤ ਦੇ ਰੋਣੇ ਰੋਂਦਾਂ ਹੈ। ਵਿਰਾਸਤ ਹਮੇਸਾਂ ਬੀਤੇ ਵਕਤ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ।ਹਰ ਸਮੇਂ ਦਾ ਆਪਣਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਸਭਿਆਚਾਰ ਕਦੀ ਮਾੜਾ ਚੰਗਾ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਇਹ ਤਾਂ ਵਿਅਕਤੀ ਦੀ ਸੋਚ ਹੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਉਸਨੂੰ ਮਾੜੇ ਅਤੇ ਚੰਗੇ ਵਿੱਚ ਵੰਡਦੀ ਹੈ। ਸਮਾਜ ਆਪਣੀਆਂ ਲੋੜਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਵਿਵਹਾਰ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ ਇਸਨੂੰ ਹੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਬੋਲਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਹਰ ਇਲਾਕੇ ,ਹਰ ਦੇਸ਼ ਹਰ ਕੌਮ ,ਹਰ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਵਿੱਚ ਫਰਕ ਹੋਣਾਂ ਆਮ ਗੱਲ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਇਸਦਾ ਰਲਵਾਂ ਮਿਲਵਾਂ ਰੂਪ ਹੀ ਸਮੂਹਕ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਪਰਗਟਾਵਾ  ਅਤੇ ਪਰੀਭਾਸਾਂ ਹੋ ਨਿਬੜਦਾ ਹੈ।ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਸਾਬਦਿਕ ਅਰਥ ਹਨ ਸਭਿਅਤਾ + ਆਚਾਰ ਜਾਂ ਆਚਰਣ ਜਿਸ ਦਾ ਭਾਵ ਸਭਿਅਤਾ ਦਾ ਆਚਰਣ ਹੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਅਖਵਾਉਂਦਾ ਹੈ। ਸਭਿਆਂਚਾਰਕ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਕੇ ਕੋਈ ਚੰਗਾਂ ਹੋਣ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਨਹੀਂ ਪਰਾਪਤ ਕਰ ਸਕਦਾ। ਸਮਾਜ ਦਾ ਤਿਰਸਕਾਰਿਆ ਜਾਣ ਵਾਲਾ ਵਰਗ ਵੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਹੀ ਇੱਕ ਅੰਗ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਇਤਿਹਾਸ ਜਦ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਉਹ ਕਿਸੇ ਵਿਸੇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਸਮੂਹਕ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ।ਵਕਤ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਹੁਕਮਰਾਨ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਜੋ  ਨਿੱਤ ਨਵੀਆਂ  ਚੀਜਾਂ ਵਸਤਾਂ ਅਤੇ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਪੈਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪੁਰਾਣੀਆਂ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਨੂੰ ਖਤਮ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਜੋ ਖਤਮ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਸਭ ਵਿਰਾਸਤ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਜੋ ਕੁੱਝ ਨਵਾਂ ਉਪਜਦਾ ਹੈ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਰੂਪ ਬਣ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਜੀਵਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਵਿਰਾਸਤ ਮੁਰਦਾ ਰੂਪ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜਿਸਦੀਆਂ ਕੁੱਝ ਯਾਦਾਂ ਮਹਿਕ ਵੰਡਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਕੁੱਝ ਯਾਦਾਂ ਸੜਿਹਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ।
                           ਕਿਸੇ ਵੀ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੋ ਦੋਨੋਂ ਪੱਖ ਚੰਗੇ ਅਤੇ ਮਾੜੇ ਮੌਜੂਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਪੁਰਾਣੇ ਸਮਿਆਂ ਦੀ ਵਿਰਾਸਤ ਦੱਸਦੀ ਹੈ  ਕਿ ਜਿਵੇਂ ਸ੍ਰੀ ਰਾਮ ਦੇ ਜਮਾਨੇ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਪਾਸੇ ਲਾਲਚਾਂ ਦੀ ਬਾਤ ਪੈਂਦੀ ਹੈ ਜਦ ਕੁਰਸੀ ਆਪਣੀ ਔਲਾਦ ਲਈ ਪੱਕੀ ਕਰਨ ਵਾਸਤੇ ਦੂਸਰੇ ਦੀ ਔਲਾਦ ਨੂੰ ਬਣਵਾਸ ਦੀ ਸਜਾ ਦਿਵਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਬਾਪ ਦੇ ਹੁਕਮ ਦੀ ਪਾਲਣਾਂ ਦੀ ਮਰਿਯਾਦਾ ਨਿਭਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਗੁਰੂ ਕੇ ਸਹਿਬਜਾਦਿਆਂ ਦੀ ਸਹੀਦੀ ਵਕਤ ਕੋਈ ਹਾ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਮਾਰਦਾ ਹੈ ਕੋਈ ਬੱਚਿਆਂ ਨੂੰ ਸੱਪ ਦੀ ਔਲਾਦ ਦੇ ਖਿਤਾਬ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੋ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਸਮਾਜ ਦੇ ਵਰਤਾਰੇ ਆਪੋ ਆਪਣੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਸਿਰਜਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦੇ ਰਾਜੇ ਧਰਮ ਵਿਹੂਣੇ ਹੋ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਰਹੇ ਹਨ ਅਤੇ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਕਿਰਤੀ ਲੋਕ ਧਰਤੀ ਦਾ ਧੌਲ ਬਲਦ ਬਣਕੇ ਸਬਰ ਦੇ ਆਸਰੇ ਆਪਣੀ ਲੁੱਟ ਕਰਵਾਕੇ ਵੀ ਦਿਨ ਕੱਟੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਇੱਕ ਵਰਗ ਸੱਤ ਪੁਸਤਾਂ ਦਾ ਧਨ ਜੋੜ ਕੇ ਵੀ ਬੇਸਬਰਾ ਹੋਇਆ ਪਿਆ ਹੈ ਦੂਸਰਾ ਵਰਗ ਗਰੀਬੀ ਦੀ ਜਿੱਲਤ ਵਿੱਚ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਨਿੱਤ ਦੀ ਰੋਟੀ ਵਾਸਤੇ ਜੂਝਦਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਯਾਰ ਅਤੇ ਰਖਵਾਲੇ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮ ਲੋੜਾਂ ਤੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਤਨਖਾਹਾਂ ਲੈਕੇ ਵੀ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣੋ ਨਹੀਂ ਹੱਟਦੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਵੀ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਤਨਖਾਹ ਕਮਿਸਨਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹਨ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਕਿਰਤੀ ਵਰਗ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਟੈਕਸਾਂ ਅਤੇ ਮਹਿੰਗਾਈ ਦੀ ਚੱਕੀ ਵਿੱਚ ਪੀਸਿਆਂ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਅੱਜ ਭਾਵੇਂ ਲੁਟੇਰਾ ਮੁਲਾਜਮ ਅਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਗੱਠਜੋੜ ਧਰਮਾਤਮਾ ਹੋਣ ਦਾ ਸਰਟੀ ਫਿਕੇਟ ਵੀ ਆਪ ਹੀ ਹਾਸਲ ਕਰੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸਨੂੰ ਪੜਿਆਂ ਲਿਖਿਆਂ ਦਾ ਵਿਕਸਿਤ ਸਮਾਜ ਵਾਲੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਦੋਸਤੋ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਇਤਿਹਾਸ ਨੇ ਜਦ ਵੀ ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੇ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੀ ਬਾਤ ਪਾਵੇਗਾ ਤਦ ਉਹ ਇਸ਼ ਧਰਮਾਤਮਾ ਵਰਗ ਦੀਆਂ ਧੱਜੀਆਂ ਉਡਾਵੇਗਾ । ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਨੂੰ ਹਿਟਲਰਾਂ , ਚੰਗੇਜ ਖਾਨਾਂ, ਸਿਕੰਦਰਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਬੁਰਾ ਗਰਦਾਨੇਗਾ। ਸੋ ਦੋਸਤੋ ਕੋਈ ਪੜ ਲਿਖ ਕੇ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦਾ ਯਾਰ ਬਣਕੇ ਲੋਟੂ ਟੋਲਿਆਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਭੁਗਤ ਕੇ ਸਭਿਆਚਾਰਕ ਹੋਣ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਲੋਟੂ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦਾ ਪਰਤੀਕ ਹੀ ਹੈ। ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਸਭਿਆਚਾਰ ਦੇ ਵਾਰਸਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨਿਤਾਣੇ ,ਨਿਮਾਣੇ, ਨਿਉਟਿਆਂ ਦੀ ਬਾਂਹਾਂ ਬਣਨ ਵਾਲੇ ਹੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਸਾਡਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਜਦ ਵਿਰਾਸਤ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਕੇ ਇਤਿਹਾਸ ਬਣ ਜਾਵੇਗਾ ਤਦ ਹੀ ਅਸਲ ਪਤਾ ਲੱਗੇਗਾ ਕਿ ਅੱਜ ਦੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਸਭਿਆਚਾਰ ਕਿਹੋ ਜਿਹਾ ਸੀ।
                gurchrn pakhokalan  9417727245

ਪਰਾਲੀ ਸਾੜਨਾਂ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਸੌਕ ਨਹੀਂ ਮਜਬੂਰੀ ਹੈ।

ਅੱਜ ਕੱਲ ਪ੍ਰਿੰਟ ਮੀਡੀਆ ਅਤੇ ਇਲੋਕਟਰੋਨਿਕ ਮੀਡੀਆ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਸਾਨ ਨੁੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਦੀ ਮੁਹਿੰਮ ਚੱਲੀ ਹੋਈ ਹੈ। ਪਜਾਬ ਵਿੱਚ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਮੁਲਾਜਮ ਵਰਗ ਦੇ ਲੇਖਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਇਸ ਵਿੱਚ ਵਧ ਚੜਕੇ ਸਮੂਲੀਅਤ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦਾ ਪਰਚਾਰਕ ਵਿੰਗ ਵੀ ਆਪਣੀ ਅਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਲੁਕਾਕੇ ਸਾਰਾ ਦੋਸ ਕਿਸਾਨ ਸਿਰ ਮੜਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਅਯੋਗ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਕੋਈ ਕਦਮ ਉਠਾਉਣ ਵਿੱਚ ਅਸਮੱਰਥ ਹੈ।ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬੱਚਦੀ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਉਪਯੋਗ ਵਿੱਚ ਲਾਉਣ ਵਾਲੇ ਪਰੋਜੈਕਟ ਦੀ ਸੁਰੂਆਤ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾ ਸਕੇ। ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ਵੱਲੋਂ ਅਸਫਲ ਤਕਨੀਕਾਂ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਕੇ ਪਿਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਭਾਰੀ ਨੁਕਸਾਨ ਕਰਵਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਹੈਪੀ ਸੀਡਰ ਅਤੇ ਰੋਟਾਵੇਟਰ ਨਾਲ ਕਣਕ ਬੀਜਣ ਦੀ ਸਿਫਾਰਸ ਕੀਤੀ ਗਈ ਹੈ।ਪਰਚਾਰ ਸਾਧਨਾਂ ਉੱਪਰ ਤਾਂ ਯੂਨੀਰਸਿਟੀ ਦੇ ਪਰਚਾਰ ਵਿਭਾਗ ਵੱਲੋਂ ਇਹਨਾਂ ਸਾਧਨਾਂ ਦੀ ਸਫਲਤਾ ਪਰਚਾਰ ਕੇ ਵਾਹ ਵਾਹ ਖੱਟ ਲਈ ਗਈ ਪਰ ਬਹੁਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਤੋਬਾ ਕਰ ਲਈ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹਨਾਂ ਸਾਧਨਾਂ ਰਾਂਹੀ ਕਣਕ ਦਾ ਝਾੜ ਬਹੁਤ ਘੱਟ ਨਿਕਲਿਆ ਹੈ।ਪਹਿਲਾਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਹੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ਲਗਾਤਾਰ ਅਸਫਲਤਾ ਦੇ ਝੰਡੇ ਗੱਡੀ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਝੋਨਾ ਲਾਉਣ ਦੀਆਂ ਅਸਫਲ ਮਸੀਨਾਂ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕਰਕੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਸਬਸਿਡੀ ਰਾਂਹੀਂ ਕਰੋੜਾਂ ਦੀ ਲੁੱਟ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਵਿਭਾਗ ਨੇ ਲਗਾਤਾਰ ਕਣਕ ਬੀਜਣ ਦੀਆਂ ਅਸਫਲ ਮਸੀਨਾਂ ਦਾ ਪਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਹੈ।ਜੀਰੋ ਡਰਿੱਲ ਮਸੀਨ ਵੀ ਉਸ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੈ ਜੇ ਝੋਨੇ ਦੀ ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਅੱਗ ਲਾਈ ਹੋਵੇ।ਘਾਟੇ ਦੇ ਧੰਧੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘਾਟਾ ਪਵਾਉਣ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਅਤਿ ਮਾੜੀਆਂ ਹਨ। ਜੇ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਨੂੰ ਪਰਦੂਸਣ ਦੀ ਜਿਆਦਾ ਹੀ ਚਿੰਤਾਂ ਹੈ ਤਾਂ ਦੋ ਹਜਾਰ ਪਰ ਏਕੜ ਪਰਾਲੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਲਈ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਖਰਚਾ ਸਰਕਾਰ ਦੇਵੇ ਜਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਮੁਲਾਜਮ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਦੇ ਲੋਕ ਪੰਜ ਪੰਜ ਏਕੜ ਦੀ ਪਰਾਲੀ ਇਕੱਠੀ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਲੋਕ ਸੇਵਾ ਕਰ ਲੈਣ।ਕੀ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਸਿਫਾਰਸ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ?
ਆਉ ਦੇਖੀਏ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਬਚਦਾ ਕੀ ਹੈ ਇੱਕ ਏਕੜ ਦੀ ਖੇਤੀ ਵਿੱਚੋਂ। ਬੀਹ ਲੱਖ ਦੀ ਕੀਮਤ ਦੀ ਜਮੀਨ ਜਿਸਦਾ ਬੈਂਕ ਵਿਆਜ ਵੀ ਦੋ ਲੱਖ ਸਲਾਨਾ ਹੈ ਪਰ ਕਿਸਾਨ ਪੰਦਰਾਂ ਹਜਾਰ ਦਾ ਖਰਚਾ ਕਰਕੇ 55 ਹਜਾਰ ਦੀ ਫਸਲ ਵੇਚਦਾ ਹੈ॥ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ 40000 ਇੱਕ ਏਕੜ ਜਮੀਨ ਦਾ ਸਲਾਨਾ ਠੇਕਾ ਬਣਦਾ ਹੈ। ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਦੇ ਪੱਲੇ ਧੇਲਾ ਵੀ ਨਹੀਂ ਬਚਦਾ । ਹਾਂ ਦੇਸ਼ ਸੇਵਾ ਜਰੂਰ ਕਰੀ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਦੇਸ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਮੂਹਰੇ ਮੰਗਤੇ ਬਣਨ ਤੋਂ ਬਚਾ ਹੋ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।ਪਰ ਜੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਪਰਦੂਸਣ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਜਲੀਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਨਹੀਂ ਹੱਟਣਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਹੋਰ ਘਾਟਾ ਪਵਾਕੇ ਕਿਸਾਨ ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਛੁਡਾਉਣੀ ਹੈ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਇਹ ਭੰਡੀ ਪਰਚਾਰ ਕਰੋ। ਮੁਫਤ ਦੀ ਸੇਵਾ ਨਾਲ ਵੀ ਜੇ ਦੇਸ ਦੇ ਅਖੌਤੀ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਨੂੰ ਸਬਰ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦਾ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਵਿਕਵਾਉਣੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਦਿਨ ਕਿਸਾਨ ਖੇਤੀ ਛੱਡਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।
ਪਰਦੂਸਣ ਫੈਲਾਉਣ ਦਾ ਕੰਮ ਕੀ ਇਕੱਲਾ ਕਿਸਾਨ ਹੀ ਕਰਦਾ ਹੈ ਨਹੀ ਦੇਸ ਦਾ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਬਿਨਾਂ ਲੋੜ ਤੋਂ ਪਰਦੂਸਣ ਫੈਲਾਉਣ ਲਈ ਵੱਧ ਜੁੰਮੇਵਾਰ ਹੈ।ਅਮੀਰ ਪਰੀਵਾਰ ਦਾ ਹਰ ਮੈਂਬਰ ਕਈ ਕਈ ਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਬਾਈਕ ਆਦਿ ਕਿਉਂ ਰੱਖਦਾ ਹੈ।ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਖੇਤਾਂ ਦਾ ਪਰਦੂਸਣ ਕੁੱਝ ਦਿਨਾਂ ਲਈ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਪਰ ਦੇਸ ਦੇ ਸਾਰੇ ਸਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਪਰਦੂਸਣ ਜਾਂ ਕਾਰਬਨਡਾਈ ਅਕਸਾਈਡ ਦਾ ਲੈਵਲ ਸਾਰਾ ਸਾਲ ਕਿਉਂ ਉੱਚਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਹਰ ਅਮੀਰ ਦੇ ਘਰ ਲੱਗਿਆ ਇੱਕ ਏਸੀ ਪੰਜ ਹਾਰਸ ਪਾਵਰ ਦੇ ਇੰਜਣ ਨਾਲ ਚੱਲਣ ਵਾਲੇ ਜਨਰੇਟਰ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਬਲਦਾ ਡੀਜਲ ਕੀ ਪਰਦੂਸਣ ਨਹੀਂ ਫੈਲਾਉਂਦਾਂ? ਬਿਨ ਮਤਲਬ ਸਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਜਲੀ ਵਰਤਣ ਕਰਕੇ ਇਸ ਨੂੰ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਬਲਦਾ ਕੋਲਾ ਕੀ ਪਰਦੂਸਣ ਨਹੀਂ ਫੈਲਾਉਦਾਂ? ਜੇ ਪਰਦੂਸਣ ਕਿਸਾਨ ਫੈਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਫਿਰ ਸਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਗੰਦਗੀ ਦੀ ਬੋ ਕਿਉਂ ਆਉਂਦੀ ਹੈ ਜਦਕਿ ਪਿੰਡਾਂ ਵਿੱਚ ਸਹਿਰਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਵੱਧ ਸਾਫ ਹਵਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਜੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਤੁਸੀਂ ਪਰਾਲੀ ਬਾਲਣ ਤੋਂ ਰੋਕਣ ਦੀ ਮੰਗ ਕਰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਸਹਿਰਾਂ ਦੇ ਗੰਦ ਨੂੰ ਤੁਸੀ ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਖੁਦ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਸਾਫ ਕਰਦੇ? ਜੇ ਸਹਿਰੀਆਂ ਦੇ ਫੈਲਾਏ ਗੰਦ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਟੈਕਸ਼ਾ ਵਿਚੋਂ ਤਨਖਾਹ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸਾਫ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਦ ਖੇਤਾਂ ਦੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਤੋਂ ਸਾਫ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾ ਸਕਦਾ ਜਾਂ ਫਿਰ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਇਸ ਕੰਮ ਦੀ ਮਜਦੂਰੀ ਬਰਾਬਰ ਬੋਨਸ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।
ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀ ਵਿਦਵਤਾਤੋਂ ਬਚਿਆ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਮੰਗਤਾ ਬਣਨ ਦੇ ਰਾਹ ਪੈ ਜਾਦਾਂ ਹੈ।
ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਵਿਭਾਗ ੳਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨੂੰ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਬਚਦੀ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਦੀਆਂ ਤਕਨੀਕਾਂ ਬਾਰੇ ਖੋਜ ਕਰਨ ਲਈ ਹੁਕਮ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ।ਪਰਾਲੀ ਨੂੰ ਬਾਲਣਾਂ ਹੀ ਪੈਣਾਂ ਹੈ ਚਾਹੇ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾੜ ਲਉ ਜਾਂ ਉਦਯੋਗਾਂ ਵਿੱਚ ਇਸ ਲਈ ਪਹਿਲ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਕਰਨੀਂ ਹੈ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਨਹੀਂ। ਜਦ ਇਸ ਰਹਿੰਦ ਖੂੰਹਦ ਨੂੰ ਵਰਤਣ ਵਾਲੇ ਉਦਯੋਗ ਹੋਣਗੇ ਤਦ ਕਿਸਾਨ ਇਸਨੂੰ ਵੇਚਣ ਦੀ ਪਹਿਲ ਖੁਦ ਹੀ ਕਰ ਲਵੇਗਾ। ਸੋ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਵਰਗ ਜੀ ਆਪਣੀ ਬੁੱਧੀ ਦਾ ਪਰਯੋਗ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਮੱਤ ਦੇਣ ਲਈ ਕਰੋ ਨਾਂ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਲਈ। ਇਸ ਦੇਸ ਦਾ ਸਭ ਤੋ ਵੱਡਾ ਹਿਤੈਸੀ ਕਿਸਾਨ ਹੈ ਅਖੌਤੀ ਅਮੀਰ ਲੇਖਕ ਵਰਗ ਨਹੀਂ। ਦੇਸ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਕਾਰਨ ਰੋਟੀ ਖਾਦਾਂ ਹੈ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਦੀ ਲੁੱਟ ਕਾਰਨ ਨਹੀਂ।
ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245

ਖਾਲਸੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਦੀ ਨਵੀਂ ਪ੍ਰੀਭਾਸਾ ?

                     ਸਮਾਂ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹੀ ਬਲਵਾਨ ਅਦ੍ਰਿਸ਼ ਸਕਤੀ ਹੈ ਜੋ ਦੁਨੀਆਂ ਦੀ ਹਰ ਦਿਸਦੀ ਅਣਦਿਸਦੀ ਵਸਤੂ ਨੂੰ ਬਦਲ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਹਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਅਤੇ ਵਰਤਾਰਿਆਂ ਦੀਆਂ ਪ੍ਰੀਭਾਂਸਾਵਾਂ  ਭੀ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ।ਦਸ ਗੁਰੂਆਂ ਦੁਆਰਾ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਨਵੀ ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਦਿੱਤੀ ਗਈ ਜੋ ਫਲਸਫੇ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਤੋਂ ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੁਆਰਾ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਵਿਸੇਸ ਇਲਾਕੇ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਿਕ ਧਾਰਮਿਕ ਪਾਰਟੀ ਵਾਂਗ ਬਣਾਕੇ ਤੋੜ ਮਰੋੜ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਜੋ ਸਿੱਖ ਫਲਸਫਾ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਉੱਪਰ ਫੈਲਣਾਂ ਸੀ ਸਵਾਰਥੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਅਤੇ ਕਚਘਰੜ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਪਰਚਾਰਕਾਂ ਕਾਰਣ ਸਿਰਫ ਭਾਰਤੀ ਪੰਜਾਬ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਹਰ ਸਿੱਖਣ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡੀ ਗਿਆਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਫਲਸਫਾ ਇੱਕ ਵਿਸੇਸ ਖਿੱਤੇ ਦਾ ਧਰਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਨੇ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇੱਕ ਕੌਤਕ ਕਰਦਿਆਂ ਧਾਰਮਿਕ ਤੌਰ ਤੇ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਥਾਂ ਏਕਤਾ ਵਾਲਾ ਇੱਕ ਸਮਾਜ ਬਣਾਉਣ ਵੱਲ ਇਸਾਰਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਇਸ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਦਮ ਜਾਤ ਨੇ ਹਿੰਦੂ ਮੁਸਲਮਾਨ ਬਣ ਕੇ ਨਹੀ ਇਨਸਾਨ ਬਣਨਾਂ ਸੀ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਨੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਬਣਨ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਬਾਅਦ ਵਿੱਚ ਵੀ ਮਾਨਸ  ਕੀ ਜਾਤ ਏਕੋ ਪਹਿਚਾਨਬੋ ਦਾ ਨਾਅਰਾ ਬੁਲੰਦ ਕਰਿਆ। ਰਾਜਸੱਤਾ ਭਾਵੇਂ ਹਿੰਦੂ ਪਹਾੜੀ ਰਾਜਿਆਂ ਦੀ ਸੀ ਜਾਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਸਰਹੰਦ ਤੱਕ ਦੇ ਮੁਗਲਾਂ ਦੀ ਸੀ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਇਕੱਠੇ ਰਹਿਣ ਦੀ ਆਗਿਆ ਕਿਵੇਂ ਦੇ ਸਕਦੀ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੂੰ ਤਾਂ ਹਮੇਸਾਂ ਲੋਕ ਲੜਦੇ ਹੀ ਚੰਗੇ ਲੱਗਦੇ ਸਨ। ਸਮਾਜ ਇਕੱਠਾ ਰੱਖਣਾਂ ਤਾਂ ਹਮੇਸਾਂ ਧਰਮ ਨਿਭਾਉਣ ਵਾਲੇ ਪੁਰਸਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਚੰਗਾਂ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੂੰ ਨਹੀਂ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੂੰ ਹਿੰਦੂ ਪਹਾੜੀ ਰਾਜਿਆਂ ਅਤੇ ਮੁਗਲ ਸਲਤੱਨਤ ਨੇ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਦਬਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕੀਤੀ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਰਾਏ ਨੂੰ ਬਚਪਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਆਪਣੇ ਬਾਪ ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਦੇ ਤਲਵਾਰ ਨਾਲ ਕੱਟੇ ਹੋਏ ਸੀਸ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਝੋਲੀ ਵਿੱਚ ਦੇਖਣਾਂ ਪਿਆ ।ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਵਰਤਾਰੇ ਆਮ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਤਾਂ ਤੋੜ ਕੇ ਰੱਖ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਰੱਬੀ ਤਾਕਤਾਂ ਨਾਲ ਭਰੇ ਹੋਏ ਇੱਕ ਮਜਬੂਤ ਦ੍ਰਿੜ ਇਰਾਦੇ ਵਾਲੇ ਦਲੇਰ ਇਨਸਾਨ ਸਨ ਜਿੰਨਾਂ ਜਾਲਮ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦੇ ਭਾਣੇ ਦਾ ਚੈਲੰਜ ਸਵਿਕਾਰ ਕੀਤਾ। ਇਸ ਵਰਤਾਰੇ ਦਾ ਸਦਾ ਲਈ ਅੰਤ ਕਰਨ ਵਸਤੇ ਇਸ ਜਬਰ ਨੂੰ ਸਹਿ ਲਿਆ ਅਤੇ ਭਵਿੱਖ ਵਾਸਤੇ ਨੀਤੀ ਬਣਾਈ। ਇਸ ਨੀਤੀ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਸਮਾਜ ਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਜਾਣੀ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਰਾਜਸੱਤਾ ਮਜਬੂਰ ਲੋਕਾਂ ਤੇ ਜੁਲਮ ਨਾਂ ਕਰ ਸਕੇ ਅਤੇ ਲੋਕ ਵੀ ਜਲਾਲਤ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਦੀੌ ਬਜਾਇ ਅਣਖ ਅਤੇ ਇੱਜਤ ਦੀ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇਣ।
                      ਪੁਰਾਤਨ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਕੋਲ ਹਥਿਆਂਰਬੰਦ ਅਤੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਤਾਕਤ ਹੁੰਦੀ ਸੀ ਉਹ ਹੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਦਾ ਮਾਲਕ ਹੁੰਦਾ ਸੀ। ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੂੰ ਸਾਫ ਸੁੱਥਰੇ ਅਤੇ ਪਾਕ ਪਵਿੱਤਰ ਹੱਥਾਂ ਵਿੱਚ ਦੇਣ ਲਈ ਫੌਜ ਦੀ ਜਰੂਰਤ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਦੂਰ ਦ੍ਰਿਸਟੀ ਅਤੇ ਗੰਭੀਰ ਸੋਚ ਵਿਚਾਰ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਰੱਬੀ ਤਾਕਤ ਤੇ ਭਰੋਸਾ ਕਰਦਿਆਂ ਬਹਾਦਰ ਅਤੇ ਦਲੇਰ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਫੌਜੀ ਸੰਗਠਨ ਬਣਾਇਆ ਜੋ ਖਾਲਸੇ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਸਾਹਮਣੇ ਆਇਆ।ਸਮੁੱਚੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਵਿੱਚੋਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸੱਦੇ ਦੇਕੇ ਬੁਲਾਇਆ ਗਿਆ ਜਿਸ ਵਿੱਚੋਂ ਇੱਕ ਕੌਤਕ ਕਰਦਿਆਂ ਪੰਜ ਸਿਰਾਂ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਗਈ। ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਪੰਜ ਬਹਾਦਰ ਇਨਸਾਨਾਂ ਨੇ ਸਿਰ ਦੇਣਾਂ ਮਨਜੂਰ ਕੀਤਾ। ਜਿੰਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਨੇ ਗੁਰੂ ਸੋਚ ਅਧੀਨ  ਆਪਣਾਂ ਸਿਰ ਦਿੱਤਾ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨੇ ਖਾਲਸਾ ਹੋਣ ਦਾ ਵਰ  ਦਿੱਤਾ।ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਉਹਨਾਂ ਲਈ ਪਿਛਲੀਆਂ ਜੀਵਨ ਰਹਿਤ ਦੀਆਂ ਪੰਜ ਚੀਜਾਂ ਵਾਪਸ ਲਈਆਂ ਅਤੇ ਪੰਜ ਨਵੀਆਂ ਰਹਿਤਾਂ ਬਖਸੀਆਂ। ਪੰਜ ਵਾਪਸ ਲਈਆਂ ਜਾਤ ,ਗੋਤ, ਧਰਮ , ਮਾਂ ਬਾਪ ਅਤੇ ਸਿਰ ਗੁਰੂ ਨੂੰ ਦੇਣਾਂ ਮਨਜੂਰ ਕਰਵਾਇਆ । ਪੰਜ ਕਕਾਰ ਬਖਸੇ ਕੰਘਾ ਕੇਸ਼, ਕੜਾ,ਕਛਿਹਰਾ ਅਤੇ ਕਿਰਪਾਨ।  ਸਮੇਂ ਨਾਲ ਸਭ ਕੁੱਝ ਧੁੰਦਲਾ ਪੈਂਦਾ ਗਿਆ ਰਾਜਸੱਤਾ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਗੁਰੂ ਸੋਚ ਨੂੰ ਪੁੱਠਾ ਗੇੜ ਦਿੰਦੀ ਰਹੀ। ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨੇ ਆਪਣੇ ਹਿੱਤਾਂ ਅਨੁਸਾਰ ਪਰੀਵਾਰਕ ਰਾਜ ਨੰ ਖਾਲਸਾ ਰਾਜ ਦਾ ਨਾਂ ਦੇਕੇ ਗਲਤ ਰਵਾਇਤ ਤੋਰੀ ਜੋ ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਨੇ ਇਸਨੂੰ ਹੋਰ ਅੱਗੇ ਤੋਰਿਆ।ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਵੀ ਇਹ ਸਿਲਸਿਲਾ ਚੱਲਦਾ ਰਿਹਾ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਹਕੂਮਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਨੇ ਪੂਰੇ ਜੋਰ ਸੋਰ ਨਾਲ ਹਿੱਸਾ ਪਾਇਆ। ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੋਲਕ ਗਰੀਬ ਦਾ ਮੂੰਹ ਨਾਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਬੜੀ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਗੁਰਦੁਆਰਿਆਂ ਵਿੱਚ ਰਖਵਾਈ ਗਈ ਸਿਆਸਤਦਾਨਾਂ ਦੀ ਲੋਹੇ ਦੀ ਗੋਲਕ ਹੀ ਗੁਰੂ ਦੀ ਗੋਲਕ ਬਣਾ ਦਿੱਤੀ ਗਈ। ਇਸ ਲੋਹੇ ਦੀ ਗੋਲਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਬਜੇ ਹੇਠ ਰੱਖਣ ਲਈ ਵੋਟਤੰਤਰ ਨਾਂ ਦੀ ਖੇਡ ਸਥਾਪਤ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਗਈ । ਵੋਟਤੰਤਰ ਦੀ ਸਿਆਸਤ ਨੂੰ ਸਿਰਫ ਸਿਆਸਤ ਹੀ ਸਮਝਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਧਾਰਮਿਕ ਵਿਅਕਤੀ ਸਿਆਸਤ ਦਾਨਾਂ ਵਾਲੀ ਸੋਚ ਕਦੇ ਵੀ ਵਰਤ ਨਹੀਂ ਸਕਦੇ । ਇਸ ਤਰਾਂ ਸਿੱਖ  ਕੌਮ ਦੇ ਕੇਸ਼ ਸਿਆਸਤ ਦਾਨਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਆ ਗਏ ਹਨ। ਇਹ ਸਿਆਸਤ ਦਾਨਾਂ ਨੇ ਹੀ ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਫੌਜੀ ਰਵਾਇਤ ਨੂੰ ਸਧਾਰਣ ਜੀਵਨ ਜਾਚ ਵਿੱਚ ਬਦਲ ਕੇ ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਜੰਗੀ ਰਵਾਇਤ ਤੋੜ ਦਿੱਤੀ ਹੈ। ਅੱਜ ਦੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਰਵਾਇਤ ਦੇ ਭਰਮ ਭੁਲੇਖੇ ਦੇ ਥੱਲੇ ਅੱਤ ਨੀਚ ਜਾਲਮ ਦਾ ਰੂਪ ਲੁਕੋਈ ਰੱਖਦੀ ਹੈ। ਆਧੁਨਿਕਤਾ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਧਾਰਮਿਕ ਰੁਚੀਆਂ ਨੂੰ ਜੰਮਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੀ ਮਾਰ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਿਆਸਤ ਦੇ ਗੁਲਾਮ ਬਨਾਰਸ ਦੇ ਠੱਗਾਂ ਦਾ ਹੜ ਲਿਆ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ ਹੈ। ਸੱਚ ਦੇ ਪੁਜਾਰੀ ਲੋਕ ਨਾਸਤਿਕਤਾ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਜੇਲਾਂ ਅਤੇ ਮੌਤ ਦੇ ਰਾਹ ਤੋਰੇ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸੋ ਹਕੂਮਤ  ਅਤੇ ਇਸਦੇ ਗੁਲਾਮ ਪਰਚਾਰਕ ਖਾਲਸੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਦੀ ਪਰੀਭਾਸਾ ਰਲਗੱਡ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ। ਅਦਾਲਤੀ ਫੈਸਲੇ ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਖਾਲਸੇ ਅਤੇ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਬਾਰੇ ਅਦਾਲਤੀ ਮੋਹਰਾਂ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਕਾਨੂੰਨ ਦੀਆਂ ਧਮਕੀਆਂ ਨਾਲ ਗੁਰੂਗਰੰਥ ਛਾਪਣ ਦੇ ਹੱਕ ਸਿਰਫ ਸਿਆਸਤ ਦਾਨ ਆਪਣੇ ਲਈ  ਰਿਜਰਵ ਕਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਖਾਲਸੇ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਦੀ ਗੁਰੂਆਂ ਵਾਲੀ ਪਰੀਭਾਸਾ ਕਦੀ ਵੀ ਲਾਗੂ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗੀ। ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਖਾਲਸਾ ਅਤੇ ਖਾਲਸੇ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਬਣਾਇਆ ਜਾਂਦਾ ਰਹੇਗਾ।

ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।

ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।
ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇ ਜੀ ਜੀ ਕਰਦੀ ਲੁਕ ਲੁਕ  ਕਰਦੀ ਵਾਰ ਹੈ।

ਕਿਰਤ ਦਾ ਮੁੱਲ ਜਦ ਵੀ ਮੰਗਣ ਲਈ ਲੋਕ ਦਰਾਂ ਤੇ ਜਾਂਦੇ ਜਦ
ਰਖਵਾਲੇ ਇਸਦੇ ਹੱਥ ਬੰਦੂਕਾਂ ਹਿੱਕ ਤੇ ਬੰਨ ਕੇ ਆਦੇ ਛੱਜ।
ਸਾਡੇ ਵੇਹੜੇ ਸੱਥਰ ਵਿਛਣ ਇਸਦੇ ਖੁਸੀਆਂ ਦੀ ਗੁਲਜਾਰ ਹੈ।
ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।
ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇ ਜੀ ਜੀ ਕਰਦੀ ਲੁਕ ਲੁਕ  ਕਰਦੀ ਵਾਰ ਹੈ।

ਆਮ ਬੰਦੇ ਲਈ ਇਸਦੇ ਵਾਸਤੇ ਇੱਥੇ ਕੋਈ ਮਹਿੰਗਾਈ ਨਾਂ।
ਇਸਦੇ ਯਾਰ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਦੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਨਿੱਤ ਵਧਾਈ ਜਾਂ।
ਹਰ ਸਾਲ ਉਹਨਾਂ ਵਾਸਤੇ ਤਨਖਾਹ ਕਮਿਸਨ ਰਹੇ ਤਿਆਰ ਹੈ।
ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।
ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇ ਜੀ ਜੀ ਕਰਦੀ ਲੁਕ ਲੁਕ  ਕਰਦੀ ਵਾਰ ਹੈ।

ਨੇਤਾ ਨਿੱਤ ਕਰੋੜਾਂ ਛੱਕਦੇ ਹਾਲੇ ਵੀ ਗਰੀਬ ਵਿਚਾਰੇ ਨੇ
ਆਪਣੀਆਂ ਤਨਖਾਹਾਂ ਬੰਨੀਆਂ ਭਾਵੇਂ ਲੋਕ ਸੇਵਕ ਸਾਰੇ ਨੇ।
ਕੰਮ ਕਦੇ ਨਹੀਉਂ ਕਰਨਾਂ ਕੋਈ ਉਂਝ ਸਾਡਾ ਸਤਿਕਾਰ ਹੈ।
ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।
ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇ ਜੀ ਜੀ ਕਰਦੀ ਲੁਕ ਲੁਕ  ਕਰਦੀ ਵਾਰ ਹੈ।

ਕਾਰਖਾਨੇਦਾਰਾਂ ਨਾਲ ਯਾਰੀ ਰੱਖਕੇ ਸਾਡੀਆਂ ਨਿੱਤ ਜਮੀਨਾਂ ਖੋਹਣ
ਡਾਗਾਂ ਸਾਡੇ ਸਿਰਾਂ ਚ ਲਾਕੇ ਸਾਡੇ ਸਿਰ ਦੀ ਤਾਕਤ ਜੋਹਣ।
ਜੇ ਫੇਰ ਵੀ ਭੱਜੀਏ ਨਾਂ ਅਸੀਂ ਰੱਖਣ ਜੇਲ ਤਿਆਰ ਹੈ।
ਇਹ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਹੈ ਇਸ ਨੂੰ ਸਾਡੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਹੈ।
ਸਾਹਮਣੇ ਹੋਵੇ ਜੀ ਜੀ ਕਰਦੀ ਲੁਕ ਲੁਕ  ਕਰਦੀ ਵਾਰ ਹੈ।
  ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245

ਨੇਤਾ ਆਖਣ ਗੰਗਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ

ਨੇਤਾ ਆਖਣ ਗੰਗਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ
ਬਖਸਣਹਾਰ ਪਾਪ ਬਖਸ ਦੇ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ
ਤੇਰੇ ਕਾਰਨ ਅਸੀਂ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਲੁੱਟਿਆ
ਰੱਜ ਰੱਜ ਕੇ ਕੌਮ ਦਾ ਬੂਟਾ ਜੜੋਂ ਪੁੱਟਿਆ
ਪਹਿਲਾਂ ਅਸੀਂ ਪਾਪ ਹਾਂ ਕਰਦੇ ਤੂੰ ਧੋ ਦਿੰਦੀ ਸਾਰੇ ਦੇ ਸਾਰੇ
ਤੇਰੇ ਕਾਰਨ ਸਾਨੂੰ ਡਰ ਕੋਈ ਨਾਂ ਹੁਣ ਕਰਦੇ ਰਹੀਏ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ
ਨਾਂ ਅਸੀ ਮੰਦਰ ਲੁੱਟਣੋਂ ਛੱਡੇ ਨਾਂ ਅਸੀਂ ਛੱਡੇ ਗੁੂਰੂਦੁਆਰੇ
ਸਰਮ ਦੀ ਸਾਨੂੰ ਲੋੜ ਕੋਈ ਨਹੀ ਮਾਇਆ ਦੇ ਲੁੱਟ ਭਰੇ ਭੰਡਾਰੇ
ਆਮ ਲੋਕ ਭਾਵੇਂ ਰੋਦੇ ਰਹਿਣ ਅਸੀਂ ਕਰਦੇ ਰਹੀਏ ਫੇਰ ਵੀ ਕਾਰੇ
ਤੇਰੇ ਦਰ ਤੇ ਆਕੇ ਨਾਅ ਕੇ ਮਾਫ ਕਰਾਕੇ ਜਾਈਏ ਸਾਰੇ
ਤੇਰਾ ਹਿੱਸਾ ਤੇਰੇ ਪੁਜਾਰੀ ਲੈਦੇਂ ਸਾਡੇ ਲਈ ਦੁਆ ਕਰਨ ਵਿਚਾਰੇ
ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਦੇਸ ਤੇਰੇ ਦੇ ਲੋਕ ਲੜਾਈਏ
ਨੇਤਾਗਿਰੀ ਇਸ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਚਮਕਾਈਏ
ਚੋਣਾਂ ਵੇਲੇ ਲਾਈਏ ਰੱਜ ਕੇ ਲਾਰੇ
ਪੰਜ ਸਾਲ ਨਾਂ ਫੇਰ ਮਿਲੀਏ ਪਿਆਰੇ
ਨੇਤਾ ਆਖਣ ਗੰਗਾਂ ਤੇਰੇ ਵਾਰੇ ਨਿਆਰੇ
ਬਖਸਣਹਾਰ ਪਾਪ ਬਖਸ ਦੇ ਸਾਡੇ ਸਾਰੇ

ਅਗਾਮੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ?

   ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245
ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਵਿੱਚ 2012 ਦੀਆਂ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਚੋਣਾਂ ਦੀ ਅਸਲ ਸਥਿਤੀ ਤਾ  ਨਤੀਜੇ ਆਉਣ ਉੱਪਰ ਹੀ ਪਤਾ ਚੱਲੇਗੀ ਪਰ ਜੋ ਆਮ ਸੀਥਤੀ ਰਹਿਣ ਦੇ ਅਸਾਰ ਕੀ ਹੋਣਗੇ ਵਿਚਾਰਨ ਯੋਗ ਹੈ।ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਵੱਲੋਂ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੂੰ ਹੀ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਲੰਬੇ ਸਮੇਂ ਦਾ ਇਤਿਹਾਸ ਹੈ ਕਿ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਰਾਜ ਕਰਦੇ ਆ ਰਹੇ ਹਨ।ਦੋਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਕੋਲ ਨਿਸਚਿਤ ਵੋਟ ਵਰਗ ਹੈ । ਦੋਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਪੱਕੇ ਹਮਾਇਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜ ਦੇ ਵਿਸੇਸ ਵਰਗ ਸਾਮਲ ਹਨ। ਜਿਵੇਂ ਕਾਂਗਰਸ ਕੋਲ ਹਿੰਦੂ ਭਾਈਚਾਰੇ ਅਤੇ ਪਿਛੜੇ ਵਰਗ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਕੋਲ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਵੱਲੋਂ ਵੱਡੇ ਪੱਧਰ ਤੇ ਹਮਾਇਤ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਭਾਈਚਾਰੇ ਦਾ ਇੱਕ ਵਿਸੇਸ ਵਰਗ ਪੰਥ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੂੰ ਹੀ ਵੋਟ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਪੋਲ ਹੋਣ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁੱਲ ਵੋਟਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਲੱਗ ਭੱਗ 30% ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਨੂੰ 30% ਕਾਂਗਰਸ ਨੂੰ ਭੁਗਤ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।30% ਵੋਟਰ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਵਾਲੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਅਤੇ ਅਜਾਦ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਨੂੰ ਭੁਗਤ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ।ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਅਤੇ ਪਲਟਾਉਣ ਵਾਲਾ ਬਾਕੀ ਬਚਦਾ 10% ਸੁਚੇਤ ਵਰਗ ਵਾਲਾ ਵੋਟਰ ਹੀ ਨਿਰਣਾਇਕ ਰੋਲ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਭੁਗਤਦਾ ਹੈ।ਥੋੜੇ ਬਹੁਤੇ ਫਰਕ ਨਾਲ ਹਰ ਵਾਰ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਆਪੋਜੀਸਨ ਦੀਆਂ ਵੋਟਾਂ ਦਾ ਫਰਕ 5 ਤੋਂ 10% ਤੱਕ ਹੀ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਵੱਲੋਂ ਚੋਣ ਲੜਨ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਅਜਾਦ ਉਮੀਦਵਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਭਾਵੇਂ 30% ਵੋਟ ਤੱਕ ਲੈ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਇਹ ਕੋਈ ਸੰਗਠਿਤ ਤੌਰ ਤੇ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਅਤੇ ਚੋਣਾਂ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਅਤੇ ਅਜਾਦ ਉਮੀਦਵਾਰ ਦੋਨਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਕਦੀ ਵੀ ਹਕੀਕੀ ਰੂਪ ਨਹੀਂ ਧਾਰ ਸਕੀ।
                ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕੋਈ ਵੀ ਵਧੀਆਂ ਅਤੇ ਮਜਬੂਤ ਦ੍ਰਿੜ ਸੋਚ ਵਾਲਾ ਆਗੂ ਨਹੀਂ ਮਿਲਿਆ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਦੋਨਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਖਿਲਾਫ ਭੁਗਤਣ ਵਾਲੀ ਬਰਾਬਰ ਦੀ ਵੋਟ ਜੋ 30% ਹੈ ਨੂੰ ਇਕੱਠਾ ਕਰਕੇ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲੋਂ ਟੁਟਣ ਵਾਲੀ 10% ਵੋਟ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਆਪਣੇ ਵੱਲ ਖਿੱਚ ਕੇ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਤੱਕ ਦਾ ਰਾਹ ਤੈਅ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਵਾਰ ਖਟਕੜ ਕਲਾਂ ਦੀ ਰੈਲੀ ਵੇਲੇ ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਨੇ ਭਾਵੇਂ ਇੱਕ ਵਾਰ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਸੰਗਠਿਤ ਕਰਨ ਦਾ ਰਾਹ ਫੜ ਲਿਆ ਸੀ ਪਰ ਇਸ ਰੈਲੀ ਦੇ ਵਿਸਾਲ ਇਕੱਠ ਦੇ ਪਰਭਾਵ ਤੋਂ ਇਸ ਆਗੂ ਨੂੰ ਹੰਕਾਰ ਦੇ ਰਾਹ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਗਿਆ । ਇਸ ਇਕੱਠ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਬਾਦਲ ਦਲ ਅਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਚੋਕੰਨੇ ਹੋ ਗਏ । ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਆਪਣੇ ਕਾਫਲੇ ਨੂੰ ਵਿਸਾਲ ਬਣਾਉਣ ਦੀ ਥਾਂ ਦੋਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਰਲਾਉਣ ਤੋਂ ਹਿਚਕਚਾਹਟ ਦਿਖਾਕੇ ਰਾਜਨੀਤੀ ਤੋਂ ਕੋਰਾਪਣ ਦਿਖਾ ਗਿਆ ।ਦੂਜੀ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨਾਲ ਜੁੜਨ ਵਾਲੇ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਇੱਜਤ ਦੇਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਨਰਾਜ ਕਰ ਬੈਠਾ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਜਿੱਥੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਬਣਾ ਸਕਣ ਵਾਲੇ ਆਗੂ ਪਿਛਾਂਹ ਹੁੰਦੇ ਗਏ।ਇਹਨਾਂ ਆਗੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਆਗੂ ਦੋਨਾਂ ਵੱਡੀਆਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੱਲੋ ਇੱਜਤ ਪੂਰਵਕ ਵਾਪਸ ਲੈ ਲਏ ਗਏ।ਤੀਜੀ ਵੱਡੀ ਗਲਤੀ ਪਾਰਟੀ ਦਾ ਜਥੇਬੰਦਕ ਢਾਚਾਂ ਤਿਆਰ  ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਲੋੜੋਂ ਵੱਧ ਦੇਰੀ ਕਰਨ ਕਰਕੇ ਨਾਲ ਰਲੇ ਨਵੇਂ ਆਗੂ ਨਿਰਾਸ ਹੁੰਦੇ ਗਏ। ਇਸ ਸਮੇਂ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਮਨਪਰੀਤ ਨੂੰ ਪੌੜੀ ਦਾ ਡੰਡਾਂ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲੇ ਕੁੱਝ ਵਿਸੇਸ ਕਿਸਮ ਦੇ ਲੋਕ ਘੇਰਾ ਬਣਾਉਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋ ਗਏ ਹਨ।ਪਾਰਟੀ ਨੂੰ ਸੁਰੂਆਤ ਤੋਂ ਸਮੱਰਥਨ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਆਗੂਆ ਬਾਰੇ ਬਹੁਤੀ ਜਾਣਕਾਰੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਉ ਐਸ ਡੀ ਨੂੰ ਹੀ ਸੀ ਜੋ ਕਿ ਉਸਦੇ ਜਾਣ ਨਾਲ ਉਸਦੇ ਨਾਲ ਹੀ ਚਲੀ ਗਈ ਹੈ। ਮਨਪਰੀਤ ਆਪਣੇ ਰਿਜਰਵ ਸੁਭਾਅ ਦੇ ਕਾਰਨ ਅਤੇ ਵੱਡੇ ਆਗੂਆਂ ਵਾਂਗ ਨਵੇਂ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਤੋਂ ਪਰਹੇਜ ਕਰਨ ਕਾਰਨ ਗਿਣਤੀ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਉੱਪਰ ਹੀ ਨਿਰਭਰ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਬਹੁਤੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਸਮਝ ਤੋਂ ਕੋਰੇ ਹਨ। ਤਾਏ ਦੀ ਪੁਸਤ ਪਨਾਹੀ ਵਿੱਚ ਵੱਧਣ ਵਾਲਾ ਇਹ ਆਗੂ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀਆਂ ਮਜਬੂਰੀਆਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਹੀ ਸਮਝਦਾ ਹੈ। ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੁੰ ਸਿਆਣਾਂ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਨ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਰਾਜਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਬੱਚਾ ਹੀ ਸਿੱਧ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।
                ਇਸ ਵਕਤ ਤਿੰਨੋਂ ਧਿਰਾਂ ਬਰਾਬਰ ਵੋਟ ਉੱਪਰ ਖੜੀਆਂ ਹਨ ਜਿਹੜੀ ਧਿਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਸਰਕਾਰ ਪਲਟਾਉਣ ਵਾਲੇ 10% ਵੋਟਰ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਜੋੜਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਵੇਗਾ ਉਹ ਹੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ। ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦੇ ਬਣਨ ਨਾਲ ਕਾਂਗਰਸ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਸਰਕਾਰ ਵਿਰੋਧੀ ਲਹਿਰ ਵਾਲੇ ਵੋਟਰਾਂ ਨੁੰ ਆਪਣੇ ਨਾਲ ਪੱਕਾ ਨਹੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦੀ। ਬਾਦਲ ਪਰੀਵਾਰ ਆਪਣੀ ਪਾਰਟੀ ਪਿੱਛੇ ਰਹਿ ਜਾਣ ਦੇ ਖਤਰੇ ਨੂੰ ਘਟਾਉਣ ਲਈ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ। ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਚੋਣਾਂ ਨੇ ਕਾਫੀ ਵੱਡਾ ਸਹਾਰਾ ਬਾਦਲ ਦਲ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਅਮਰਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਬੀਬੀ ਭੱਠਲ ਨੂੰ ਨਾਲ ਤੋਰ ਲੈਣ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਗੁੱਟਬੰਦੀ ਨੂੰ ਖਤਮ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕੇ। ਜੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦਾ ਇੱਕ ਉਮੀਦਵਾਰ ਲੈਕੇ ਅਤੇ ਇੱਕ ਝੰਡੇ ਹੇਠ ਹੋਕੇ ਚੋਣ ਲੜੇ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਯੁੱਧ ਤਿਕੋਣਾਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਜਿੱਤ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਭਾਵੇਂ ਤਿੰਨੇਂ ਧਿਰਾਂ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰ ਬਣਿਆਂ ਸਮਝ ਦਿਖਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਜਿੱਤ ਉਸਦੀ ਹੋਵੇਗੀ ਜੋ ਨੀਵਾਂ ਹੋ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਪਿਆਰ ਹਾਸਲ ਕਰ  ਲਵੇਗਾ। ਕੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਦੇ ਦਾਅਵੇ ਜਤਾ ਰਹੀਆਂ ਤਿੰਨਾਂ ਧਿਰਾਂ ਦੇ ਆਗੂਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਈ ਨਿਮਰਤਾ ਦਿਖਾ ਸਕੇਗਾ? ਨੀਵੇਂ ਪਾਸੇ ਵੋਟਰ ਤਾਂ ਕੀ ਹਰ ਵਸਤੂ ਰੁੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉੱਚਿਆਂ ਦੇ ਪੱਲਿਉਂ ਤਾਂ ਸਭ ਕੁੱਝ ਰੁੜ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ।                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                       

ਅਮਰੀਕਾ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖਤਰਾ ਕਿਉਂ?

  ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245
 ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਠਾਣੇਦਾਰ ਬਣਿਆ ਅਮਰੀਕਾ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖਤਰਾ ਬਣੇਗਾ ਇਸ ਦੀਆਂ ਬਹੁਤ ਭਾਰੀ ਸੰਭਾਵਨਾਵਾਂ ਹਨ।ਏਸੀਆ ਅਤੇ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਉੱਪਰ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਲਗਾਤਾਰ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜੀ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਲਈ ਖਤਰੇ ਦੇ ਸੰਕੇੁਤ ਲੁਕੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਨਕਸੇ ਉੱਪਰ ਨਿਗਾਹ ਮਾਰਨ ਤੇ ਜਦ ਵੀ ਅਸੀਂ ਅਮਰੀਕਾ ਦੇ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜੀ ਵਾਲੇ ਮੁਲਕ ਦੇਖਦੇ ਹਾਂ ਤਦ ਦੁਨੀਆਂ ਜਾਂ ਇੱਕ ਵਿਸੇਸ ਖਿੱਤੇ ਨੂੰ ਅਮਰੀਕੀ ਕਬਜੇ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਸਮਝ ਪੈਂਦੀ ਹੈ।ਸਾਉਦੀ ਅਰਬ ਨੂੰ ਦੋਸਤੀ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਅਤੇ ਫਿਰ ਇਰਾਕੀ ਕਬਜੇ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਕਵੈਤ ਦੱਬਣਾਂ ਅਤੇ ਉਸਤੋਂ ਬਾਅਦ ਇਰਾਕ ਦੱਬ ਲੈਣਾਂ ਨਿਸਚਿਤ ਯੋਜਨਾ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ ।ਲਾਦੇਨ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੱਬ ਲੈਣਾਂ ਵੀ ਇਸ ਯੋਜਨਾ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਹੈ। ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਵੈਤ ਇਰਾਕ ਅਤੇ ਅਫਗਾਨਿਸਤਾਨ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲੇ ਮੁਲਕ ਇਰਾਨ ਉੱਪਰ ਕਬਜੇ ਕਰਨ ਦਾ ਜਾਲ ਵਿਛਾ ਲਿਆ ਗਿਆ ਹੈ। ਸਮਾਂ ਆਉਣ ਤੇ ਇਰਾਕ ਵਾਂਗ ਪਰਮਾਣੂ ਹਥਿਆਂਰਾਂ ਦੇਨਾਂ ਤੇ ਇਸਨੂੰ ਵੀ ਦੱਬ ਲਿਆ ਜਾਵੇਗਾ ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਦੇ ਵੱਡੇ ਹਿੱਸੇ ਉੱਪਰ ਸਿੱਧੇ ਜਾਂ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਝੰਡਾਂ ਝੂਲਦਾ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਮੁਲਕਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵੀ ਅਮਰੀਕਾ ਦਾ ਗੁਲਾਮ ਹੀ ਹੈ ਜਿੱਥੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਵਕਤ ਲੋੜ ਪੈਣ ਤੇ ਅਮਰੀਕੀ ਕਬਜਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਭਾਵੇਂ ਅਮਰੀਕੀ ਫੌਜਾਂ ਅੱਜ ਵੀ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਬਿਨਾਂ ਡਰ ਦੇ ਦਖਲ ਅੰਦਾਜੀ ਕਰਦੀਆਂ ਰਹਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਇਸ ਉੱਪਰ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਦਾ ਪੂਰਾ ਕੰਟਰੋਲ ਕਰ ਲੈਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਹੀ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਯੋਜਨਾਂਬੰਦੀ ਜਰੂਰ ਹੋਵੇਗੀ।ਇਰਾਕ ਉੱਪਰ ਕਬਜੇ ਵਾਸਤੇ ਜੋ ਝੂਠ ਪਰਚਾਰਿਆ ਗਿਆ ਸਿਰਫ ਉੱਥੇ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਦੀ ਹੀ ਇੱਕ ਚਾਲ ਸੀ। ਸਦਾਮ ਹੁਸੈਨ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਆਗੂ ਸੀ ਜੋ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਅਗਵਾਈ ਦੇ ਰਿਹਾ ਸੀ ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਉਸਨੂੰ ਖਤਮ ਕੀਤਾ ਗਿਆ।ਇਸਦਾ ਅਮਰੀਕਾ ਨੂੰ ਦੋਹਰਾ ਫਾਇਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ੁਿੲੱਕ ਪਾਸੇ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਧੁਨਿੱਕ ਹਥਿਆਂਰਾਂ ਨੂੰ ਟੈਸਟ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਦੂਸਰਾ ਭਵਿੱਖ ਦਾ ਸੋਨਾ ਤੇਲ ਆਪਣੇ ਕਬਜੇ ਵਿੱਚ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਵਰਤਮਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਇਸਦਾ ਅਮਰੀਕੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਵੱਡਾ ਫਾਇਦਾ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਕਬਜੇ ਵਾਲੇ ਮੁਲਕਾਂ ਦੀ ਮੁੜ ਉਸਾਰੀ ਦਾ ਬਹੁਤਾ ਕੰਮ ਵੀ ਅਮਰੀਕੀ ਫਰਮਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਸ ਨਾਲ ਅਮਰੀਕੀ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਆਧੁਨਿਕ ਹਥਿਆਂਰ ਕਮਯਾਬ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਅਮਰੀਕੀ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਵਰਗੇ ਮੁਲਕਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਅੱਖਾਂ ਦਿਖਾਉਣ ਦਾ ਬਲ ਮਿਲ ਰਿਹਾ ਹੈ।
                 ਅੱਜਕਲ ਭਾਰਤ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਦੀਆਂ ਜੋ ਗੰਢਾਂ ਪਾਈਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਇਹ ਸ਼ਭ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਦੀਆਂ ਮਹਾਰਾਜਾ ਰਣਜੀਤ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਦੋਸਤੀ ਵਰਗੀਆਂ ਹੀ ਹਨ। ਜਦ ਵੀ ਸਮਾਂ ਆਇਆ ਤਦ ਅਮਰੀਕਾ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਕਮਜੋਰ ਕਰਨ ਲਈ ਇੱਥੇ ਬਗਾਵਤ ਨੂੰ ਸਹਿ ਦੇਕੇ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਕਮਜੋਰ ਕਰੇਗਾ। ਇਹ ਵਕਤ ਭਾਰਤ ਦੀ ਪਰਭੂਸ਼ੱਤਾ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਦਾ ਕਾਰਨ ਜਰੂਰ ਬਣੇਗਾ। ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਭ੍ਰਿਸਟਾਚਾਰੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਥ ਦਾ ਖਿਡਾਉਣਾਂ ਬਣਦੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਵੀ ਖਤਰੇ ਵਾਲਾ ਸੰਕੇਤ ਹਨ । ਜਿੱਥੇ ਭਾਰਤੀਆਂ ਵਿੱਚ ਨੇਤਾਵਾਂ ਪਰਤੀ ਗੁੱਸਾ ਵਧ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਜਿੰਦਗੀ ਜਿਉਣਾਂ ਮੁਸਕਲ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ ਅਮਰੀਕਾ ਲਈ ਵਰਦਾਨ ਸਾਬਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਭ੍ਰਿਸਟ ਭਾਰਤੀ ਨੇਤਾ ਵੀ ਮੁਲਕ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਸਵਾਰਥਾਂ ਲਈ ਵੇਚਣ ਤੋਂ ਕਦੀ ਗੁਰੇਜ ਨਹੀ ਕਰਨਗੇ। ਸ਼ਾਝੀਆਂ ਫੌਜੀ ਮਸਕਾਂ ਅਮਰੀਕੀ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਬੰਬ ਧਮਾਕਿਆਂ ਅਤੇ ਅੱਤਵਾਦੀ ਕਾਰਵਾਈਆਂ ਵਿਰੁੱਧ ਜਾਂਚ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਭਾਰਤੀ ਸੁਰੱਖਿਆ ਬਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਏਜੰਟ ਦਾਖਲ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਭਵਿੱਖ ਲਈ ਇਹ ਖਤਰੇ ਦਾ ਵੱਡਾ ਕਾਰਨ ਹੋਣਗੇ।ਭਾਰਤ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਬੰਬਈ ਬੰਬ ਧਮਾਕਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਮਰੀਕੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦਾ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਟ ਹੈਡਲੀ ਹੀ ਕਰਤਾ ਧਰਤਾ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਵੀ ਕੋਈ ਇੱਕ ਬਿਆਨ ਦੇਕੇ ਭਾਰਤੀ ਫਿਲਮੀ ਕਲਾਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫਸਾਈ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਇਹ ਅਮਰੀਕੀ ਖੁਫੀਆ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀਆਂ ਚਾਲਾਂ ਹਨ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀਆਂ ਸਮੱਰਥਾਵਾਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਹੋਰ ਖੁਫੀਆਂ ਏਜੰਟ ਵਿਕਲੀਕਸ ਨਾਂ ਦੀ ਸਾਈਟ ਉੱਪਰ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਇੱਥੋਂ ਦੀਆਂ ਰਾਜ ਸਰਕਾਰਾਂ ਬਾਰੇ ਨਿੱਤ ਖੁਲਾਸੇ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਇਸਨੂੰ ਗੁਪਤ ਦਸਤਾ ਵੇਜ ਅਮਰੀਕੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਹੀ ਤਾਂ ਮੁਹਈਆ ਕਰਵਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਭਾਰਤ ਦੇ ਭ੍ਰਿਸਟ ਰਾਜਨੇਤਾਵਾਂ ਬਾਰੇ ਜੋ ਨਿੱਜੀ ਜਾਣਕਾਰੀਆਂ ਇਹ ਸਾਈਟ ਮੁਹੱਈਆ ਕਰਵਾ ਰਹੀ ਹੈ ਸਿਰਫ ਸਾਡੇ ਲੀਡਰਾਂ ਨੂੰ ਡਰਾ ਕੇ ਰੱਖਣ ਦ ਚਾਲ ਹੈ। ਭਾਰਤ ਦੀ ਕਮਜੋਰ ਸਰਕਾਰ ਅਤੇ ਵਿਕੇ ਹੋਏ ਨੇਤਾ ਇਹਨਾਂ ਚਾਲਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਚੰਗਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਜੇ ਭਾਰਤੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਨੂੰ ਸਮਝ ਕੇ ਆਪਣਾ ਆਉਣ ਵਾਲਾ ਸਮਾਂ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਕਰਨ ਵੱਲ ਲਗਾਉਣ ਨਹੀ ਤਾਂ ਸਮਾਂ ਹੀ ਦੱਸੇਗਾ ਕਿ ਅਮਰੀਕੀ ਬਘਿਆੜ ਭਾਰਤ ਨੂੰ ਵੀ ਖਾਣ ਤੋਂ ਗੁਰੇਜ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗਾ।

ਵਿੱਦਿਆ ਵੀਚਾਰੀ ਤਾਂ ਪਰਉਪਕਾਰੀ ਦਾ ਕਾਲਾ ਬਜਾਰ

              ਇਹ ਵੀ ਤਾਂ ਬਜਾਰ ਹੈ। ਇਸ ਬਜਾਰ ਵਿੱਚ ਕੀ ਕੁੱਝ ਵਿਕ ਰਿਹਾ ਹੈ ਇਸ ਬਜਾਰ ਦੀ ਇੱਕ ਝਲਕ ਦਿਖਾਈ ਜਾਵੇਗੀ ।ਬਿਜਲੀ ਬੋਰਡ ਵਿੱਚ ਨੌਕਰੀ ਕਰਦੇ ਲਾਈਨਮੈਨ 50000 ਰੁਪਏ ਵਿੱਚ ਮੁੱਲ ਦੀ ਡਿਗਰੀ ਲੈਕੇ ਜੇ ਈ ਪਰਮੋਟ ਹੋ ਰਹੇ ਹਨ ਕਿੰਨਾਂ ਸਸਤਾ ਸੌਦਾ ਹੈ ਇਸ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਦਲਾਲ ਦਫਤਰ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਸੌਦੇ ਕਰਦੇ ਹਨ।ਤਰੱਕੀ ਲਈ ਡਿਗਰੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ । ਲੁੱਟ ਦੇ ਪੈਸੇ ਨਾਲ ਮਨਜੂਰ ਕਰਵਾਕੇ ਬਣਾਈਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ  ਰੁਪਏ ਕਮਾਉਣ ਲਈ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵੇਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਸਹਾਰੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮੁਲਾਜਮ ਤਰੱਕੀ ਕਰ ਰਹੇ  ਹਨ।ਸੋ ਇਸ ਵਿੱਚ ਸਰਮ  ਮੰਨਣ ਵਾਲੀ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀ ਕਿਉਂਕਿ ਇਸ ਨਾਲ ਬਹੁਤ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਭਲਾ ਛੁੱਪਿਆ ਹੋਇਆ ਹੈ।
                         ਪਿੰਡਾਂ ਸਹਿਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਨਾਂ ਕਿਸੇ ਡਿਗਰੀ ਦੇ ਪਰੈਕਟਿਸ ਕਰ ਰਹੇ ਡਾਕਟਰਾਂ ਕੋਲ ਏਜੰਟ ਪਹੁੰਚ ਕੇ ਡਾਕਟਰੀ ਦੇ ਆਯੁਰ ਵੈਦਿਕ ਕੋਰਸਾਂ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਦੇ ਰਹੇ ਹਨ। ਖੁਦ ਪੇਪਰ ਦਿਉ ਸੌਦਾ 50000 ਵਿੱਚ ਪੇਪਰ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਵੀ ਜੇ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਸੌਦਾ ਇੱਕ ਲੱਖ ਤੱਕ ਵੀ ਸੰਭਵ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਨਾਲ ਬਿਮਾਰ ਤਾਂ ਭਾਵੇਂ ਨਾਂ ਬਚਣ ਪਰ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਅਤੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੇ ਜਰੂਰ ਬਚ ਜਾਣਾ ਹੈ । ਸੋ ਇਹ ਵੀ ਮਹਾਨ ਸੇਵਾ ਹੈ।
               ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਖੁੰਬਾਂ ਵਾਂਗੰੂ ਬਣੀਆਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਵਿੱਦਿਆ ਦੇਣ ਦੀ ਥਾਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵੇਚ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਜੰਮੂ ਕਸਮੀਰ ਵਿੱਚੋਂ 50000 ਹਜਾਰ ਵਿੱਚ ਈ ਟੀ ਟੀ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਮਿਲ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਆਉ ਤੁਸੀਂ ਵੀ ਲਉ ਟੀਚਰ ਬਣੋ  ਆਪਣੇ ਸੂਬੇ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰੋ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਹਿੱਸੇਦਾਰ ਆਪਣੇ ਚਹੇਤਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇਣ ਦਾ ਹਰ ਰਾਹ ਲੱਭ ਹੀ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਆਪਣੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀਆਂ ਡਿਗਰੀਆਂ ਕਿਤੋਂ ਵੀ ਲਈਆਂ ਹੋਣ ਪਰਵਾਨ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਰਿਸਵਤ ਦੇ ਪਹੀਏ ਲਾਉਣ ਦੀ ਕਲਾ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਜਰੂਰ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।  ਸਮੱਸਿਆ ਹੋਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿੱਚ ਮੰਤਰੀਆਂ ਦੇ ਰਸੋਈਏ ਵੀ ਰੱਬ ਬਣਕੇ ਮਿਲ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਬਹੁਤਾ ਡਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ।
            ਸਾਡੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਚਹੇਤੇ ਹੀ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਖੋਲਕੇ ਦੇਸ ਸੇਵਾ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ।ਸਰਕਾਰੀ ਫੀਸਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਹਰ ਹਨ ਇਹਨਾਂ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਦੇ ਮਾਹਿਰ ਪਰਬੰਧਕ। ਪਿੱਛੇ ਜਿਹੇ ਬੀ ਐਡ ਦੇ ਦਾਖਲੇ ਰੱਖੇ ਸਰਕਾਰੀ ਟੈਸਟ ਨੂੰ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪਾਸ ਕਰ ਸਕੇ ਤਦ ਪਰਬੰਧਕਾਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਗਰੇਸ ਨਾਂ ਦੀ ਰਿਸਵਤ ਨਾਲ ਖਰੀਦੀ ਸਹੂਲਤ ਦੇਕੇ ਲੱਗਭੱਗ ਪੰਜ ਹਜਾਰ ਹੋਰ ਵਿਦਿਆਰਥੀ ਪਾਸ ਕਰਵਾ ਲਏ ਇਸ ਨਾਲ ਸਾਰੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਚਹੇਤਿਆਂ ਦੇ ਕਾਲਜਾਂ ਦੀਆਂ ਬੀ ਐੱਡ ਦੀਆਂ ਸੀਟਾਂ ਭਰ ਗਈਆਂ ਹੈਨਾਂ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਕਮਾਲ? ਥੋਕ ਦੀ ਗਿਣਤੀ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚੇ ਇਹ ਅਧਿਆਪਕ ਹੁਣ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਖਸਮ ਬਣੇ ਬੈਠੇ ਹਨ ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਕੋਲ ਰੱਖਣ ਲਈ ਕੋਈ ਤਨਖਾਹ ਦਾ ਪਰਬੰਧ ਨਹੀ ਅਤੇ ਹੁਣ ਇੱਕ ਹੋਰ ਟੈਸਟ ਪਾਸ ਕਰਨ ਦਾ ਹੁਕਮ ਸੁਣਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਇਸ ਟੈਸਟ ਵਿੱਚ ਕਈ ਲੱਖ ਟੀਚਰਾਂ ਨੇ ਪੇਪਰ ਦਿੱਤੇ ਪਾਸ ਹੋਏ ਸਿਰਫ ਤਿੰਨ ਪਰਸੈਂਟ। ਗਰੇਸ ਅੰਕਾਂ ਨਾਲ ਦਾਖਲੇ ਲੈਕੇ ਅਤੇ ਰਿਸਵਤਾਂ ਦੇਕੇ ਪਾਸ ਹੋਏ ਟੀਚਰ ਟੈਸਟ ਦੱਸੋ ਕਿਵੇਂ ਪਾਸ ਕਰਨ? ਕੁੱਝ ਹਿੰਮਤੀ ਯੂਨੀਅਨ ਲੀਡਰਾਂ ਨੇ ਅਧਿਕਾਰੀਆਂ ਨਾਲ ਮਿਲਕੇ ਟੈਸਟ ਪਾਸ ਕਰਵਾਉਣ ਦੀ ਯੋਜਨਾ ਬਣਾਈ ਤਾਂ ਕਿ ਚਾਰ ਪੈਸੇ ਵੀ ਕਮਾ ਲੈਣ ਅਤੇ ਪੁੰਨ ਵੀ ਖੱਟ ਲੈਣ ਪਰ ਬੁਰੀ ਕਿਸਮਤ ਇਹ ਵਿਜੀਲੈਂਸ ਦੇ ਪਤਾ ਨਹੀ ਕਿਹੜੇ ਕਾਰਨ ਅੜਿੱਕੇ ਚੜ ਗਏ? ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਬਣੇ ਅਧਿਆਂਪਕਾਂ ਤੋਂ ਦੱਸੋ ਅੱਜ ਦੇ ਬੱਚੇ ਕੱਲ ਦੇ ਨੇਤਾ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਤਿਆਰ ਹੋਣਗੇ ਤੁਸੀਂ ਸਮਝ ਸਕਦੇ ਹੋ। ਅੱਜ ਦੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਨੂੰ ਵੀ ਜਰੂਰ ਚੰਗਾਂ ਅਖਵਾ ਦੇਣਗੇ। ਸਾਡੇ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਚੰਗਾਂ ਅਖਵਾਉਣ ਦਾ ਇਸ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ?
     ਪਿਆਰੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਉ ਜੇ ਤੁਸੀਂ ਢਾਕਟਰ ਬਣਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹੋ ਤਾਂ ਵੀ ਇਹ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀਆਂ ਹਾਜਰ ਹਨ। ਜੇ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਹੀਲਾ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਤਦ ਇਹਨਾਂ ਇੱਕ ਮੈਨੇਜਮੈਂਟ ਕੋਟਾ ਰੱੀਖਆ ਹੈ, ਐੱਮ ਬੀ ਬੀ ਐੱਸ ਡਾਕਟਰ ਬਣਨ ਲਈ ਚਾਲੀ ਲੱਖ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਰੋੜ ਤੱਕ ਵੀ ਦਾਨ ਦੇਣ ਦੀ ਛੋਟੀ ਜਿਹੀ ਤੁਹਾਨੂੰ ਖੇਚਲ ਕਰਨੀਂ ਪਵੇਗੀ । ਹਾਂ ਡਾਕਟਰ ਬਣਕੇ ਲੁੱਟਣ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਇਸ ਭਾਅ ਕੋਈ ਮਹਿੰਗਾਂ ਨਾਂ ਮੰਨਿਉ?
            ਪਰ ਪਾਠਕ ਦੋਸਤੋ ਸਾਡੇ ਨੇਤਾ ਆਪਣੇ ਕੰਮ ਕਾਜ ਨੂੰ ਇਸ ਤੋਂ ਵੀ ਵਧੀਆ ਬਣਾਉਣ ਲਈ ਹੋਰ ਵੀ ਬਹੁਤ ਕੁੱਝ ਕਰਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤੁਹਾਡੇ ਕੋਲ ਕੋਈ ਸੁਝਾਉ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਪਰਦੇ ਨਾਲ ਜਦ ਮਰਜੀ ਸਾਝਾਂ ਕਰ ਆਇਉ ਨੇਤਾ ਜੀ ਤੁਹਾਡੀ ਯੋਗਤਾ ਅਨੁਸਾਰ ਪੀਏ ਜਾਂ ੳ ਐੱਸ ਡੀ ਹੀ ਬਣਾ ਲੈਣ ਸਾਇਦ ਤੁਹਾਨੂੰ?

ਸਾਡੀ ਪਿਆਰੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਕਾਰਨਾਮੇ ?

   ਭਰਿਸਟਾਚਾਰ ਦੀ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਟੌਪ ਦੇ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਣ ਵਾਲਾ ਮੁਲਕ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਫਖਰ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇੱਥੋਂ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੇ ਵਿਕਾਸ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਬੇਈਮਾਨੀ ਵਾਲੇ ਸਾਰੇ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋੜ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਬੇਈੰਮਾਨੀ ਵਿਚ ਜੇ ਨੋਬਲ ਪਰਾਈਜ ਸੁਰੂ ਕੀਤਾ ਜਾਵੇ ਤਦ ਭਾਰਤੀ ਨੇਤਾਵਾਂ ਦੇ ਏਨੇ ਨਾਂ ਸਾਮਲ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਬਾਕੀ ਦੇਸਾਂ ਦੇ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਨੂੰ ਸਾਇਦ ਕੋਈ ਥਾਂ ਨਾਂ ਮਿਲ ਸਕੇ।ਪੰਜ ਦਰਿਆਂਵਾਂ ਦੀ ਧਰਤੀ ਦੇ ਕਈ ਲਾਡਲੇ ਵੀ ਇਸ ਲਾਈਨ ਵਿੱਚ ਸਾਮਲ ਹੋਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹਨ।ਇਸ ਮੁਲਕ ਵਿੱਚ ਹਰ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਮਿਲਾਵਟ ਕਰਨ ਦਾ ਧੰਦਾ ਆਮ ਹੈ। ਜਾਅਲੀ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਬੇਈਮਾਨਾਂ ਦੇ ਪੁੱਤ ਦੇਸ ਨੂੰ ਲੁੱਟ ਕੇ ਦੇਸ ਸੇਵਾ ਦੇ ਕੰਮ ਵਿੱਚ ਜੁੱਟੇ ਹੋਏ ਹਨ।ਬੇਈਮਾਨ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕੰਮਾਂ ਦੇ ਕੰਟਰੈਕਟ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਵਿਦੇਸੀ ਬੈਕਾਂ ਨੂੰ ਭਰੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਚਾਰ ਸੌ ਲੱਖ ਕਰੋੜ ਦਾ ਕਾਲਾ ਧਨ ਵਿਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਪਹੁੰਚਾਕੇ ਦੇਸ ਸੇਵਾ ਦੀ ਮਿਸਾਲ ਕਾਇਮ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ । ਇਮਾਨਦਾਰ ਪ੍ਰਧਾਨ ਮੰਤਰੀ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਸਹਾਇਕ ਰਾਜਨੀਤਕ ਇਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਮਹਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਹਾਜਰ ਹੋਕੇ ਹਰ ਕਨੂੰਨੀ ਕਾਰਵਾਈ ਦਾ ਡਰ ਇਹਨਾਂ ਤੋਂ ਦੂਰ ਕਰਨ ਦੀ ਪੂਰੀ ਵਾਹ ਲਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਅਰਾਮ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਅਫਸਰਸਾਹੀ ਨੂੰ ਖੁਲੀ ਛੁੱਟੀ ਦਿੱਤੀ ਹੋਈ ਹੈ ਕਿ ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਿਸੇ ਵੀ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਤੋਂ ਵੇਹਲੇ ਕਰਨ ਲਈ ਰਿਸਵਤਖੋਰੀ ਦਾ ਬਜਾਰ ਗਰਮ ਰੱਖੋ।। ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੋਂ ਦਾ ਹਰ ਨਾਗਰਿਕ ਭ੍ਰਿਸਟ ਹੋਵੇ ਅਤੇ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਦੀ ਥਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਰਿਆਇਤਾਂ ਦਾ ਫਾਇਦਾ ਲਵੇ। ਕਿਰਤ ਕਰਕੇ ਸਵੈ ਨਿਰਭਰ ਹੋਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਸਹਿਯੋਗੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੇ ਇਹ ਗੱਲ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਨੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਨੂੰ ਜਰੂਰ ਹੀ ਸਮਝਾ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਰੋਜਗਾਰ ਦੇ ਨਵੇਂ ਮੌਕੇ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਜਾਣ। ਨਵੇਂ ਕੰਮ ਸੁਰੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀਆਂ ਹਰਮਨ ਪਿਆਰੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਜਾਅਲੀ ਡਿਗਰੀਆਂ ਦੇ ਧੰਦੇ ਨੂੰ ਉਤਸਾਹ ਦੇਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਜਾਅਲੀ ਡਿਗਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਵਿਦਿਆਰਥੀਆਂ ਨੂੰ ਬਰਾਬਰ ਦੇ ਮੌਕੇ ਪ੍ਰਦਾਨ ਕੀਤੇ ਜਾਣਗੇ। ਉਦਯੋਗ ਨੀਤੀ ਵਿੱਚ ਵੀ ਅੱਗੇ ਤੋ ਕੁਆਲਟੀ ਅਧਾਰਤ ਉਤਪਾਦਨਾਂ ਦੇ ਨਕਲੀ ਰੂਪ ਤਿਆਰ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਉਤਸਾਹ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ ਇਸ ਤਰਾਂ ਰੋਜਗਾਰ ਦੇ ਨਵੇਂ ਮੌਕੇ ਪੈਦਾ ਹੋਣਗੇ।ਅਸਲੀ ਮਿਹਨਤੀ ਲੋਕ ਤਾਂ ਆਪਣੀ ਲਿਆਕਤ ਨਾਲ ਹੀ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋ ਜਾਣਗੇ ਪਰ ਵਿਹਲੜ ਅੱਯਾਸ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਏਹੋ ਜਿਹੇ ਫੈਸਲੇ ਇਨਕਲਾਬੀ ਕਦਮ ਹਨ। ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਅਨੰਦ ਭਰਭੂਰ ਜੀਵਨ ਜਿਉਣ ਲਈ ਇੱਕ ਹੋਰ ਇਨਕਲੲਬੀ ਕਦਮ ਸਾਡੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਚੁੱਕਿਆ ਹੈ ਕਿ ਸਰਾਬ ਦੇ ਠੇਕੇ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਖੋਲੇ ਜਾਣ ਬੀਅਰ ਤਾਂ ਹਰ ਦੁਕਾਨਦਾਰ ਨੂੰ ਰੱਖਣ ਦੀ ਪ੍ਰਵਾਨਗੀ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ। ਪਾਣੀ ਮਿਲੇ ਨਾਂ ਮਿਲੇ ਪਰ ਸਰਾਬ ਅਤੇ ਬੀਅਰ ਜਰੂ੍ਰਰ ਸਾਡੇ ਪਿਆਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।ਬਜੁਰਗ ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਇੱਕ ਨਵੀ ਸਹੂਲਤ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ ਜਿਸ ਲਈ ਰੈਡੀਮੇਡ ਧਾਰਮਿਕ ਪਖੰਡੀ ਲੋਕ ਤਿਆਰ ਕਰਵਾਏ ਜਾਣਗੇ ਜੋ ਅਰਥਾਂ ਦੇ ਅਨਰਥ ਕਰਨ ਦੇ ਮਾਹਰ ਹੋਣਗੇ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਹਾਨ ਸੰਤ ਦਾ ਦਰਜਾ ਸਰਕਾਰੀ ਪੁਸਤ ਪਨਾਹੀ ਨਾਲ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇਗਾ।ਹਰ ਤਰਾਂ ਦਾ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੇ ਮਾਹਰ ਇਹ ਬਨਰਸੀ ਠੱਗਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਕਮੀ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤੀ ਜਾਵੇਗੀ।ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਉਲਟ ਜੇ ਕੋਈ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਜੋੜਨ ਵਾਲੀ  ਨੀਤੀ ਵਾਲਾ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਉਸਨੂੰ ਸਰਕਾਰੀ ਜੇਲਖਾਨਿਆਂ ਵਿੱਚ ਅਰਾਮ ਕਰਨ ਲਈ ਭੇਜਿਆ ਜਾਵੇਗਾ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਅਨੇਕਾਂ ਸਕੀਮਾਂ ਲਾਗੂ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ ਹਨ ਅੱਗੇ ਵਾਸਤੇ ਹੋਰ ਵੀ ਸਕੀਮਾਂ ਤਿਆਰ ਕੀਤੀਆਂ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ।ਜਨਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨਾਂ ਸਰਕਾਰ ਦਾ ਪਰਮੋ ਧਰਮ ਹੈ ਇਸ ਤੋਂ ਸਰਕਾਰ ਕਦੀ ਪਾਸਾ ਨਹੀਂ ਵੱਟੇਗੀ। ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਨਵੇਂ ਫੈਸਲੇ ਅਨੁਸਾਰ ਇੱਕ ਲੋਕਪਾਲ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਬਿਨਾਂ ਸਰਕਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ  ਦੇ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਸਮਾਜ ਸੇਵੀਆਂ ਦੀ ਜਾਂਚ ਕਰੇਗਾ ਸਰਕਾਰੀ ਪਹਿਲਾ ਦਰਜਾ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਮੈਂਬਰ ਪਾਰਲੀਮੈਟ , ਪ੍ਰਧਾਨਮੰਤਰੀ ਆਦਿ ਨੂੰ ਜਾਂਚ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੈ ਸੋ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਡਰਨ ਦੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ। ਸਰਕਾਰ ਮੁਲਾਜਮਾਂ ਨੂੰ ਡਰ ਮੁਕਤ ਵਾਤਾਵਰਣ ਦੇਣ ਲਈ ਵਚਨਵੱਧ ਹੈ।ਸੋ ਅੱਗੇ ਤੋਂ ਬੋਫਰਜ ਤੋਪ ਘੁਟਾਲੇ, ਟੂ ਜੀ ਸਪੈਕਟਰਮ, ਯੂਰੀਆ ਘੁਟਾਲੇ, ਆਦਿ ਅਨੇਕਾਂ ਪੁਰਾਣੇ ਪੈ ਚੁੱਕੇ ਰਿਕਾਰਡ ਤੋੜਨ ਦੀ ਆਸ ਹੈ।

ਮਹਾਂਮਾਨਵ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ

ਸਾਡਾ ਸਮਾਜ ਆਮ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਰਾਜ ਤਾਕਤ ਜਾਂ ਜਾਇਦਾਦ ਦੇ ਪੈਮਾਨਿਆ ਨਾਲ ਮਾਪਦਾ ਹੈ ਪਰ ਗਿਆਨ ਦੀ ਸਿਖਰਲੀ ਪੌੜੀ ਤੇ ਖੜੇ ਮਨੁੱਖ ਇਸ ਤਰਾਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਇਹ ਲੋਕ ਕਿਸੇ ਵੀ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਮਾਪਣ ਸਮੇਂ ਉਸਦੀ ਗਿਆਨ ਅਵਸਥਾਂ ਨੂੰ ਦੇਖਕੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦੇ ਹਨ । ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਜਿੰਨੀ ਵਿਸਾਲ ਹੋਵੇਗੀ ਉਸਦੀ ਮਹਾਨਤਾ ਨੂੰ ਛੋਟੇ ਦਾਇਰੇ ਨਾਲ ਮਾਪਿਆ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਜਿੰਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਦਾਇਰੇ ਸਮੁੱਚੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿੱਚ ਲੈਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਰੱਖਦੇ ਹਨ ਉਹ ਧਰਤੀ ਉੱਪਰ ਮਹਾਂਮਾਨਵ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪਰਾਪਤ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਲੋਕਾਂ ਲਈ ਆਪਣੀ ਜਾਨ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰ ਜਾਣ ਵਾਲੇ ਸਹੀਦ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪਰਾਪਤ ਕਰ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਲੋਕਾਂ ਨੁੰ ਗਿਆਨ ਦੇ ਸਿਖਰਲੇ ਪੱਧਰ ਤੱਕ ਲਿਜਾਣ ਵਾਲੇ ਮਹਾਂਮਾਨਵ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪਾ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਈਸਾ ਮਸੀਹ, ਮੁਹੰਮਦ ਸਾਹਿਬ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ, ਸੁਕਰਾਤ ਅਦਿ ਉਹ ਮਹਾਂਮਾਨਵ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਨੂੰ ਸਦਾ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਗਿਆਨ ਕਰਕੇ ਸਤਿਕਾਰਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਰਹੇਗਾ।ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦੀ ਧਰਤੀ ਉੱਪਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਮਹਾਨ ਪੁਰਸ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਨੇ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਸੱਚ ਦੇ ਰਾਹ ਉੱਪਰ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ ਰਾਹ ਦਿਖਾਇਆ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਪੁਰਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਧਰਤੀ ਉੱਪਰ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਸਨ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਨੈ ਸਮੁੱਚੀ ਲੋਕਾਈ ਨੂੰ ਸੱਚ ਦੇ ਰਾਹ ਦੇ ਪਾਂਧੀ ਬਣਾਉਣ ਦਾ ਜੋ ਗਿਆਨ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਯੁੱਗਾਂ ਤੱਕ ਸਾਡਾ ਰਾਹ ਰੁਸਨਾਉਂਦਾ ਰਹੇਗਾ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਸੋਚ ਦਾ ਘੇਰਾ ਏਨਾਂ ਵਿਸਾਲ ਸੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਸਹਿਰਾਂ ਦੇਸ਼ਾਂ, ਧਰਤੀਆਂ ਦੀ ਹੱਦ ਤੋਂ ਪਾਰ ਕਰਕੇ ਸਮੁੱਚੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਨੂੰ ਕਲਾਵੇ ਵਿੱਚ ਲੈ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਇਹ ਗੁਰੂ ਸੋਚ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਦੇ ਘੇਰੇ ਤੋਂ ਵੀ ਬਾਹਰ ਲਿਜਾਕਿ ਅਨੰਤ ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਜੋੜ ਦੇਦੀਂ ਹੈ। ਕੁਦਰਤ ਨਾਲ ਜੁੜਿਆ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਅਨੰਤ ਤਾਕਤ ਪਰਮਾਤਮਾ ਬਾਰੇ ਸੋਚ ਸਕਦਾ ਹੈ।
         ਆਮ ਦੁਨਿਆਵੀ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਘੇਰਾ ਪਰੀਵਾਰ ਤੋਂ ਸੰਸਾਰ ਤੱਕ ਹੀ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਪਰ ਏਨਾ ਘੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜਨ ਵਾਲੇ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਗਿਆਨੀ ,ਵਿਗਿਆਨੀ, ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ, ਸੰਤ ,ਸਹੀਦ ਬਣਨ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੁੰਦੇ ਹਨ।ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਪਰੀਵਾਰ ਦਾ ਘੇਰਾ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਉਹ ਸਮਾਜ ਬਾਰੇ ਸੋਚਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਸਮਾਜ ਲਈ ਜਿਉਣ ਲੱਗਦਾ ਹੈ। ਜੋ ਸਮਾਜ ਦਾ ਘੇਰਾ ਤੋੜ ਦੇਵੇ ਉਹ ਦੇਸ ਲਈ ਜਿਉਣਾਂ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ । ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਦੇਸ ਦਾ ਘੇਰਾ ਤੋੜ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਲਈ ਜਿਉਣ ਲੱਗ ਪਵੇ ਉਹ ਸੰਤ, ਸਹੀਦ,ਬ੍ਰਹਮ ਗਿਆਨੀ ਦੀ ਅਵਸਥਾ ਵਿੱਚ ਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਵਿਸਾਲ ਸੋਚ ਦੇ ਮਾਲਕ ਸਨ ਅਤੇ ਇਸ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਦੇ ਦੁਨਿਆਵੀ ਲੋਕਾਂ ਨਾਲ ਮੱਤਭੇਦ ਬਚਪਨ ਤੋਂ ਹੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਏ ਸਨ। ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਵਿਚਾਰਕ ਮੱਤਭੇਦ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪਰੀਵਾਰ ਨਾਲ ਸੁਰੂ ਹੋਏ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਉਹਨਾਂ ਪਰੀਵਾਰਕ ਰਸਮਾਂ ਜਨੇਊ ਪਹਿਨਣ ਆਦਿ ਤੋਂ ਇਨਕਾਰ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਦੁਨੀਆਂਦਾਰ ਬਾਪ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਨੂੰ ਇੱਕ ਸਫਲ ਵਪਾਰਕ ਵਿਅਕਤੀ ਬਣਾਉਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਆਸਾ ਪੈਸਾ ਕਮਾਉਣ ਦੀ ਥਾਂ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਨੂੰ ਸਹਾਇਤਾ ਕਰਨਾਂ ਸੀ ਜਿਸ਼ ਅਧੀਨ ਬਾਪ ਤੋਂ ਮਿਲੇ ਵਪਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਪੈਸੇ ੳਹਨਾਂ ਸਾਧੂਆਂ ਅਤੇ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਵਿੱਚ ਖਰਚ ਕਰ ਦਿੱਤੇ।ਇਹਨਾਂ ਗੱਲਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੰਸਾਰੀ ਪਰੀਵਾਰ ਨਾਲ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦਾ ਜੋੜ ਨਾਂ ਬੈਠ ਸਕਿਆ ਅਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਵਿੱਚ ਅੱਗੇ ਜਾਕੇ ਭੈਣ ਨਾਨਕੀ ਦੇ ਘਰ ਜਾਕੇ ਰਹਿਣਾਂ ਪਿਆ। ਰੱਬੀ ਸੁਭਾਅ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਏਥੇ ਵੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੂੰ ਇਮਾਨਦਾਰੀ ਅਤੇ ਲੋਕ ਪੱਖੀ ਨੀਤੀ ਕਾਰਨ ਫਿੱਟ ਨਾਂ ਬੈਠਿਆ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਉੱਪਰ ਸਰਕਾਰੀ  ਖਜਾਨੇ ਦੀ ਦੁਰਵਰਤੌਂ ਦੇ ਦੋਸ ਲੱਗੇ ਜੋ ਤਫਤੀਸ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਸਭ ਝੂਠ ਨਿੱਕਲੇ। ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦੇ ਵਿਆਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ ਘਰੇਲੂ ਸਬੰਧ ਸੁਖਾਵੇਂ ਨਹੀ ਰਹੇ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਸਹੁਰਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਗੁਰੂ ਜੀ ਉੱਪਰ ਕਈ ਬਾਰ ਦਬਾਅ ਬਣਾਇਆ ਗਿਆ ਕਿ ਉਹ ਸਿਰਫ ਪਰੀਵਾਰ ਤੱਕ ਹੀ ਰਹਿਣ  ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਸਦਾ ਹੀ ਰੱਬੀ ਪਹੁੰਚ ਵੱਲ ਤੋਰਦੇ ਰਹੇ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਪਰਵਾਰਕ  ਔਕੜਾਂ ਵਿੱਚ ੳੱਥੌਂ ਦੇ ਨਵਾਬ ਰਾਏ ਬੁਲਾਰ ਨੇ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਮੱਦਦ ਕੀਤੀ ਕਿਉਕਿ ਰਾਏ ਬੁਲਾਰ ਜੀ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਵਿੱਚੋਂ ਖੁਦਾਈ ਨੂਰ ਦਿੱਸਣ ਲੱਗ ਪਿਆ ਸੀ। ਰਾਏ ਬੁਲਾਰ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਪਿਤਾ ਮਹਿਤਾ ਕਾਲੂ ਨੂੰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨਾਲ ਸਖਤੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਵਰਜ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਅਤੇ ਜੇ ਕੋਈ ਪਰੀਵਾਰਿਕ ਨੁਕਸਾਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਕਾਰਨ ਹੋਵੇ ਦਾ ਖਮਿਆਜਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਉਸ ਨੁਕਸਾਨ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕੋਲੋਂ ਭਰਨ ਦਾ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਇਹ ਰੱਬੀ ਰੰਗ ਇੱਕ ਦਿਨ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੂੰ ਪਰੀਵਾਰ ਤੋ ਸਮਾਜ ਦੇ ਵੱਲ ਲੈ ਤੁਰੇ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਪਰੀਵਾਰ ਦਾ ਮੋਹ ਛੱਡ ਕੇ ਦੁਨੀਆਂ ਨੂੰ ਤਾਰਨ ਵਾਸਤੇ ਸੰਸਾਰ ਯਾਤਰਾ ਤੇ ਤੁਰ ਪਏ ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਇਹਨਾਂ ਸੰਸਾਰ ਯਾਤਰਾਵਾਂ ਦੌਰਾਨ ਗਿਆਨ ਦਾ ਭੰਡਾਰ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌਰਾਨ ਹੀ ਸੰਸਾਰ ਉੱਪਰ ਪੈਦਾ ਹੋਏ ਮਹਾਨ ਸੰਤਾਂ ਫਕੀਰਾਂ ਦਾ ਸੱਚ ਲਿਖਤ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਇਕੱਠਾਂ ਕੀਤਾ ਜੋ ਅੱਜ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਵਿੱਚ ਸੁਸੋਭਿਤ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਵਲਗਣ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਇੱਕੋ ਪਰਮਾਤਮਾ ਇੱਕੋ ਧਰਮ ਦੀ ਗੱਲ ਕੀਤੀ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਸਿੱਖਣ ਵਾਲਾ ਸਿੱਖ ਜੋ ਗਿਆਨਵਾਨ ਹੋਵੇ ਦੀ ਬਣਨ ਦੀ ਸਲਾਹ ਦਿੱਤੀ। ਧਰਮਾਂ ਦੇ ਘੇਰੇ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਅੰਨਾਂ ਜਾਂ ਕਾਣਾਂ ਬਣਾਉਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਗਿਆਨ ਵਾਨ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਏਨਾਂ ਧਰਮ ਦੇ ਘੇਰਿਆਂ ਨੂੰ ਤੋੜ ਕੇ ਅਸਲ ਧਰਮ ਸਮਝ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਅਨੁਸਾਰ ਸੰਸਾਰਕ ਧਰਮਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਚੰਗਾਂ ਆਚਰਣ ਵਾਲਾ ਗਿਆਨ ਵਾਨ ਮਨੁੱਖ ਹੀ ਅਸਲੀ ਦੀਨ ਦੁਖੀਆਂ ਦੀ ਮੱਦਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਨਿਤਾਣੇ ਦਾ ਤਾਣ ,ਨਿਮਾਨੇ ਦਾ ਮਾਣ, ਨਿਉਟਿ ਦੀ ਉਟ  ਵਾਲਾ ਕੰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੀ ਅਸਲ  ਧਰਮ ਸੀ।
     ਸਮੇਂ ਦੇ ਨਾਲ ਭਾਵੇਂ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੇ ਨਾਂ ਉੱਪਰ ਹੀ ਪਾਰਟੀ ਰੂਪੀ ਧਰਮ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਪਰ ਗੁਰੂ ਜੀ ਤੋਂ ਸਿੱੀਖਆ ਲੈਣ ਵਾਲਾ ਸਿੱਖ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਵਲਗਣਾਂ ਤੋਂ ਸਦਾ ਹੀ ਉੱਪਰ ਉੱਠ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਅਤੇ ਮਾਨਸ ਕੀ ਜਾਤ ਸਭੈ ਏਕੋ ਪਹਿਚਾਨਬੋ ਦਾ ਨਾਂਅਰਾ ਬੁਲੰਦ ਕਰ ਦਿੰਦਾ ਹੈ।ਕੀ ਅਸੀਂ ਮਾਨਵਤਾ ਵਾਲਾ ਧਰਮ ਅਪਣਾ ਲਿਆ ਹੈ ਜਾਂ ਕੀ ਅਸੀ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨੂੰ ਨਿੰਦ ਕੇ ਹੀ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉੱਚਾ ਸਮਝਣ ਦਾ ਭਰਮ ਪਾਲਦੇ ਹਾਂ? ਕੀ ਅਸੀ ਲੋੜਵੰਦਾਂ ਦੀ ਸੇਵਾ ਕਰਨ ਦਾ ਧਰਮ ਨਿਭਾਉਂਦੇ ਹਾਂ ਜਾਂ ਖਾਸ ਭੇਖ ਪਹਿਨ ਕੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਹਾਂ? ਭੇਖ ਦਿਖਾਵੈ ਜਗਤ ਕੋ ਲੋਗਨ ਕੋ ਬੱਸ ਕੀਨ। ਗੁਰੂ ਜੀ ਵੱਲੋਂ ਲਾਈਆਂ ਕਸਵੱਟੀਆਂ ਸਾਨੂੰ ਸਾਡੇ ਬਾਰੇ ਦੱਸ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ ਪਰ ਅਸੀਂ ਮਾਇਆ ਧਾਰੀ ਹੋ ਕੇ ਜਦ ਅੰਨੇ ਬੋਲੇ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਾਂ ਤਦ ਸਾਨੂੰ ਕੁੱਝ ਵੀ ਦਿਖਾਈ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ  ਨਾਂ ਹੀ ਸੁਣਦਾ ਹੈ।

ਸਿੱਖੀ ਮਸਲਾ ਦੱਸੋ ਅਸੀਂ ਕੌਣ ਹਾਂ?

ਅੱਜ ਪੰਜਾਬ ਅਤੇ ਹਰਿਆਣਾ ਹਾਈਕੋਰਟ ਨੇ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖਾ ਦੇ ਸਰੋਮਣੀ ਕਮੇਟੀ ਦੀ ਚੋਣ ਸਮੇਂ ਵੋਟ ਦਾ ਹੱਕ ਬਹਾਲ ਕਰਕੇ  ਇੱਕ ਇਤਿਹਾਸਕ ਫੈਸਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਆਮ ਸਿੱਖਾਂ ਤੋਂ ਮੂੰਹ ਲੁਕਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖ ਰਾਜਨੀਤਕ ਚਾਹੁੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਘੱਟ ਤੋਂ ਘੱਟ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਗੁਰਦੁਆਰਾ ਪ੍ਰਬੰਧ ਸਾਂਭਣ ਦਾ ਮੌਕਾ ਮਿਲਦਾ ਰਹੇ। ਉਹ ਕੇਸ ਕਟਾਉਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਸਾਹਮਣਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦੇ। ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਆਧੁਨਿੱਕ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸਿੱਖੀ ਦੇ ਅਸਲ ਵਾਰਸ ਤਾਂ ਇਹਨਾਂ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਹੀ ਹਨ। ਸਰਕਾਰ ਦੇ ਬਣਾਏ ਸਰਕਾਰੀ ਪਰਚਾਰਕਾਂ ਨੇ ਜਿੰਹਨਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਸੰਤ ਦਾ ਸਰਟੀਫਿਕੇਟ ਦਿੱਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ ਨੇ ਸਿਰ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਥਾਂ ਭੇਖਧਾਰੀ ਖਾਲਸੇ ਪੈਦਾ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਭੇਖਧਾਰੀ ਖਾਲਸੇ ਨੂੰ ਸਿੱਖ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦੇਣਾਂ ਵੀ ਗਲਤ ਪਰੰਪਰਾ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਜੋ ਖਾਲਸਾ ਬਣਾਇਆ ਸੀ ਉਹ ਖੰਡੇ ਬਾਟੇ ਦੀ ਪਾਹੁਲ ਲੈਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਸਿਰ ਗੁਰੂ ਨੂੰ  ਭੇਂਟ ਕਰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਅੱਜ ਕਲ ਦੇ ਪਰਚਾਰਕਾਂ ਦੇ ਬਣਾਏ ਖਾਲਸਿਆਂ ਵਿੱਚੋਂ ਕਿੰਨੇ ਕੁ ਪਾਹੁਲ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸਿਰ ਜਾਂ ਜਿੰਦਗੀ ਗੁਰੂ ਕੇ ਉਦੇਸ਼ਾਂ ਤੋਂ ਕੁਰਬਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਸਭ ਦੇ ਸਾਹਮਣੇ ਹੈ।ਸਿੱਖ ਅਤੇ ਖਾਲਸੇ ਦੀ ਪਛਾਣ ਨੂੰ ਰਲਗੱਡ ਕਰਨ ਦਾ ਸਿਲਸਿਲਾ ਅੰਗਰੇਜਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਜਾਰੀ ਹੈ।ਸਿੱਖ ਤਾਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਤੋਂ ਹੀ ਚਲੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ ।ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਅਤੇ ਉਹਨਾਂ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅੱਜ ਤੱਕ ਵੀ ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਤੋਂ ਸਿੱਖਿਆ ਲੈਣ ਵਾਲੇ ਸਿੱਖ ਕਹਾਉਣ ਦੇ ਹੱਕਦਾਰ ਹਨ। ਸਰਕਾਰੀ ਪਰਚਾਰਕ ਸਿੱਖ ਨੂੰ ਸੰਪੂਰਨ ਕਰਨ ਦੀ ਗੱਲ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨਾਲ ਜੋੜਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਕਹਿੰਦੇ ਉਹ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਤੌਹੀਨ ਕਰਨ ਦੇ ਭਾਗੀ ਬਣਦੇ ਹਨ ਕੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਸਿੱਖ ਅਧੂਰੇ ਸਨ ਜਾਂ ਹੋਰ ਦੂਸਰੇ ਗੁਰੂ ਕਾਲ ਦੌਰਾਨ ਜੋ ਸਿੱਖ ਬਣੇ ਕੀ ਉਹ ਸੰਪੂਰਨ ਨਹੀਂ ਸਨ?ਕੀ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਜੀ,ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ,ਗੁਰੂ ਰਾਮਦਾਸ ਜੀ, ਗੁਰੂ ਅਰਜਨ ਦੇਵ ਜੀ ਅਧੂਰੇ ਸਨ ? ਖਾਲਸਾ ਇੱਕ  ਫੌਜ ਵਰਗੀ ਜਥੇਬੰਦੀ ਸੀ ਜੋ ਸਮੇਂ ਅਤੇ ਹਲਾਤਾਂ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਸਮੇਂ ਦੀ ਮੰਗ ਸੀ ਜੋ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਪੂਰੀ ਕੀਤੀ ਅਤੇ ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਕਿਹਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿ
ਖਾਲਸਾ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ ਕੀ ਫੌਜ
ਖਾਲਸਾ ਪਰਗਟਿਉ ਪਰਮਾਤਮ ਕੀ ਮੌਜ।
ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਸਾਹਿਬ ਵਿੱਚ ਅਨੇਕਾਂ ਕਿਸਮ ਦੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਪਰਮਾਣ ਮਿਲਦੇ ਹਨ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਅੱਜਕਲ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖ ਕਹਿਣ ਦੀ ਪਰੰਪਰਾਂ ਬਣੀ ਹੈ।
 ਗੁਰੂ ਜਿੰਨਾਂ ਦੇ ਅੰਧੁਲੇ।   ਸਿੱਖ ਭੀ ਅੰਧੇ ਕਰਮ ਕਰੇਨ ।
       ਕਹਿਕੇ ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਤਾਂ ਅੰਨੇ ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਵੀ ਇੱਕ ਕਲਾਸ ਮੰਨੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ ਬਿਬੇਕੀ ਸਿੱਖ ਵੀ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਬਾਣੀ ਵਿੱਚ ਅਨੇਕਾਂ ਸਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਬਿਬੇਕੀਆਂ ਦਾ ਜਿਕਰ ਮਿਲਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਬਿਹੰਗਮ ਸਿੱਖ, ਜੱਟ ਸਿੱਖ ਰਵਿਦਾਸੀਆ ਸਿੱਖ, ਮਜਬੀ ਸਿੱਖ ਆਦਿ ਅਨੇਕਾਂ ਸਿੱਖ ਕੈਟਾਗਰੀਆਂ ਨੂੰ ਜੇ ਸਰਕਾਰੀ ਕਾਗਜਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਨਤਾ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹਨਾਂ ਕਿਸਮਾਂ ਨੂੰ ਸਾਰੇ ਕੱਟੜ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਵੀ ਪਰਵਾਨਗੀ ਦੇ ਰੱਖੀ ਹੈ ਤਦ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖਾਂ ਵਾਰੀ ਵਿਰੋਧ ਕਿਉਂ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ? ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸਹਿਜਧਾਰੀ  ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕੋਈ ਸਿੱਖੀ ਸਿਧਾਂਤ ਕਰਕੇ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਰਾਜਨੀਤਕ ਹਿੱਤਾਂ ਕਾਰਨ ਵਿਰੋਧ ਕਰਵਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਗੁਰੂਆਂ ਦੀ ਸੋਚ ਦੇ ਨਾਂ ਥੱਲੇ ਅੱਜ ਦੇ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੇ ਪੈਰੋਕਾਰ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੀ ਖੇਡ ਖੇਡ ਰਹੇ ਹਨ।ਕੁੱਝ ਵਿਦਵਾਨ ਲੋਕ ਵੀ ਰਾਜਨੀਤੀ ਦੇ ਕੂੜ ਪਰਚਾਰ ਨੂ ਸਮਝ ਨਹੀ ਸਕੇ ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਇਹਨਾਂ ਰਾਜਨੀਤਕਾਂ ਦੀ ਬੋਲੀ ਅਣਜਾਣੇ ਵਿੱਚ ਹੀ ਬੋਲੀ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ।ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਦੇ ਅਨੇਕਾਂ ਮੁੱਖਵਾਕ ਹਨ ਜੋ ਕੇਸ਼ਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਤੀ ਕਿਤੇ ਵੀ ਕੱਟੜਤਾ ਦਾ ਪੱਖ ਨਹੀਂ ਪੂਰਦੇ। ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਕੇਸ ਖਾਲਸੇ ਲਈ ਜਰੂਰ ਕਕਾਰਾਂ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣਾਏ ਸਨ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਹਰ ਇੱਕ ਨੂੰ ਖਾਲਸਾ ਬਣਨ  ਦਾ ਕੋਈ ਹੁਕਮਨਾਮਾ ਨਹੀਂ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ। ਬਿਨਾਂ ਖੰਡੇ ਬਾਟੇ ਦੀ ਪਾਹੁਲ ਤੋਂ ਕੇਸ ਰੱਖਣੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀਂ ਕੀਤੇ ।
         ਬਿਨਾਂ ਪਾਹੁਲ ਸਿਰ ਕੇਸ ਧਰੇ ਭੇਖੀ ਮੂੜਾ ਸਿੱਖ ।
           ਤਿਸ ਕੋ ਦਰਸਨ ਨਾਂਹੀ ਪਾਪੀ ਤਿਆਗੈ ਭਿੱਖ ।
        ਕਹਿਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਸਪੱਸਟ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਬਿਨਾਂ ਪਾਹੁਲ ਲੈਣ ਦੇ ਕੇਸ ਰੱਖਣੇ ਕੋਈ ਜਰੂਰੀ ਨਹੀ ਪਰ ਅਸੀਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕਿਉਂ ਗੁਰੂਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੀ ਮਨਮੱਤ ਬੋਲਕੇ ਕੱਟੜ ਦਰਸਾਉਣ ਤੇ ਤੁਲੇ ਹੋਏ ਹਾਂ।ਗੁਰੂ ਗਰੰਥ ਜੀ ਜੋ ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਗੁਰੁ ਥਾਪ ਦਿੱਤੇ ਸਨ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਕੇਸਾਂ ਪਰਤੀ ਕੱਟੜਤਾ ਦਾ ਕੋਈ ਸੰਦੇਸ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦੇ ਫਿਰ ਅਸੀਂ ਕਿਉਂ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖਾਂ ਉੱਪਰ ਔਰੰਗਜੇਬੀ ਹੁਕਮ ਲਾਗੂ ਕਰਕੇ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕਾਫਰ ਅਤੇ ਪਤਿੱਤ ਗਰਦਾਨਦੇ ਹਾਂ? ਕੇਸਾਂ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਿੱਖ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਕੇਸਾਂ ਪਰਤੀ ਕੱਟੜ ਸੋਚ ਪਰਚਾਰਨ ਵਾਲੇ ਦੱਸ ਸਕਦੇ ਹਨ ਕੇ ਇਹ ਲੋਕ ਕੌਣ ਹਨ ,ਕੀ ਇਹ ਮੁਸਲਮਾਨ ਹਨ ਜਾਂ ਇਹ ਇਸਾਈ ਹਨ ਜਾਂ ਇਹ ਹਿੰਦੂ ਹਨ? ਪਤਿੱਤ ਸਿੱਖ ਕਹਿਕੇ ਇਹ ਲੋਕ ਇੱਕ ਪਤਿੱਤ ਸਿੱਖ ਦੀ ਕਲਾਸ ਤਾਂ ਮੰਨਣ ਨੂੰ ਤਿਆਰ ਹਨ ਪਰ ਸਹਿਜਧਾਰੀ ਸਿੱਖ ਮੰਨਣ ਵਾਰੀ ਤਕਲੀਫ ਕਿਉਂ ਮੰਨਦੇ ਹਨ। ਕੀ ਕੋਈ ਦੱਸ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਇਹ ਕੌਣ ਹਨ? ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਸੁਮੱਤ ਬਖਸਣ ਸਾਨੂੰ।

ਅਮੀਰੀ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਵੀ ਮਿੱਥ ਦਿਉ ਸਰਕਾਰ ਜੀ ।

ਗਰੀਬੀ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾਵਾਂ ਨਿਸਚਿਤ ਕਰਨ ਵਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਅਮੀਰੀ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਨਿਸਚਿਤ ਕਰਨ ਦੀ ਖੇਚਲ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਕਰਦੀ। ਕੀ ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਜਿੰਨਾਂ ਮਰਜੀ ਵਧਦੇ ਤੁਰੇ ਜਾਣ। ਦੋਸਤੋ ਜਦ ਕਿਸੇ ਅਮੀਰ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਦੀ ਹੱਦ ਨਹੀਂ ਤਦ ਹੀ ਤਾਂ ਉਹ ਭ੍ਰਿਸਟਤਾ ਰਾਹ ਪੈਂਦਾਂ ਹੈਜੇ ਕਿਧਰੇ ਅਮੀਰੀ ਦੀ ਕੋਈ ਹੱਦ ਹੋਵੇ ਤਦ ਨਿਸਚਿਤ ਹੀ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਵਾਦ ਪੈਦਾ ਹੋਣਾਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਇੱਥੇ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੇਸ ਦੀ ਸੰਪਤੀ ਉੱਪਰ ਕਬਜਾ ਕਰਨ ਤੋਂ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਇਸ ਲਈ ਇੱਥੇ ਹਰ ਕੋਈ ਵੱਧ ਤੋਂ ਵੱਧ ਜਮੀਨ ਜਾਇਦਾਦ ਪੈਸਾ ਹੜੱਪ ਲੈਣਾਂ ਚਾਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਇਹ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਸਿਰਫ ਪਾਪ ਰਾਂਹੀਂ ਦੂਸਰੇ ਦੇ ਹੱਕ ਮਾਰ ਕੇ ਹੀ ਇਕੱਠੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਦੌੜ ਦਾ ਕੋਈ ਅੰਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾਂ।ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਜਿੰਦਗੀ ਨੂੰ ਆਚਰਣ ਦੇ ਪੈਮ,ਾਨੇ ਨਾਲ ਨਹੀਂ ਧਨ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਉੱਚਾ ਹੋਣਾਂ ਲੋੜਦਾ ਹੈ । ਧਨ ਲੁੱਟਣ ਵਾਲੇ ਲੁਟੇਰੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਪੈਦਾ ਹੁੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਦੇ ਹੱਥ ਤਾਕਤ ਆ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਉਹ ਹੀ ਆਪਣਾਂ ਘੋੜਾ ਹੱਕ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ ਵੱਧ ਤੋਂ3ਵੱਧ ਰੋਕਣ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿੱਚ ਮੌਤ ਦੇ ਰਾਹ ਪੈ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਉਸਦੀ ਮੌਤ ਨਹੀਂ ਹੋ ਜਾਂਦੀੌ ਉਨਾਂ ਚਿਰ ਦੂਜੇ ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਦੀ ਬਰਾਬਰੀ ਕਰਨ ਤੋਂ ਲੈਕੇ ਵੱਡੇ ਹੋਣ ਦੀ ਦੌੜ ਲਾਉਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਦੌੜ ਦੌਰਾੲਨ ਪਾਪ ਕਰਮ ਕਰਨ ਤੌਂ ਵੀ ਇਹ ਲੋਕ ਨਹੀਂ ਹਿਚਕਚਾਉਂਦੇ ਜਾਂ ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਮਤਾਕਤ ਇਕੱਠੀ ਕਰਨ ਦੀ ਮਦਹੋਸੀ ਵਿੱਚ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ ਕਿ ਰਸਤੇ ਵਿੱਚ ਉਹ ਕਿੰਨੇ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਰੜ ਦੇਆ ਰਹੇ ਹਨ।ਅਨੇਕਾਂ ਗਰੀਬ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਲੁੱਟ ਲਿਆਏ ਹਨ।ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਮੀਰੀ ਦੀ ਹੱਦ ਮਿੱਥ ਦੇਣ ਤਾਂ ਇਹ ਅੰਨੀ ਦੌੜ ਰੋਕੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ।

ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦੀਆਂ ਕਮਜੋਰੀਆਂ ਬਨਾਮ ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ

   ਪੰਜਾਬ ਦੀਆਂ ਅਗਾਮੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ 
   ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ
ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਹੋਣ ਜਾ ਰਹੀਆਂ 2012 ਦੀਆਂ। ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਵਿੱਚ ਕਿਸ ਪਾਰਟੀ ਦੀਆਂ ਸਵਾਰੀਆਂ ਪੂਰੀਆਂ ਹੋਣਗੀਆਂ ਕਿਸ ਪਾਰਟੀ ਦੀ ਬੱਸ ਖਾਲੀ ਹੋਵੇਗੀ ਬਾਰੇ  ਹਾਲੇ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਇਸ ਵਕਤ ਦੋ ਹੀ ਬੱਸਾਂ ਮੁੱਖ ਹਨ ਕਾਗਰਸ ਅਤੇ ਬਾਦਲ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ।ਪੰਜਾਬ ਤੇ ਰਾਜ ਕਰਨ ਲਈ 59 ਸਵਾਰੀਆਂ ਵਾਲੀ ਬੱਸ ਭਰਨੀ ਜਰੂਰੀ ਹੈ। ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਵੱਲੋਂ ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਬੱਸ ਭਰਨ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਠੋਕਿਆ ਗਿਆ ਸੀ ਪਰ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਉਹ ਕੋਈ ਬੱਸ ਹੀ ਤਿਆਰ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਿਆ ਸਵਾਰੀਆਂ ਜੋ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਤੱਕ ਦੀ ਟਿਕਟ ਖਰੀਦਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹੋਣ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਦੂਰ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ। ਪਿਛਲੀਆਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਚੋਣਾਂ ਸਮੇਂ ਕਾਂਗਰਸ ਅਤੇ ਕੈਪਟਨ ਅਮਰਿੰਦਰ ਵੱਲੋਂ ਬਥੇਰੇ ਜਤਨ ਕੀਤੇ ਗਏ ਰੈਲੀਆਂ ਰੋਡ ਸੋਅ ਪਰ ਕਾਂਗਰਸ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ਮੁਸਕਲ ਨਾਲ 44 ਸਵਾਰੀਆਂ ਹੀ ਤਿਆਰ ਕਰ ਸਕੀ ਜੋ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚੀਆਂ ਕਾਂਗਰਸ ਦੀ ਬੱਸ ਭਾਵੇਂ ਵਧੀਆ ਸੀ ਪਰ ਬਾਦਲ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਏਸੀ ਬੱਸ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਣ ਲਈ 65 ਦੇ ਕਰੀਬ ਸਵਾਰੀਆਂ ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਬੈਠਣ ਲਈ ਤਿਆਰ ਕਰ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।ਉਦਯੋਗਪਤੀਆਂ ਦੀ ਮੱਦਦ ਦੇ ਬਾਵਜੂਦ ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਅਮਰਿੰਦਰ ਨੂੰ ਉਨੀ ਮੱਦਦ ਨਹੀਂ ਦਿੱਤੀ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਗੁੱਸਾ ਸੀ ਕਿ ਸਾਡੀਆਂ ਜਮੀਨਾਂ ਧੱਕੇ ਨਾਲ ਉਦਯੋਗਪਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਦਿੱਤੀਆਂ ਗਈਆਂ।ਬਾਦਲ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੀ ਏਸੀ ਬੱਸ  25 ਸਾਲ ਤੱਕ ਚਲਾਉਣ ਦਾ ਦਮ  ਭਰਿਆ ਗਿਆ ਪਰ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਇਸ ਵਾਰ ਬਾਦਲ ਬੱਸ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਤੇ ਕਾਂਗਰਸ ਨੇ ਅਮਰਿੰਦਰ ਨੂੰ ਡਰਾਇਵਰੀ ਦੇ ਕੇ ਨਵੀਂ ਨਕੋਰ ਡੀਲਕਸ ਏਸੀ ਬੱਸ ਤਿਆਰ ਕਰ ਲਈ ਹੈ। ਦੂਸਰੇ ਬੰਨੇ ਸੁਖਬੀਰ ਵਰਗੇ ਨਵੇਂ ਡਰਾਈਵਰ ਵਾਲੀ ਪੰਜ ਸਾਲ ਪੁਰਾਣੀ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਚੜਨ ਲਈ ਲੋਕ ਕਿੰਨੀਆਂ ਸਵਾਰੀਆਂ ਨੂੰ ਮਾਣ ਬਖਸਣਗੇ ਪੱਕਾ ਕੁੱਝ ਨਹੀਂ ਕਿਹਾ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕ ਤਾਂ ਹਰ ਵਾਰ ਨਵੀਂ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਹੀ ਵੱਧ ਸਵਾਰੀਆਂ ਬਿਠਾਉਂਦੇ ਹਨ।ਕਾਂਗਰਸ ਬੱਸ ਸਰਵਿਸ ਦੀ ਮਾਲਕ ਸੋਨੀਆਂ ਅਤੇ ਰਾਹੁਲ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਵੀ ਆਪਣੀ ਬੱਸ ਭਰਨ ਲਈ ਕੋਈ ਕਸਰ ਨਹੀਂ ਛੱਡੀ ਜਾ ਰਹੀ।ਜਗਮੀਤ ਬਰਾੜ ਅਤੇ ਬੀਬੀ ਭੱਠਲ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਆਪਣੀ ਹਮਾਇਤ ਵਾਲੇ ਬੰਦਿਆਂ ਨੂੰ ਪਹਿਲਾਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਅਤੇ ਫਿਰ ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਤੱਕ ਦੀ ਟਿਕਟ ਦਵਾਉਣ ਦੀ ਪੂਰੀ ਜਿੰਮੇਵਾਰੀ ਲਈ ਜਾਰਹੀ ਹੈ।ਅਮਰਿੰਦਰ ਦੀਆਂ ਸਵਾਰੀਆਂ ਤਾਂ ਛਾਲਾਂ ਮਾਰਦੀਆਂ ਫਿਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕਿ ਹਰ ਹਾਲਤ ਵਿੱਚ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਦੀ ਟਿਕਟ ਲੈਣੀ ਹੈ। ਕੁੱਝ ਸਵਾਰੀਆਂ ਤਾਂ ਦਿੱਲੀ ਤੋਂ ਟਿਕਟ ਮਿਲੇ ਨਾਂ ਮਿਲੇ ਹਿੱਕ ਦੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਵੀ ਵਿਧਾਨ ਸਭਾ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਨਗੇ ਅਤੇ ਬੈਠਣਗੇ ਉਸ ਬੱਸ ਵਿੱਚ ਜਿਸ ਦੀ ਸਰਕਾਰ ਬਣਨ ਦੀ ਸੰਭਾਵਨਾ ਹੋਵੇਗੀ ।ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਵੱਲੋਂ ਟਿਕਟ ਨਾਲ ਨਿਵਾਜੇ ਲੋਕ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ ਮੰਨਜੂਰੀ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਿੰਨੇ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਣਗੇ ਕਿੰਨੇ ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਦੀ ਠਿੱਬੀ ਦਾ ਸਿਕਾਰ ਹੋਣਗੇ ਬਾਰੇ ਭਵਿੱਖ ਹੀ ਦੱਸੇਗਾ। ਮਨਪਰੀਤ ਬਾਦਲ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਖੜੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਹੋਵੇਗਾ ਜਾਂ ਨਹੀ ਬਾਰੇ ਤਾਂ ਹਾਲੇ ਕੁੱਝ ਕਹਿਣਾਂ ਮੁਸਕਲ ਹੈ ਪਰ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੀ ਲੰਕਾਂ ਨੂੰ ਤਾਂ ਅੱਗ ਲਾਉਣ ਦੀ ਹਰ ਸੰਭਵ ਕੋਸਿਸ ਕਰੇਗਾ।ਲੋਕਾਂ ਦੁਆਰਾ ਜੋ ਉਭਾਰ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਬਣ ਰਹੇ ਮਨਪਰੀਤ ਪ੍ਰਤੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾ ਸੀ ਪਰ ਮਨਪਰੀਤ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਨੇੜੇ ਆਏ ਬਹੁਤੇ ਵਿਅਕਤੀ ਇਸਦੇ ਅੜਬ ਰਵੱਈਏ ਕਾਰਨ ਦੂਰ ਹੋਈ ਜਾ ਰਹੇ ਹਨ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚ ਤਿੰਨ ਮੌਜੂਦਾ ਵਿਧਾਨਕਾਰਾਂ ਸਮੇਤ ਵੀਰ ਦਵਿੰਦਰ ਸਿੰਘ ਅਤੇ ਚਰਨਜੀਤ ਬਰਾੜ ਦਾ ਸੱਕੀ ਕਿਰਦਾਰ ਨੇ ਭੰਬਲ ਭੂਸਾ ਖੜਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ। ਕੀ ਮਨਪਰੀਤ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਸਾਥੀ ਚੁਣਨ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਨਹੀ ਜਾਂ ਕੀ ਉਸਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਚਲਾ ਹੀ ਕੋਈ ਹੋਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਕਾਰਨ ਹਾਲੇ ਤੱਕ ਪਾਰਟੀ ਵੀ ਨਹੀ ਖੜੀ ਕਰ ਸਕਿਆ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਮਨਪਰੀਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਉਮੀਦਵਾਰ ਐਲਾਨਣ ਵਿੱਚ ਪਹਿਲ ਕਰ ਦੇਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ ਇਹ ਘਾਟਾ ਕਦੀ ਵੀ ਪੂਰਾ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ।ਵਿੰਗੀਆਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਸਲਾਹਾਂ ਅਤੇ ਐਲਾਨਾਂ ਨੇ ਪਾਰਟੀ ਵਰਕਰਾਂ ਦੇ ਅਤੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਦੇ ਹੌਸਲੇ ਤੋੜ ਕੇ ਮਨਪਰੀਤ ਘਾਟਾ ਹੀ ਖਾਵੇਗਾ।ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਕਾਮਯਾਬ ਕਰਨ ਲਈ ਜੇਤੂਆਂ ਵਾਲਾ ਅੰਦਾਜ ਅਤੇ ਨੀਤੀਆਂ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਤਾਂ ਹੀ ਇਸ ਠੰਡੀ ਹਵਾ ਦਾ ਬੁੱਲਾ ਤੂਫਾਨ ਬਣਨ ਦੇ ਯੋਗ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਗਲੇ ਸ਼ੜੇ ਨਿਜਾਮ ਵਿੱਚ ਕੋਈ ਕੰਵਲ ਦਾ ਫੁੱਲ਼ ਖਿੜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ।ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮਜਬੂਰੀ ਬਣ ਚੁੱਕੀਆਂ ਦੋਨਾਂ ਪਾਰਟੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਪੂਰਾ ਜੋਰ ਲਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿ ਇੱਥੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਪੈਦਾ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਲਈ  ਇੰਨਾਂ ਹੱਥ ਮਿਲਾ ਲਏ ਲੱਗਦੇ ਹਨ।ਜੁੰਮੇਵਾਰੀ ਅਤੇ ਹਿੰਮਤ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਨੂੰ ਹੀ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣੇ ਨਿੱਜੀ ਘੇਰੇ ਤੋੜਕੇ ਤੀਜਾ ਬਦਲ ਬਣਨ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰੇ ਕਿਉਕਿ ਕੋਈ ਕਿਸੀ ਕੋ ਰਾਜ ਨਾਂ ਦੇ ਹੈ ਜੋ ਲੇ ਹੈ ਨਿਜ ਬਲ ਸੇ ਲੇ ਹੈ॥ਸੋ ਜੇ ਤੀਜੀ ਧਿਰ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਆਪਣੀ ਤੀਜੀ ਬੱਸ ਸਾਮਲ ਕਰਨਾਂ ਚਾਹੁੰਦੀ ਹੈ ਤਦ ਬੱਸ ਨੂੰ ਮੈਦਾਨ ਵਿੱਚ ਲੋਕਾਂ ਸਾਹਮਣੇ ਪੇਸ ਕਰੇ ਕਿਧਰੇ ਇਹ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਕਿ ਜਦ ਤੱਕ ਬੱਸ ਆਵੇ ਉਦੋਂ ਤੱਕ ਸਵਾਰੀਆਂ ਟਿਕਟਾਂ ਲੈ ਕੇ ਦੂਸਰੀਆਂ ਬੱਸਾਂ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰ ਚੁੱਕੀਆਂ ਹੋਣ। 
ਫੋਨ 9417727245

ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਹੈਸੀਅਤ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾਂ

ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਹੈਸੀਅਤ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪੈਮਾਨੇ ਨਾਲ ਮਾਪਦਾ ਹੈ ਕੌਣ ਵੱਡਾ ਕੌਣ ਛੋਟਾ ਹੈ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ। ਕਿਸੇ ਇੱਕ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪੈਮਾਨਾ ਦੂਸਰੇ ਉੱਪਰ ਫਿੱਟ ਕੀਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਈਆਂ ਕੁੱਝ ਘਟਨਾਵਾਂ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਫੈਸਲਾ ਕਰਦਿਆਂ ਇਹ ਕਹਿਣਾਂ ਪੈਂਦਾਂ ਹੈ ਕਿ ਵੱਡਾ ਛੋਟਾ ਮਨੁੱਖ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਸੋਚ ਨਾਲ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਜਮੀਂਨਾਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਜਾਂ ਆਰਥਿਕਤਾ ਨਾਲ ਨਹੀਂ।ਪਹਿਲੀ ਘਟਨਾ ਇੱਕ ਗਰੀਬ ਬਜੁਰਗ ਬਿਮਾਰ ਇਸਤਰੀ ਦੀ ਸੁਣੀ ਜੋ ਅੱਜ ਤੱਕ ਨਹੀਂ ਭੁਲਾ ਸਕਿਆ। ਬਿਮਾਰੀ ਸਮੇਂ ਆਖੇ ਉਸਦੇ ਬੋਲ ਕਿ ਪੁੱਤਰ ਮੇਰਾ ਇਲਾਜ ਵਧੀਆ ਕਰਿਉ ਮੈ  ਕੋਈ ਨੰਗ ਨਹੀਂ ਮੇਰਾ ਖਰਚਾ ਮੈਂ ਆਪ ਕਰੂੰਗੀ ਮੇਰਾ ਬਾਰਾਂ ਸੌ ਰੁਪਈਆ ਵਿਆਜ ਤੇ ਚਲਦਾ ਹੈ। ਉਸਦੇ ਪੁੱਤਰ ਕੋਲ ਬੈਠੇ ਮਾਂ ਦੀ ਦ੍ਰਿੜਤਾ ਤੇ ਮੁਸਕਰਾ ਰਹੇ ਸਨ।1988 ਦੀ ਇਹ ਕਹਾਣੀ ਉਸ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਦਰਸਾਉਂਦੀ ਹੈ ਜਿਸਨੂੰ ਆਪਣੇ 1200 ਰੁਪਏ ਨਾਲ ਹੀ ਆਪਣਾ ਆਪ ਆਪਣੇ ਭਾਈਚਾਰੇ ਤੋਂ ਉੱਚਾ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ।ਦੂਸਰੀ ਕਹਾਣੀ ਇੱਕ ਹੋਰ ਬਜੁਰਗ ਔਰਤ ਦੀ ਜੋ ਤਿੰਨ ਏਕੜ ਦੀ ਮਾਲਕ ਸੀ ਅਤੇ ਉਸਨੇ ਆਪਣੀ ਜਾਇਦਾਦ ਜੋ ਅੱਜ 90 ਲੱਖ ਰੁਪਏ ਦੀ ਹੈ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਗੋਦ ਲਏ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵਿੱਚ ਵੰਡ ਦਿੱਤਾ ਹੈ।ਪੁੱਤਰ ਸੇਵਾ ਮਜਬੁਰੀ ਵੱਸ ਕਰ ਰਹੇ ਹਨ ਉਹ ਵੀ ਅੱਧੀ ਸੇਵਾ ਸਿਰਫ ਰੋਟੀ ਦੇਣ ਤੱਕ। ਜਦ ਉਸ ਬਜੁਰਗ ਨੇ ਆਪਣੇ ਦੁੱਖ ਰੋਏ ਅਤੇ ਆਪਣਾਂ ਸਵੈਮਾਣ ਵੀ ਦਿਖਾਇਆ ਕਿ ਪੁੱਤ ਮੈ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਮੁਥਾਜ ਨਹੀ ਮੈੰ ਆਪਣਾਂ ਗੁਜਾਰਾ ਆਪੋ ਕਰਦੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਕਦੇ ਧੇਲਾ ਨਹੀਂ ਲਿਆ ਮੇਰਾ ਗੁਜਾਰਾ ਤਾਂ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਮਿਲਣ ਵਾਲੀ 200 ਰੁਪਏ ਮਹੀਨਾ ਪੈਨਸਨ ਨਾਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਮੈਂ ਦਵਾਈ ਦਾ ਖਰਚਾ ਵੀ ਆਪਦੇ ਕੋਲੋਂ ਕਰਦੀ ਹਾਂ ਇਹ ਤਾਂ ਐਵੇਂ ਔਖੇ ਭਾਰੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਛਿੱਲੜ ਦਿੱਤਾ ਹੀ ਹੈ ਲਿਆ ਨਹੀਂ।ਇਸ ਮਾਂ ਦੀ ਅਮੀਰੀ ਇਸ ਸਰਕਾਰੀ ਪੈਸੇ ਵਿੱਚੋਂ ਹੀ ਉਸਦੀ ਅਣਖ ਨੂੰ ਜਿਉਂਦਾ ਰੱਖੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਜਦ ਤੱਕ ਮਨੁੱਖ ਦਾ ਸਵੈਮਾਣ ਜਿਉਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਤੱਕ ਉਸਦੀ ਅਮੀਰੀ ਨਹੀਂ ਖੋਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ।
               ਤੀਸਰੀ ਘਟਨਾਂ ਇੱਕ ਦਸ ਏਕੜ ਦੇ ਮਾਲਕ ਜੋੜੇ ਦੀ ਹੈ ਜੋ ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀ ਪੈਨਸਨ ਲਗਵਾਉਣ ਲਈ ਬੇਨਤੀ ਕਰ ਰਹੇ ਸਨ ਕਿਉਂਕਿ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤਰ ਤੋਂ ਯਕੀਨ ਉੱਠ ਗਿਆ ਸੀ, ਕੀ ਪਤਾ ਚਰਨੇ ਅੱਜ ਕਲ ਦੀ ਔਲਾਦ ਦਾ ਕਿਹੜਾ  ਰੋਟੀ ਦੇਣਗੇ ਇਹ। ਮੈਂਕਿਹਾ ਤੁਹਾਡੇ ਨਾਂ ਜਮੀਨ ਹੈ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੈਨਸਨ ਨਹੀਂ ਲੱਗਣੀ ਤੁਸੀਂ ਬੈਂਕ ਵਿੱਚ ਕੁੱਝ ਪੈਸਾ ਜਮਾਂ ਕਰਵਾ ਲਉ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪੈਨਸਨ ਵਾਂਗ ਰਕਮ ਮਿਲਦੀ ਰਹੂ। ਪਰ ਦਸ ਏਕੜ ਦੇ ਮਾਲਕ ਇਸ ਜੋੜੇ ਨੂੰ ਪੁੱਤਰ ਤੇ ਭਰੋਸਾਂ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਹਿੰਦੇ ਕਿਹੜਾ ਛੱਡੂ ਸਾਡੇ ਕੋਲ ਇਹ ਪੈਸਾ ਜਾਂ ਜਮੀਨ ਸ਼ਭ ਖੋਹ ਲੈਣਾਂ ਇਸਨੇ।ਦੋ ਕਰੋੜ ਦੀ ਜਾਇਦਾਦ ਵਾਲਾ ਇਹ ਜੋੜਾ ਆਪਣਾਂ ਸਵੈਮਾਣ ਗੁਆਕੇ ਕੱਖੌਂ ਹੌਲਾ ਹੋਇਆ ਬੈਠਾ ਸੀ ਜੋ ਮੈਨਂੂੰ ਦੁਨੀਆਂ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਗਰੀਬ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਜਿਸ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਹਾਲਤ ਨਿਆਸਰੇ ਅਤੇ ਨਿਮਾਣਿਅਂਾ ਅਤੇ ਨਿਉਟਿਆਂ ਵਾਲੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਕੋਲ ਕਿੰਨਾਂ ਵੀ ਕੁੱਝ ਹੋਵੇ ਗਰੀਬ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿੰਹਨਾਂ ਮਨੁੱਖਾਂ ਦੀ ਸ਼ਭ ਤੋਂ ਵੱਡੀ ਜਾਇਦਾਦ ਔਲਾਦ ਹੀ ਗੁਆਚ ਜਾਵੇ ਉਹ ਸਭ ਕੁੱਝ ਗੁਆ ਲੈਦੇ ਹਨ ।ਸੋ ਹੈਸੀਅਤ ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਆਪੋ ਆਪਣੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਹਰ ਕੋਈ ਉਸਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੈਮਾਨੇ ਨਾਲ ਹੀ ਮਾਪਦਾ ਹੈ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਇੱਕ ਅਰਬਪਤੀ ਬੰਦੇ ਨੇ ਆਪਣੇ ਮੁੰਡੇ ਨੂੰ ਰਿਸਤਾ ਲੈਣ ਸਮੇਂ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਕਾਰੋਬਾਰ ਦਾ ਡਾਟਾ ਹੱਥ ਫੜਾਇਆਂ ਜੋ ਉਹਨਾਂ ਦੇਖਿਆ ਕਿ ਇਸ ਦੀਆਂ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਅਤੇ ਕਾਰਖਾਨੇ ਸਭ ਸਹੀ ਹਨ ਪਰ ਇਸਦੇ ਘਰ ਵਾਲੀ ਹਾਲੇ ਵੀ ਸਕੂਲ ਦੀ ਪ੍ਰਿੰਸੀਪਲ ਦੀ ਨੌਕਰੀ ਕਰ ਰਹੀ ਹੈ ਇਹ ਵਿਅਕਤੀ ਦਾ ਪਿਛੋਕੜ ਗਰੀਬੀ ਵਾਲਾ ਹੈ ਸੋ ਇਸਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਨੀਵੀਂ ਹੈ। ਇਸ ਰਿਸਤੇ ਨੂੰ ਨਾਪਸੰਦ ਕਰ ਗਏ ।ਲਉ ਦੇਖੋ ਇੱਥੇ ਅਰਬਾਂ ਪਤੀ ਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਕਿਉਂ ਨੀਵੀ ਹੋ ਗਈ ਇਹ ਹਾਲੇ ਵੀ ਕੁੜੀ ਵਾਲਿਆ ਦੀ ਨਜਰ ਵਿੱਚ ਗਰੀਬ ਸੀ।ਦੋਸਤੋ ਇਹ ਸੰਸਾਰ ਕਦੇ ਵੀ ਜਿੱਤਿਆ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ।ਇਸ ਸੰਸਾਰ ਨੂੰ ਜਿੱਤਣ ਲਈ ਹਮੇਸਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਹੀ ਜਿੱਤਣਾਂ ਪੈਂਦਾ ਹੈ ਜੋ ਲੋਕ ਆਪਣੇ ਮਨ ਨੂੰ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਉਹ ਸੰਸਾਰ ਜਿੱਤ ਲੈਂਦੇ ਹਨ। ਗੁਰਬਾਣੀ ਦਾ ਹੁਕਮ ਮਨ ਜੀਤੈ ਜੱਗ ਜੀਤ ਅਟੱਲ ਸਚਾਈ ਹੈ।

ਬਰਾਹਮਣਵਾਦ ਸਿੱਖਵਾਦ, ਇਸਲਾਮਵਾਦ,ਇਸਾਈਵਾਦ

ਬਰਾਹਮਣਵਾਦ ਸਿੱਖਵਾਦ, ਇਸਲਾਮਵਾਦ,ਇਸਾਈਵਾਦ ਸਭ ਬਰਾਬਰ ਹਨ ਜਦ ਕਿਸੇ ਧਾਰਮਿਕ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਵਪਾਰੀਕਰਨ ਹੋਣ ਲੱਗ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਉਸਦੇ ਵਿੱਚੋਂ ਵਾਦ ਵਿਵਾਦ ਅਤੇ ਨਿੱਜੀ ਹਿੱਤਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਸਕਤੀਆਂ ਨਿੱਜੀ ਵਿਚਾਰਧਾਰਾਵਾਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਲੱਗ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਜੋ ਵਾਦ ਦਾ ਰੂਪ ਹੋ ਨਿੱਬੜਦੀਆਂ ਹਨ ਅਸਲੀ ਬਰਾਹਮਣ, ਸਿੱਖ, ਇਸਾਈ, ਮੁਸਲਮਾਨ ਕਦੀ ਮਾੜੇ ਨਹੀ ਹੁੰਦੇ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਜੋ ਨਿੱਜਵਾਦ ਵਾਲੀਆਂ ਨੀਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਇਹ ਹੀ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਵਾਦ ਵਿਵਾਦ ਪੈਦਾ ਕਰਦੀਆਂ ਹਨ ਸੋ ਜਦ ਅਸੀਂ ਆਪਣੀਆਂ ਕਮੀਆਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਭੰਢਦੇ ਹਾਂ ਤਦ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਅਸ਼ੀਂ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਵਾਲੀ ਨੀਤੀ ਦਾ ਬਚਾਅ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਾਂ। ਸਿੱਖਾਂ ਵਿੱਚ ਵੀ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਤਬਕਾ ਹੈ ਜੋ ਸਿੱਖ ਫਲਸਫੇ ਦੀ ਮਨਮਰਜੀ ਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਕਰਕੇ ਆਪਣੀ ਰੋਜੀ ਰੋਟੀ ਚਲਾਉੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਰੋਜੀ ਲਈ ਵਿਚਾਰ ਧਾਰਾ ਵਿੱਚ ਰਲਾਵਟ ਕਰਦਾ ਹੈ ਇਸਨੂੰ ਸਿੱਖਵਾਦ ਕਿਹਾ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਪਰ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣ ਵਾਲੇ ਲੋਕ ਇਹਨਾਂ ਨੀਤੀਆਂ ਦਾ ਵਿਰੋਧ ਕਰਦਿਆਂ ਇਹਨਾਂ ਊਣਤਾਈਆਂ ਨੂੰ ਬਰਾਹਮਣਵਾਦ ਦਾ ਨਾਂ ਦੇਕੇ  ਬਚਣ ਦੀ ਕੋਸਿਸ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਹਿੰਦੂ ਧਰਮ ਵਾਲੇ ਬਰਾਹਮਣ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਵਿੱਚ ਆਈਆਂ ਗਿਰਾਵਟਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਖਵਾਦ ਇਸਲਾਮਵਾਦ ਕਹਿਕੇ ਭੰਡਦੇ ਹਨ ਅਤ ੇਇਸ ਤਰਾਂ ਇਹ ਵੀ ਉਹੀ ਕੁੱਝ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਆਪਣੇ ਧਰਮ ਨੂੰ ਬਚਾਉਣਾਂ ਊਣਤਾਈਆਂ ਨੂੰ ਦੂਜੇ ਧਰਮ ਦੇ ਗਲ ਮੜਨਾਂ।ਹਰ ਧਰਮ ਦੇ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ । ਅਸ਼ਲ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਨਿੱਜੀ ਹੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਦ ਇਸਨੂੰ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਲਾਗੂ ਕਰਕੇ ਸੰਗਠਨ ਖੜਾ ਕਰ ਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਇਸ ਵਿੱਚ ਹਰ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਸਾਮਲ ਹੋ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਮੂਲ ਫਲਸਫੇ ਦੀ ਥਾਂ ਨਵੇਂ ਵਾਦ ਵਿਵਾਦ ਵਾਲੀਆਂ ਵਿਚਾਰਧਰਾਵਾਂ ਚਲ ਪੈਦੀਆਂ ਹਨ । ਮੂਲ ਫਲਸਫੇ ਦਾ ਮੂਲ਼ ਵਿਚਾਰ ਗੁੰਮ ਹੋਣਾਂ ਲਾਜਮੀ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਨੇ ਹਿੰਦੂ ਅੰਨਾਂ ਤੁਰਕੂ ਕਾਣਾ ਕਿਹਾ ਸੀ ਜੇ ਅੱਜ ਵੀ ਗੁਰੂ ਜੀ ਜਾਂ ਕੋਈ ੳਹੁਨਾਂ ਵਰਗਾ ਮਨੁੱਖ ਪੈਦਾ ਹੋਵੇਗਾ ਉਹਵੀ ਇਹੋ ਕਹੇਗਾ ਕਿ ਸਿੱਖ ਅੰਨਾਂ ਹਿੰਦੂ ਕਾਣਾਂ ਹੈ। ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਨੇ ਛੋਟੀ ਉਮਰੇ ਦੋ ਧਰਮਾਂ ਵਾਲੀਆਂ ਕੁੱਜੀਆਂ ਉਪਰ ਹੱਥ ਰੱਖਕੇ ਕਹਿ ਦਿੱਤਾ ਸੀ ਕਿ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿੱਚ ਧਰਮ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਪਾਰਟੀਆਂ ਨਹੀ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਸਗੋਂ ਧਰਤੀ ਦੇ ਸਭ ਵਸਣ ਵਾਲੇ ਇੱਕ ਹੀ ਹਨ ਮਾਨਸ ਕੀ ਜਾਤ ਸਭੈ ਏਕੋ ਪਹਿਚਾਨਬੋ।ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੇ ਇਸਦੀ ਵਿਆਖਿਆ ਇਹ ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਕਿ ਅਸੀਂ ਨਵਾਂ ਧਰਮ ਚਲਾਵਾਂਗੇ।ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਜੂਝ ਮਰਨ ਵਾਲੀ ਫੌਜ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਬਣਾਈ ਪਰ ਮਨੁੱਖੀ ਜਾਤ ਇੱਕ ਹੀ ਮੰਨੀ। ਪੁਰਾਤਨ ਲਹਿਰਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਤੀਜੀ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦਾ ਨਾਂ ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਨਹੀਂ  ਬਾਦ ਵਿੱਚ ਸਵਾਰਥੀ ਰਾਜਸੱਤਾ ਨੇ ਬਣਾਇਆ। ਗੁਰੂਆਂ ਨੇ ਗਿਆਨਵਾਨ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰੱਖੀ ਸੀ ਨਾਂ ਕਿ ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਦੀ॥ ਹਿੰਦੂ ਅੰਨਾਂ ਤੁਰਕੂ ਕਾਣਾਂ ਦੋਹਾਂ ਤੈ ਗਿਆਨੀ ਸਿਆਣਾਂ। ਗਿਆਨਵਾਨ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਕੋਈ ਕੌਮ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਨਾਂ ਹੀ ਉਹਨਾਂ ਦਾ ਕੋਈ ਸਮਾਜਕ ਧਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਇਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਦਾ ਆਚਰਣ ਉੱਚਾ ਅਤੇ ਸੁੱਚਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਭਾਈ ਘਨੱਈਏ ਵਾਂਗ ਮਾਨਵਤਾ ਦੀ ਸੇਵਾ ਹੀ ਇਹਨਾਂ ਦਾ ਧਰਮ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਜਦ ਕੋਈ ਧਰਮੀ ਹੋਣਾਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਹੀ ਉਹ ਸਮਾਜ ਦੇ ਸੰਗਠਨ ਰੂਪੀ ਧਰਮ ਦੀਆਂ ਵਲਗਣਾਂ ਤੋੜ ਦਿੰਦਾ ਹੈ। ਜਦ ਮਨੁੱਖ ਤੇ ਅਗਿਆਨ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਤਦ ਉਹ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਆਪਣੇ ਧਾਰਮਿਕ ਸੰਗਠਨ ਬਣਾਉਂਣਾਂ ਲੋਚਦਾ ਹੈ।

ਤਰਕਸੀਲਤਾ ਅਤੇ ਸਚਾਈ ਦਾ ਅੰਤਰ

             ਮਨੁੱਖ ਦੀਆਂ ਮਨ ਦੇ ਤਲ ਤੇ ਤਿੰਨ ਪਰਸਥਿਤੀਆਂ ਹੁੰਦੀਆਂ ਹਨ ਸਰਧਾ ,ਤਰਕਸੀਲਤਾ ਅਤੇ ਬਿਬੇਕੀ ਸੋਚ ।ਮਨ ਦੀ ਚੌਥੀ ਮੰਜਿਲ ਦੁਨਿਆਵੀ ਮਨੁੱਖ  ਨੂੰ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਇਹ ਸਿਰਫ ਅਵਤਾਰੀ ਪੁਰਸਾਂ ਦੀ ਖੇਡ ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਹੀ ਜਾਣਦੇ ਹਨ।ਸਰਧਾ ਵਿੱਚ ਵਿਚਰਨ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਕੋਈ ਬਹੁਤ ਚਲਾਕ ਕਿਸਮ ਦਾ ਵਿਅਕਤੀ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਇਸਨੂੰ ਜੋ ਚੰਗਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਉਸ ਦੇ ਹੀ ਪੈਰਾਂ ਤੇ ਝੁਕ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜੇ ਬੁਰਾ ਲੱਗ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਗਾਲ ਅਤੇ ਘਸੁੰਨ ਮੁੱਕੀ ਕਰਨ ਲੱਗਿਆ ਵੀ ਦੇਰ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ।ਨਾਂ ਹੀ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਮਨੁੱਖ ਵਾਧੇ ਘਾਟੇ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਵਿੱਚ ਪੈਂਦੇ ਹਨ।ਪੱਥਰ ਨੂੰ ਭਗਵਾਨ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦੇ ਦੇਣਾਂ ਇੰਨਾਂ ਲਈ ਕੋਈ ਮੁਸਕਲ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ।ਕਿਉਕਿ ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਨੁਸਾਰ ਇਹਨਾਂ ਦੀ ਸਰਧਾ ਮਨ ਦੀ ਉਪਜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਕਪਟੀ ਸੋਚ ਵਿੱਚੋਂ ਨਹੀਂ। ਸਰਧਾ ਮਨ ਕੀ ਪੂਰੈ ਦਾਂ ਭਾਵ ਗੁਰਬਾਣੀ ਅਚੇਤ ਮਨ ਦੀ ਸਰਧਾ ਨੂੰ ਪੂਰਾ ਹੋਣ ਦਾ ਦਮ ਭਰਦੀ ਹੈ ਕਿਉਕਿ ਇਹ ਨਿਰਛਲ,ਨਿਸਕਪਟ, ਨਿਸਕਾਮ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਦਿਖਾਵੇ ਦੀ ਸਰਧਾ ਸਿਰਫ ਪਖੰਡ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਜੋ ਗੁਰੂ ਅਤੇ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਦਰ ਤੇ ਕਦੇ ਪ੍ਰਵਾਨ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ।
        ਦੂਸਰਾ ਮਨੁੱਖੀ ਮਨ ਦਾ ਤਲ ਤਰਕਸੀਲਤਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ, ਜਦ ਮਨੁੱਖ ਝੁਠਾ ਖੁਦਾ ਬਣਨ ਲੱਗਦਾ ਹੈ ਤਦ ਹੀ ਉਸ ਵਿੱਚ ਤਰਕ ਉਪਜਣੇ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕ ਮੈਂ ਨਾਂ ਮਾਨੂੰ ਅਤੇ ਆਪਣੀ ਹੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਮੰਨਵਾਉਣਾਂ ਲੋਚਦੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਤਰਕਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਕਦੇ ਮਨੁੱਖ ਸਿੱਖਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ । ਨਾਂ ਸਿੱਖਣ ਵਾਲਾ ਕਦੇ ਚੰਗਾਂ ਨਹੀਂ ਬਣ ਸਕਦਾ ਇਹ ਕੁਦਰਤੀ ਅਸੂਲ ਹੈ। ਜੋ ਮਨੁੱਖ ਸਿੱਖਣ ਦੀ ਬਿਰਤੀ ਧਾਰਨ ਕਰ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ ਉਹ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਅਣਜਾਣ ਮੰਨ ਲੈਂਦਾ ਹੈ। ਅਣਜਾਣਤਾ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਨਿਮਰਤਾ ਦਾ ਪੁੰਜ ਬਣ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਨਿਮਰਤਾ ਜਾਂ ਨੀਵੇਂ ਪਾਸੇ ਗਿਆਨ ਦਾ ਵੱਗਣਾਂ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਤਰਕਾਂ ਵਾਲਾ ਮਨੁੱਖ ਹੰਕਾਰੀ ਅਤੇ ਉੱਚਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਅਸੂਲ ਅਨੁਸਾਰ ਉੱਚੇ ਪਾਸੇ ਗਿਆਨ ਤਾਂ ਕੀ ਪਾਣੀ ਵੀ ਨਹੀਂ ਚੜਦਾ ।ਸਿਰਫ ਹਵਾ  ਜਾਂ ਫੂਕ ਹੀ ਜੋ ਅੱਗ ਉੱਪਰ ਤਪਾਈ ਹੋਵੇ ਹੀ ਉੱਪਰ ਚੜਦੀ ਹੈ ਜੋ ਕਾਲਖ ਭਰਭੁਰ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਮਨ ਦੇ ਤਲ ਤੇ ਵੀ ਕਾਲਖ ਚੜ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।ਦੁਨੀਆਂ ਦੇ ਸਾਰੇ ਵਕੀਲ ਤਰਕਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਆਪਣੀ ਦੁਨੀਆਂ ਚਲਾਉਂਦੇ ਹਨ ਪਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਅਸਲੀਅਤ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਝੂਠੇ ਤਰਕਾਂ,ਦਲੀਲਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਸਿਰਫ ਝੂਠ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।ਹਰ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਆਪਣੇ ਫੈਸਲੇ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਤਰਕ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ।ਕਿਸੇ ਵੀ ਬੰਦੇ ਦੇ ਤਰਕ ਸਿਰਫ ਆਪਣੀ ਗੱਲ ਨੂੰ ਸਹੀ ਸਿੱਧ ਕਰਨ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂਕਿ ਦੂਸਰੇ ਮਨੁੱਖ ਉਸ ਗੱਲ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਤਰਕਾਂ ਦੇ ਸਹਾਰੇ ਗਲਤ ਸਿੱਧ ਕਰ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ।ਇਸ ਤਰਾਂ ਦੇ ਤਰਕਾਂ ਦਾ ਜਵਾਬ ਸਿਰਫ ਸੱਚ ਨਾਲ ਹੀ ਨਿਬੇੜਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ਸੱਚ ਸਭ ਦਾ ਇੱਕੋ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।ਝੂਠ ਹਰ ਇੱਕ ਦਾ ਵੱਖਰਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ।ਕਿਸੇ ਵਕਤ ਧਰਮ ਦਾ ਨਾਂ ਲੈਕੇ ਸੂਰਜ ਘੁੰਮਦਾ ਸੀ ਵਕਤ ਨੇ ਸੱਚ ਪ੍ਰਗਟ ਕੀਤਾ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਧਰਤੀ ਘੁੰਮਦੀ ਹੈ ਧਰਮ ਦੇ ਤਰਕ ਫੇਲ ਹੋ ਗਏ ਸੱਚ ਜਿੱਤਿਆ ਅੱਜ ਇਸਾਈ ਧਰਮ ਸਮੇਤ ਸਮੁੱਚੀ ਦੁਨੀਆਂ ਮੰਨਦੀ ਹੈ ਕਿ ਸੂਰਜ ਘੁੰਮਦਾ ਹੈ।ਸੋ ਤਰਕਾਂ ਨੂੰ ਭਾਵੇਂ ਧਰਮ ਦਾ ਚੋਗਾ ਵੀ ਪਹਿਨਾ ਦਿਉ ਪਰ ਜਿੱਤ ਹਮੇਸਾਂ ਸੱਚ ਦੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਸੱਚ ਨੂੰ ਮੰਨੋਂ ਭਾਵੇਂ ਨਾਂ ਪਰ ਸੱਚ ਹਮੇਸਾਂ ਜਿੰਦਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ।ਸੂਰਜ ਛਿੱਪ ਗਇਆ ਸਾਰੀ ਦੁਨੀਆਂ ਕਹਿੰਦੀ ਹੈ ਜਦੋਂ ਕਿ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਸੂਰਜ ਕਦੀ ਨਹੀਂ ਛਿਪਦਾ। ਸੂਰਜ ਛਿੱਪਣ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਜਿੰਨੇ ਮਰਜੀ ਤਰਕ ਦੇਈ ਜਾਉ ਪਰ ਅਸਲੀਅਤ ਨਹੀਂ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ।
             ਤੀਸਰਾ ਮਨੁੱਖ ਦੇ ਮਨ ਦਾ ਤਲ ਬਿਬੇਕ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਸੱਚ ਦੇ ਨਾਲ ਰਲਕੇ ਤੁਰਦਾ ਹੈ। ਬਿਬੇਕ ਸੀਲ ਮਨੁੱਖ ਤਰਕ ਅਤੇ ਸਰਧਾ ਵਿੱਚੋਂ ਉਸ ਪਾਸੇ ਖੜਦਾ ਹੈ ਜਿਸਦਾ ਪੱਲੜਾ ਸੱਚ ਵਲ ਝੁਕਦਾ ਹੋਵੇ। ਗੁਰਬਾਣੀ  ਅਤੇ ਸਾਰੇ ਧਾਰਮਿਕ ਗਰੰਥਾਂ ਵਿੱਚ ਮਨੁੱਖ ਨੂੰ ਬਿਬੇਕਸੀਲ ਹੋਣ ਦਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ। ਸਿੱਖਾਂ ਦੀ ਅਰਦਾਸ ਵਿੱਚ ਬਿਬੇਕ ਦਾਨ ਦੀ ਮੰਗ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਤਰਕ ਦਾਨ ਜਾਂ ਸਰਧਾ ਦਾਨ ਦੀ ਨਹੀਂ।ਗੁਰਬਾਣੀ ਦੇ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਸਲੋਕਾਂ ਵਿੱਚ ਪੁੱਛੋ ਬਿਬੇਕੀਆਂ ਜਾਏ ਦਾ ਵਰਣਨ ਹੈ।ਸੋ ਚੰਗੇ ਮਨੁੱਖ ਜੇ ਤਰਕ ਸੱਚੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਤਰਕ ਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦੇ ਹਨ ਜੇ ਤਰਕ ਕੋਈ ਆਪਣੇ ਸਵਾਰਥ ਲਈ ਅਤੇ ਜੋ ਝੂਠੇ  ਤਰਕ ਹੋਣ ਤਦ ਉਸਦੇ ਵਿਰੋਧ ਵਿੱਚ ਖੜੇਗਾ। ਜੇ ਕੋਈ ਮਨੁੱਖ ਮਨ ਵਿੱਚੋਂ ਉਪਜੀ ਸਰਧਾ ਕਾਰਨ ਕੁੱਝ ਕਰਦਾ ਹੈ ਤਦ ਉਸਦਾ ਪੱਖ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜੇ ਕੋਈ ਸਰਧਾ ਝੂਠੀ ਅਤੇ ਦਿਖਾਵੇ ਵਾਲੀ ਹੋਵੇ ਤਦ ਪਰਵਾਨ  ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ।ਬਿਬੇਕ ਸੀਲ ਮਨੁੱਖ ਹਮੇਸਾਂ ਸੱਚ ਦਾ ਸਾਹ ਸਵਾਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ।                    

ਕਿਸਾਨ ਕਰਜਾਈ ਕਿਉਂ ਹੋਇਆ?

ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਜਮੀਨਾਂ ਦੇ ਭਾਅ ਅਸਮਾਨੀਂ ਚੜ ਚੁੱਕੇ ਹਨ। ਅੱਜ ਕਲ ਜਮੀਨ ਦੇ ਇੱਕ ਏਕੜ ਦੀ ਕੀਮਤ ਬੀਹ ਲੱਖ ਤੋਂ ਇੱਕ ਕਰੋੜ ਤੱਕ  ਹੋ ਗਈ ਹੈ।ਜਮੀਨਾਂ ਦੇ ਭਾਅ ਵਧਣ ਕਾਰਨ ਭਾਵੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੇ ਕਰਜੇ ਉਤਾਰਨੇ ਸੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਹਨ। ਇਸ ਲਈ ਆਤਮ ਹੱਤਿਆਵਾਂ ਨੂੰ ਰੋਕ ਲੱਗੀ ਹੈ। ਕਿਸਾਨ ਅੰਦੋਲਨ  ਕਰਜੇ ਵਾਲੇ ਪਾਸੇ ਤੋਂ ਖਤਮ ਹੀ ਹੋ ਗਿਆ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਲੋਕ ਕਿਸਾਨ ਜਥੇਬੰਦੀਆਂ ਦੇ ਚੁੰਗਲ ਵਿੱਚ ਫਸਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਜਮੀਨ ਵੇਚ ਕੇ ਕਰਜਾ ਉਤਾਰਨ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੰਦੇ ਹਨ।ਕਿਸਾਨ ਆਗੂਆਂ ਨੇ ਵੀ ਅੰਦੋਲਨ ਦੀ ਥਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਸਾਮਲ ਹੋ ਕੇ ਹੱਥ ਰੰਗਣ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦੇਣੀ ਸੁਰੂ  ਕਰ ਦਿੱਤੀ ਹੈ।ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਕਰਜੇ ਵਾਲੇ ਮੁੱਦੇ ਛੱਡਕੇ ਨਵੇਂ ਮੁੱਦੇ ਭਾਲ ਰਹੇ ਹਨ ਤਾਂ ਕਿ ਤੋਰੀ ਫੁਲਕਾ ਚਾਲੂ ਰੱਖਿਆ ਜਾ ਸਕੇ।ਅਸਲ ਮੁੱਦਾ ਇਹ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਕਰਜਾਈ ਕਿਉਂ ਹੋਇਆ?
ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਤੇ ਬੁੱਧੀਜੀਵੀ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਕਰਜਾਈ ਹੋਣ ਨੂੰ ਵਿਹਲੜ ਪੁਣੇ ਅਤੇ ਫਾਲਤੂ  ਖਰਚ ਕਰਨ ਦਾ ਇਲਜਾਮ ਕਿਸਾਨ ਉੱਪਰ ਲਾਉਂਦੇ ਹਨ।ਕਿਸਾਨ ਦੇਅਣਪੜ ਅਤੇ ਬੇਸਮਝ ਹੋਣ ਦਾ ਸਰਟੀ ਫਿਕੇਟ ਵੀ ਕਾਫੀ ਪੜੇ ਲਿਖੇ ਇਸਨੂੰ ਦਿੰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ।ਪਰ ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਨਾਂ ਤਾਂ ਵਿਹਲੜ ਹੈ ਅਤੇ ਨਾਂ ਹੀ ਬੇਸਮਝ ਹੈਅਸਲ ਵਿੱਚ ਇਹ ਸਿਆਸੀ ਅਤੇ ਵਪਾਰੀ ਵਰਗ ਦੀ ਮਿਲੀ ਭੁਗਤ ਨਾਲ ਉਪਜੀ ਲੁੱਟਣ ਦੀ ਖੇਡ ਵਿੱਚ ਫਸਾਇਆ ਗਿਆ ਹੈ।ਕੁੱਝ ਲੋਕ ਫਾਲਤੂ ਖਰਚਿਆਂ ਦੇ ਇਲਜਾਮ ਨੂੰ ਵੀ ਇਸਦੇ ਹਲਾਤ ਪੂਰੀ ਤਰਾਂ ਝੂਠਾ ਸਾਬਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਆਮ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਨਾਂ ਤਾਂ ਕਾਰਾਂ ਦੇ ਝੂਟੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਨਾਂ ਹੀ ਮਹਿੰਗੇ ਮੈਰਿਜ ਪੈਲੇਸ ਕਲਚਰ ਵਾਲੇ ਵਿਆਹ ਕਰਦਾ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਕਿਸਾਨ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਬੱਚਿਆਂ ਦੇ ਵਿਆਹ ਚੁੰਨੀ ਚੜਾਉਣ ਵਾਲੀ ਰਸਮ ਤੱਕ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਲੱਗੇ ਹਨ।ਬਦਨਾਮ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੀਆਂ ਲੋਟੂ ਨੀਤੀਆਂ ਵੱਲ ਤਾਂ ਕਦੇ ਕੋਈ ਗੱਲ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣੀ ਪਰ ਕਿਸਾਨ ਉੱਪਰ ਇਲਜਾਮ ਲਾਉਣ ਲੱਗਿਆਂ ਕੋਈ ਦੇਰੀ ਨਹੀਂ ਕਰਦੇ। ਆਉ ਿਵਿਚਾਰੀਏ ਕਿਸਾਨ ਕਰਜਾਈ ਕਿਉਂ ਹੋਇਆ ਅਤੇ ਕਿਵੇਂ ਕਰਜਾ ਮੁਕਤ ਹੋਵੇ?
         ਕਿਸਾਨ ਕਰਜਾ ਲੈਂਦਾਂ ਕਿਸ ਤਰਾਂ ਹੈ ਇਹ ਵੀ ਜਾਨਣਾਂ ਜਰੂਰੀ ਹੈ।ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਆੜਤੀਆ ਵਰਗ ਕਿਸੇ ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਦੀੌ ਸਥਿਤੀ ਅਨੁਸਾਰ ਉਸਨੂੰ ਵੱਸ ਵਿੱਚ ਰੱਖਝਣ ਵਾਸਤੇ ਲੋੜ ਤੋਂ ਵੱਦ ਕਰਜਾ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਕਰਜੇ ਦੇ ਥੱਲੇ ਦੱਬੇ  ਕਿਸਾਨ ਨਾਲ ਹਿਸਾਬ ਆਦਿ ਕਰਨ ਵੇਲੇ ਠੱਗੀ ਮਾਰਨੀ ਸੌਖੀ ਹੁੰਦੀ ਹੈ। ਬਹੁਤੇ ਕਿਸਾਨ ਦਬਾਅ ਹੇਠਾਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਉਹਨਾਂ ਮੂਹਰੇ ਬੋਲਣ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਰਹਿੰਦੇ।ਇਸ ਤੋਂ ਬਾਦ ਦੂਜਾ ਵੱਡਾ ਕਰਜਾ ਲੋਕਲ ਬੈਨਕ ਅਤੇ ਕੋਆਪਰੇਟਿਵ ਸੁਸਾਇਟੀਆਂ ਨਾਲ ਸਬੰਧਤ ਬੈਂਕ ਛਿਮਾਹੀ ਫਸਲੀ ਕਰਜਾ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਇਸ ਲਈ ਕੋਈ ਖਾਸ ਗਰੰਟੀ ਨਹੀਂ ਲਈ ਜਾਂਦੀ ਸਿਰਫ ਜਮੀਨ ਦੇ ਮਾਲਿਕਾਨਾ ਹੱਕ ਦੇਖੇ ਜਾਂਦੇ ਹਨ। ਪਟਵਾਰੀ ਕੋਲ ਇਸ ਦਾ ਕੋਈ ਰਿਕਾਰਡ ਜਾਂ ਇੰਦਰਾਜ ਨਾਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਬਹੁਤੇ ਕਿਸਾਨ ਦੋਨਾਂ ਅਦਾਰਿਆਂ ਤੋਂ ਕਰਜਾ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।ਤੀਜਾ ਕਰਜਾ ਵੱਡੇ ਸਰਕਾਰੀ ਬੈਂਕ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਜੋ ਜਮੀਨ ਨੂੰ ਗਰੰਟੀ ਦੇ ਤੌਰ ਤੇ ਗਹਿਣੇ ਰਖਵਾ ਲੈਂਡੇ ਹਨ।ਜਮੀਨ ਗਰੰਟੀ ਤੇ ਵੱਡਾ ਕਰਜਾ ਜਾਰੀ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।ਇਹਨਾਂ ਕਰਜਿਆਂ ਤੋਂ ਇਲਾਵਾ ਅਮੀਰ ਲੋਕ ਵੀ ਕਰਜਾ ਲੈਣ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਭਾਲ ਕਰਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ ਇਹਨਾਂ ਦੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਹਿਸਾਬ ਕਿਤਾਬ ਹੁੰਦੇ ਹਨ। ਇਹ ਲੋਕ ਕਰਜਾ ਮੁੜਵਾਉਣ ਦੀ ਥਾਂ ਬਹੁਤੀ ਵਾਰ ਜਮੀਨ ਹੜੱਪਣ ਦੀ ਤਾਕ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦੇ ਹਨ। ਆਪਣੇ ਹੀ ਢੰਗ ਤਰੀਕਿਆਂ ਨਾਲ ਇਹ ਲੋਕ ਬਹੁਤਾੀ ਵਾਰ ਜਮੀਨ ਹੜੱਪਣ ਵਿੱਚ ਸਫਲ ਵੀ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ।ਉਪਰੋਕਤ ਚਾਰ ਠੱਗਾਂ ਵਿੱਚ ਫਸਿਆ ਕਿਸਾਨ ਲੇਲੇ ਨੂੰ ਕੁੱਤਾ ਬਣਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਤੋਂ ਬਚ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ।ਮਰਦਾ ਕੀ ਨਾਂ ਕਰਦਾ ਕਰਜਾਈ ਕਿਸਾਨ ਜਮੀਨ ਵੇਚਣ ਜਾਂ ਆਤਮਹੱਤਿਆ ਦੇ ਦੋਨਾਂ ਰਾਹਾਂ ਚੋਂ ਇੱਕ ਚੁਣਨ ਲਈ ਕਦੀ ਕਦੀ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ।
         ਕੀ ਇਸ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਕੋਈ ਹੱਲ ਹੈ।ਹਾਂ ਜੇ ਸਰਕਾਰ ਚਾਹੇ ਤਾਂ ਜਰੂਰ ਹੱਲ ਨਿਕਲ ਸਕਦਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਹਰ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਉਸਦੀ ਜਮੀਨ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਦੇ ਆਧਾਰ ਤੇ ਇਰੱਕ ਪਾਸ ਬੁੱਕ ਜਾਰੀ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕੋਈ ਵੀ ਕਰਜਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਕਾਨੂੰਨ ਪ੍ਰਥੀਬੱਧ ਹੋਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਆਪਣਾਂ ਕਰਜਾ ਇਸ ਪਾਸ ਬੁੱਕ ਵਿੱਚ ਦਰਜ ਕਰੇ ਜੇ ਕੋਈ ਇਸ ਪਾਸ ਬੁੱਕ ਦੇ ਬਿਨਾਂ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ ਉਸਨੂੰ ਕੋਈ ਕਨੂਂਮਨ ਅਧਿਕਾਰ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਕਿ ਕਰਜੇ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰੇ। ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੋਣ ਨਾਲ ਦੋ ਨੰਬਰ ਦੇ ਧੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦਾ ਕੰਮ ਬੰਦ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ।ਕਰਜਾ ਲੈਣ ਦੀ ਹੱਦ ਜਮੀਨ ਦੀ ਆਮਦਨ ਦੇ ਅਨੁਸਾਰ ਨਿਸਚਿਤ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ। ਕਰਜੇ ਦਾ ਵਿਆਜ ਜਮੀਨ ਦੀ ਆਮਦਨ ਦੇ ਅੱਧ ਤੌਂ ਵੱਧ ਨਹੀਂ ਹੋਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ। ਜੇ ਕੋਈ ਇਸਤੋਂ ਵੱਧ ਕਰਜਾ ਦੇਵੇ ਕਨੂੰਨਨ ਅਪਰਾਧ ਮੰਨਿਆਂ ਜਾਵੇ।ਜੇ ਕਿਧਰੇ ਸਰਕਾਰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਦਾ ਕਨੂਂ ਬਣਾ ਦੇਵੇ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਗਰੀਬੀ ਅਤੇ ਕਰਜੇ ਦੇ ਕਦੀ ਵੀ ਮੱਕੜਜਾਲ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ ਫਸੇਗਾ।ਕਿਉਕਿ ਕਰਜਾ ਹੱਦ ਤੋਂ ਵੱਧ ਕੋਈ ਦੇਵੇਗਾ ਹੀ ਨਹੀਂ। ਕਰਜਾ ਨਾਂ ਮਿਲਣ ਦੀ ਸੂਰਤ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨ ਵੀ ਆਪਣੇ ਖਰਚੇ ਸੀਮਤ ਕਰਨ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਹੋ ਜਾਵੇਗਾ ਅਤੇ ਇਹ ਕੁੱਝ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਹਿੱਤ ਵਿੱਚ ਹੀ ਜਾਵੇਗਾ ਅੰਤ ਨੂੰ।ਪਰ ਸਾਡੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਤਾਂ ਕਰਜਾ ਦੇਣ ਦੀਆਂ ਹੱਦਾ ਨੂੰ ਨਿੱਤ ਦਿਨ ਵਧਾਈ ਜਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ।ਕਿਸਾਨ ਕਰਜੇ ਦੇ ਜਾਲ ਵਿੱਚ ਫਸਦਾ ਨਹੀਂ ਬਲਕਿ ਫਸਾਇਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਕਰਜੇ ਲੈਕੇ ਕਦੀ ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਵਿਕਾਸ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾ ਬਲਕਿ ਗੁਲਾਮ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ।ਕਰਜੇ ਦੀ ਪੰਡ ਕਿਸਾਨ ਉੱਪਰ ਲੱਦਣ ਦੀ ਬਜਾਇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਕਰਜਾ ਮੁਕਤ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਸਕੀਮਾਂ ਬਣਨੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਭਲਾ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਦੇਸ ਦੇ ਅੰਨ ਭੰਡਾਰ ਨੂੰ ਮਜਬੂਤ ਬਣਾਇਆ ਜਾ ਸਕੇਗਾ।

ਅਸੀਂ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹਾਂ?

 ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ 9417727245
                          ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਸਾਰੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦਮ ਭਰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅਨੇਕਾਂ ਕਿਸਾਨ ਲੀਡਰ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਹਰ ਰਾਜਨੀਤਕ ਪਾਰਟੀ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕਰਦੀ ਹੈ। ਆਉ ਇੰਨਾਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਅਤੇ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਵਿੱਚ ਲਏ ਨਿਰਣਿਆਂ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ। ਕਾਂਗਰਸੀ ਅਤੇ ਅਕਾਲੀ ਦਲ ਦੁਆਰਾ ਬਣਾਏ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਪੱਖ ਦਾ ਢਿੰਡੋਰਾ ਪਿੱਟਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਰ ਜਦ ਫੈਸਲੇ ਲੈਣ ਦਾ ਸਮਾਂ ਆਉਂਦਾ ਹੈ ਤਦ ਇੰਨਾਂ ਦੇ ਫੈਸਲੇ ਕਿਹੋ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ / ਸੈਂਟਰ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਸਿੱਧੀ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਕਰਨ ਦੀ ਹਦਾਇਤ ਕੀਤੀ ਗਈ,ਕੋਰਟ ਵੱਲੋਂ ਹੁਕਮ ਜਾਰੀ ਕੀਤਾ ਗਿਆ ਪਰ ਇੰਹਨਾਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਨਾਂ ਕੋਰਟ ਦੀ ਮੰਨੀ ਨਾਂ ਸੈਂਟਰ ਦੀ ।ਅੱਜ ਤਕ ਅਦਾਇਗੀ ਸਿੱਧੀ ਆੜਤੀਆਂ ਨੂੰ ਕੀਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਆੜਤੀਆਂ ਅਤੇ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕੋਰਟ ਨੂੰ ਧੋਖਾ ਦੇਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰੀ ਏਜੰਸੀਆਂ ਦੀ ਬਜਾਇ ਆੜਤੀਆਂ ਤੋਂ ਹੀ ਚੈੱਕ ਦਿਵਾਉਣ ਦਾ ਡਰਾਮਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਰਲਿਆਂ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਲੀਡਰ ਸਿਰਫ ਬਿਆਨ ਦੇ ਕੇ ਸਾਰ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਦੂਜੀ ਯੂਨੀਅਨ ਦਾ ਸਰਕਾਰ ਤੋਂ ਅਹੁਦੇ ਦੇ ਲਾਲਚ ਵਿੱਚ ਬੈਠਾ ਆਗੂ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਚੈੱਕ ਰਾਂਹੀ ਦੇਣ ਦੇ ਹੱਕ ਵਿੱਚ ਹੀ ਨਹੀਂ ।ਤੀਜਾ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਅਤੇ ਉਸਦਾ ਧੜਾ ਜਦੋਂ ਦਾ ਦਿੱਲੀ ਦੀ ਸਰਕਾਰੀ ਕੁਰਸੀ ਮਿਲਣ ਤੋਂ ਬਾਦ ਕਿਸਾਨ ਸੰਘਰਸ ਹੀ ਛੱਡ ਗਿਆ ਹੈ। ਇਹ ਸਾਰੇ ਆਗੂ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਕਿਸਾਨ ਤਾਂ ਚੈੱਕ ਲੈਣ ਦੇ ਯੋਗ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ ਹਾਲੇ।ਜਿਹੜਾ ਕਿਸਾਨ ਯੂਨੀਵਰਸਿਟੀ ਦੇ ਵਿਗਿਆਨੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਵੱਧ ਝਾੜ ਦੇ ਸਕਦਾ ਹੈ ਆਪਣੇ ਹੀ ਬਲਬੂਤੇ ਤੇ ਨਿੱਤ ਨਵੇਂ ਰਿਕਾਰਡ ਉਤਪਾਦਨ ਵਿੱਚ ਬਣਾ ਰਿਹਾ ਹੈ ਪਰ ਇੰਨਾਂ ਦੀ ਨਿਗਾਹ ਵਿੱਚ ਚੈੱਕ ਕੈਸ ਕਰਾਉਣ ਦੇ ਯੋਗ ਨਹੀਂ। ਇਹੀ ਕਿਸਾਨ ਕੋਆਪਰੇਟਿਵ ਸੁਸਾਇਟੀਆਂ ਦੁਆਰਾ ਹਰ ਛਿਮਾਹੀ ਚੈੱਕਾਂ ਰਾਂਹੀ ਅਦਾਇਗੀ ਕਰਦਾ ਅਤੇ ਲੈਂਦਾ ਹੈ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਕਦੀ ਸਮੱਸਿਆ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਰਕਾਰ ਨਾਲ ਰਲੇ ਆੜਤੀਆਂ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂਆਂ ਵੱਲੋਂ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਵਿਕਦੀ ਫਸਲ ਦੇ ਚੈੱਕ ਵਾਰੀ ਇਹ ਕਹਿਣਾਂ ਦੋਗਲਾਪਨ ਹੀ ਤਾਂ ਹੈ।
    ਦੂਸਰਾ ਮੁੱਖ ਮੁੱਦਾ ਹੈ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਮਿਲਣ ਵਾਲੇ ਟਿਊਬਵੈੱਲ ਕਨੈਕਸਨਾਂ ਦਾ। 1992 ਤੋਂ ਬਾਂਅਦ ਦੀਆਂ ਤਿੰਨ ਲੱਖ ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਅਰਜੀਆਂ  ਸਰਕਾਰੀ ਦਫਤਰਾਂ ਦੀਆਂ ਧੂੜ ਫੱਕ ਰਹੀਆਂ ਹਨ ਕੋਈ ਕਾਰਵਾਈ ਨਹੀਂ। ਕੀ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਬਿਜਲੀ ਕਨੈਕਸਨ ਲਈ 20 ਸਾਲ ਉਡੀਕ ਕਰਨੀ ਪਵੇਗੀ? ਜਦ ਕਿਸੇ ਨੇ ਵਪਾਰਕ ਜਾਂ ਉਦਯੋਗਿਕ ਕਨੈਕਸਨ ਲੈਣਾ ਹੋਵੇ ਤਾਂ ਕਾਰਵਾਈ ਤੁਰੰਤ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਜੇ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਤਾਂ 15 ਜਾਂ 20 ਸਾਲ ਤੋਂ ਬਾਦ ਅਤੇ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹਾਂ। ਜੇ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਪੱਖੀ ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਦੱਸੋ ਦੁਸਮਣ ਕੌਣ ਹੁੰਦੇ ਹਨ? ਜੇ ਆਪਣਿਆਂ ਜਾਂ ਅਮੀਰ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਇਹ ਕਨੈਕਸਨ ਦੇਣੇ ਹੋਣ ਤਾਂ ਸਿਫਾਰਸੀ ਮੁੱਖ ਮੰਤਰੀ ਕੋਟਾ, ਸਪੈਸਲ ਫੌਜੀ ਕੋਟਾ, ਵਿਦੇਸੀ ਕਰੰਸੀ ਕੋਟਾ, ਸਿੰਗਲ ਪੋਲ ਕੋਟਾ ਜਾਂ ਕੋਈ ਹੋਰ ਚੋਰ ਮੋਰੀਆਂ ਵਾਲੇ ਢੰਗ ਹਨ। ਜਰਨਲ ਕੋਟੇ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀ ਵਾਰੀ ਤਾਂ 20 ਸਾਲ ਬਾਦ ਵੀ ਆਵੇ ਜਾਂ ਨਾਂ ਆਵੇ ਖੁਦਾ ਹੀ ਜਾਣਦਾ ਹੈ। ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਨਾਂ ਤਾਂ ਹਾਈਕੋਰਟਾਂ ਵਿੱਚ ਜਾ ਸਕਦੇ ਹਨ ਨਾਂ ਉਹਨਾਂ ਕੋਲ ਸਿਫਾਰਸ ਲਵਾਉਣ ਲਈ ਪਾਰਟੀ ਫੰਡ ਦੇਣ ਦੀ ਤਾਕਤ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦੀ ਸੋ ਕਸੂਰ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਹੀ ਹੈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹਨ।ਕਿਸਾਨ ਆਗੂ ਜਦ ਕਿਸਾਨ ਮਸਲੇ ਹਲ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨਾਲ ਗੱਲਬਾਤ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਾਂ ਇੱਕ ਇੱਕ ਦੋ ਦੋ ਸਿਫਾਰਸੀ ਕੋਟੇ ਵਾਲੀਆਂ ਅਰਜੀਆਂ ਮਾਰਕ ਜਰੂਰ ਕਰਵਾ ਲਿਆਂਉਂਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਇੱਕ ਅਰਜੀ ਮੰਜੂਰ ਹੋਣ ਦਾ ਮਤਲਬ ਇੱਕ ਲੱਖ ਰੁਪਇਆ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਬਣ ਗਿਆ। ਅੱਜ ਕਲ ਪੰਜਾਬ ਵਿੱਚ ਇੱਕ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਕਨੈਕਸਨ ਦਾ ਮੁੱਲ ਡੇਢ ਲੱਖ ਹੈ।ਕਿਸਾਨਾਂ ਦਾ ਮਸਲਾ ਹੱਲ ਹੋਵੇ ਨਾਂ ਹੋਵੇ ਆਗੂਆਂ ਦਾ ਮਸਲਾ ਜਰੂਰ ਹੱਲ ਹੋ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਕਿਉਂਕਿ ਇਹ ਆਗੂ ਵੀ ਤਾਂ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਹਨ।ਸਰਕਾਰਾਂ ਕੋਲ ਕਿਸਾਨ ਦੇ ਲਈ ਕਰਨ ਲਈ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਕੰਮ ਹੈ ਕਿ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀਆਂ ਬਕਾਇਆਂ ਪਈਆਂ ਅਰਜੀਆਂ ਤੇ ਤੁਰੰਤ ਕਾਰਵਾਈ ਕਰੇ ਤਾਂ ਕਿ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨ ਵੀ ਸਰਕਾਰ ਦੀ ਮੁਫਤ ਬਿਜਲੀ ਵਾਲੀ ਸਕੀਮ ਦਾ ਲਾਭ ਉਠਾ ਸਕਣ।ਇਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸਹੂਲਤ ਤੋਂ ਵਾਝੇ ਰਹੇ ਗਰੀਬ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਰਾਹਤ ਮਿਲੇਗੀ ਕਿਸਾਨ ਆਗੂਆਂ ਨੂੰ ਵੀ ਇਹ ਮਸਲਾ ਪਹਿਲ ਦੇ ਅਧਾਰ ਤੇ ਉਠਾਉਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਫਸਲਾਂ ਦੀ ਅਦਾਇਗੀ ਵੀ ਸਿੱਧੀ ਖਰੀਦ ਏਜੰਸ਼ੀਆਂ ਤੋਂ ਚੈਕਾਂ ਰਾਂਹੀ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਤਰੰਤ ਕਰਨੀਂ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ।ਵਰਤਮਾਨ ਅਕਾਲੀ ਸਰਕਾਰ ਨੇ 57 ਕੰਮਾਂ ਦੀ ਪਛਾਣ ਕਰਕੇ ਇੰਨਾਂ ਨੂੰ ਨਿਸਚਿਤ ਸਮੇੰ ਵਿੱਚ ਪੂਰਾ ਕਰਨ ਲਈ ਨੀਤੀ ਬਣਵਾਈ ਹੈ ਜੇ ਉਸ ਵਿੱਚ ਕਿਸਾਨਾਂ ਬਿਜਲੀ ਕਨੈਕਸਨ ਤੁਰੰਤ ਜਾਰੀ ਕਰਨ ਦਾ ਕੰਮ ਵੀ ਪਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਵੇ ਤਾਂ ਇਹ ਇੱਕ ਕਿਸਾਨ ਪੱਖੀ ਕੰਮ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਜਰੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ।