ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਵੱਡੀ ਸਬਸਿਡੀ ਦੇ ਰਿਹਾ ਹੈ ਕਿਸਾਨ

                   
                  ਮੇਰੇ ਦੇਸ ਦੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਲੋਕ ਜਦ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦੇਣ ਦੇ ਦਮਗਜੇ ਮਾਰਦੇ ਹਨ ਤਦ ਉਹ ਝੂਠ ਬੋਲਣ ਦੀਆਂ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਕਰ ਰਹੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੇਸ ਦਾ ਕਿਸਾਨ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਲੱਖਾਂ ਕਰੋੜ ਦੇ ਘਾਟੇ ਤੋਂ ਬਚਾਉਣ ਦੇ ਸਾਧਨ ਪੈਦਾ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਪਿਛਲੇ ਸਮਿਆਂ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀਆਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਘਰੇਲੂ ਜਰੂਰਤਾਂ ਪੂਰੀਆਂ ਕਰਨ ਲਈ ਅਨਾਜ ਬਾਹਰੋਂ ਮਹਿੰਗੇ ਮੁੱਲ ਖਰੀਦਣਾਂ ਪੈਂਦਾਂ ਸੀ ਪਰ ਵਰਤਮਾਨ ਸਮੇਂ ਵਿੱਚ ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਦਾ ਕਿਸਾਨ 20 ਕਰੋੜ ਟਨ ਅਨਾਜ ਦੀ ਰਿਕਾਰਡ ਪੈਦਾਵਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਨੂੰ ਵਿਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚ ਭੇਜਣ ਤੇ ਪਾਬੰਦੀਆਂ ਲਾਈਆਂ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ  ਉਸਦੀਆਂ ਫਸਲਾਂ ਭਾਰਤੀ ਬਜਾਰ ਵਿੱਚ ਹੀ ਖਪਾਉਣ ਦਾ ਹਰ ਹੀਲਾ ਵਰਤਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਵਿਦੇਸਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਾਡੀਆਂ ਸਬਜੀਆਂ ,ਫਲ ਅਤੇ ਅਨਾਜ ਦੀ ਭਾਰੀ ਮੰਗ ਹੈ। ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਸਬਜੀਆਂ ਸੋਨੇ ਦੇ ਭਾਅ ਵਿਕਦੀਆਂ ਹਨ । ਭਾਰਤ ਦੇ ਗੁਆਂਢੀ  ਦੇਸ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਹੀ ਸਬਜੀਆਂ ਦੀ ਵੱਡੀ ਮੰਗ ਹੈ ਉਹ ਵੀ ਕਾਫੀ ਜਿਆਦਾ ਕੀਮਤ ਤੇ । ਪਿੱਛਲੇ ਸਾਲਾਂ ਵਿੱਚ ਆਸਟਰੇਲੀਆਂ ਤੋਂ ਕਣਕ 1600 ਰੁਪਏ ਕਵਿੰਟਲ ਖਰੀਦੀ ਗਈ ਸੀ ਉਸ ਵਕਤ  ਜੋ ਕਿ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਹਜਾਰ ਰੁਪਏ ਦੀ ਕੀਮਤ ਤੇ ਖਰੀਦੀ ਗਈ ਅਤ ਇਸ ਤਰਾਂ ਤਿੰਨ ਕਰੋੜ ਕਵਿੰਟਲ ਕਣਕ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ 18000 ਕਰੋੜ ਦੀ ਸਬਸਿਡੀ ਦਿੱਤੀ ਮੰਨੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ।  2014 ਦੇ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਸਾਡੇ ਗੁਆਂਢੀ ਮੁਲਕ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਵਿੱਚ ਕਣਕ ਦੀ ਕੀਮਤ ਤਿੰਨ ਹਜਾਰ ਰੁਪਏ ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਕਰੰਸੀ ਅਨੁਸਾਰ 2250 ਰੁਪਏ ਦੇ ਕਰੀਬ ਬਣਦੀ ਹੈ । ਭਾਰਤੀ ਬਜਾਰ ਵਿੱਚ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਸਾਨ ਨੇ ਡੇਢ ਕਰੋੜ ਟਨ ਕਣਕ 1400 ਰੁਪਏ ਕਵਿੰਟਲ ਨੂੰ ਵੇਚੀ  ਹੈ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਦਸ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਦਾ ਘਾਟਾ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਪਿਆ ਹੈ ।  ਸੋ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਸਾਨ ਦਾ ਇਹ ਘਾਟਾ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਏਨੀ ਹੀ ਸਬਸਿਡੀ ਦਿੱਤੀ ਕਹੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ । ਕਿਸਾਨ ਵੱਲੋਂ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਜੀਰੀ ਵਿਦੇਸੀ ਮੰਡੀਆਂ ਨਾਲੋਂ ਸਸਤੀ ਕੀਮਤ ਤੇ ਵੇਚਣ ਲਈ ਮਜਬੂਰ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ । ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਵਿੱਚ ਖਾਣ ਪੀਣ ਦੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਦੀਆਂ ਘੱਟ ਕੀਮਤਾਂ ਰੱਖਣ ਪਿੱਛੇ ਹਿੰਦੋਸਤਾਨ ਦੇ ਸਮੁੱਚੇ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਦੇ ਸਬਰ ਦੇ ਕਾਰਨ ਹੀ ਸੰਭਵ ਹੈ । ਵਿਦੇਸਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਅਨਾਜ ਖਰੀਦਣ ਸਮੇਂ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨਾਲੋਂ ਕਿਤੇ ਜਿਆਦਾ ਕੀਮਤ ਅਦਾ  ਕਰਦੀ ਹੈ ।
                         ਵਰਤਮਾਨ ਸਾਲ ਵਿੱਚ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਸਰਕਾਰ ਵੱਲੋਂ ਕਣਕ ਦਾ ਘੱਟੋ ਘੱਟ ਮੁੱਲ ਪਾਕਿਸਤਾਨੀ ਕਰੰਸੀ ਅਨੁਸਾਰ 3000  ਹੈ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਰੁਪਏ ਅਨੁਸਾਰ 2250 ਰੁਪਏ ਪ੍ਰਤੀ ਕਵਿੰਟਲ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਪੰਜਾਬੀ  ਕਿਸਾਨ ਜੇ ਇਹੀ ਕਣਕ ਅੰਮਿਰਤਸਰ ਦੀ  ਥਾਂ ਲਹੌਰ ਵੇਚੇ ਤਦ 800 ਰੁਪਏ ਜਿਆਦਾ ਕਮਾਵੇਗਾ। ਸਰਹੱਦੀ ਲਾਂਘੇ ਨਾਂ ਖੋਲਣ ਪਿੱਛੇ ਅਸਲ ਕਾਰਨ ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਲੁਟਣਾਂ ਹੀ  ਬਣ ਜਾਦਾਂ ਹੈ। 130 ਲੱਖ ਟਨ ਕਣਕ ਵੇਚਣ ਵਾਲਾ ਪੰਜਾਬੀ ਕਿਸਾਨ ਜੇ ਆਪਣੀ ਕਣਕ ਸਿੱਧਾ ਬਾਹਰਲੀਆਂ ਮੰਡੀਆਂ ਵਿੱਚ ਵੇਚ ਸਕਦਾ ਹੋਵੇ ਤਦ 10000 ਕਰੋੜ ਰੁਪਏ ਜਿਆਦਾ ਕਮਾ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਕਿਸਾਨ ਦੀ  ਇਹ ਕੁਰਬਾਨੀ ਹੀ  ਹੈ ਜੋ ਉਹ ਆਪਣੀ ਫਸਲ 10000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਘਾਟੇ ਨਾਲ ਭਾਰਤ ਅਤੇ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਨੂੰ ਵੇਚਦਾ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਕਣਕ ਦੇਸ ਦੇ ਦੂਸਰੇ ਸੂਬਿਆਂ ਨੂੰ ਭੇਜਣ ਨਾਲੋਂ ਪਾਕਿਸਤਾਨ ਭੇਜਣ ਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਖਰਚਾ ਆਉਂਦਾਂ ਹੈ । ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਦੂਸਰੇ ਅਰਬ ਮੁਲਕਾਂ ਅਤੇ ਯੂਰਪੀਅਨ ਮੁਲਕਾਂ ਵਿੱਚ ਕਣਕ ਡਾਲਰਾਂ ਅਤੇ  ਪੌਡਾਂ ਵਿੱਚ ਵਿਕਣ ਨਾਲ ਹੋਰ ਜਿਆਦਾ ਮਹਿੰਗੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ  ਚੌਲ ਜੋ ਪੰਜਾਬ ਦੀ ਦੂਜੀ ਵੱਡੀ ਅਨਾਜ ਪੈਦਾਵਾਰੀ ਫਸਲ ਹੈ ਵਿੱਚ ਵੀ ਵਿਦੇਸੀ ਮੰਡੀਆਂ ਦੀ ਥਾਂ ਭਾਰਤੀ ਮੰਡੀ ਵਿੱਚ ਵੇਚਕੇ ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ  ਨੂੰ ਭਾਰੀ ਸਬਸਿਡੀ ਅਤੇ ਫਾਇਦਾ ਪਹੁੰਚਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਸੋ ਜਦੋਂ ਸਰਕਾਰੀ ਐਲਾਨਾਂ ਵਿੱਚ ਰਾਜਨੇਤਾ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦੇਣ ਦੇ ਐਲਾਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਤਦ ਉਹ ਸਰਕਾਰੀ ਨੀਤੀਆਂ ਦੇ ਰਾਂਹੀ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਲੁੱਟ ਕਰਨ ਦੇ ਸਾਰੇ ਫੈਸਲੇ ਲੁਕੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਦੇਸ ਦੇ ਅਮੀਰ ਵਰਗ ਅਤੇ ਗਰੀਬ ਵਰਗ ਨੂੰ ਜੇ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਧ ਫਾਇਦਾ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਵਾਲਾ ਹੈ ਤਾਂ ਉਹ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਹੀ ਹੈ । 
                                            ਭਾਰਤ ਸਰਕਾਰ ਨੀਤੀਆਂ ਲਾਗੂ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਦੋਹਰੇ ਮਾਪਦੰਡ ਅਪਣਾਉਂਦੀ ਹੈ । ਭਾਰਤ ਦੇ ਅਮੀਰ ਕਾਰਪੋਰੇਟ ਘਰਾਣਿਆਂ ਅੱਗੇ ਲੇਲੜੀਆਂ ਕੱਢਦੀ ਹੈ ਬਹੁਗਿਣਤੀ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਹੱਕ ਮੰਗਣ ਤੇ ਡਰਾਉਣਾਂ ਅਤੇ ਧਮਕਾਉਣਾਂ ਆਪਣਾਂ ਫਰਜ ਸਮਝਦੀ ਹੈ । ਰਿਲਾਇੰਸ ਦੀ ਬਲੈਕਮੇਲ ਕਰਨ ਦੀ ਨੀਤੀਆਂ ਕਾਰਣ ਗੈਸ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਅੱਠ ਗੁਣਾਂ ਕਰਨ ਤੇ ਸਹਿਮਤੀ ਜਤਾਕੇ ਸਰਕਾਰ ਨੇ ਦੱਸ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ਕਿ ਅਮੀਰਾਂ ਦੇ ਹਿੱਤ ਪੂਰਨ ਹੀ ਉਸ ਦਾ ਮੁੱਖ ਕੰਮ ਹੈ। ਰਿਲਾਇੰਸ ਨੇ ਗੈਸ ਦੀਆਂ ਕੀਮਤਾਂ ਵਧਾਉਣ ਲਈ ਅੰਤਰ ਰਾਸਟਰੀ ਕੀਮਤਾਂ ਦਾ ਹਵਾਲਾ ਦਿੱਤਾ ਹੈ  ਜਦੋਂ ਕਿ ਇਹੀ ਦਲੀਲ ਕਰੋੜਾਂ ਗਰੀਬ ਬੇਬੱਸ ਕਿਸਾਨਾਂ ਵੇਲੇ ਅਣਸੁਣੀ ਕਿਉਂ ਕਰ ਦਿੱਤੀ  ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਭਾਰਤੀ ਗੈਸ ਉਤਪਾਦਕ ਅੰਬਾਨੀਆਂ ਵੱਲੋਂ ਜਾਣ ਬੁੱਝ ਕੇ ਗੈਸ ਦੇ ਉਤਪਾਦਨ ਘੱਟ ਕਰ ਦਿੱਤੇ ਜਾਦੇ  ਹਨ ਤੇ ਸਰਕਾਰ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਇਸ ਨੀਤੀ ਕਾਰਨ ਵਿਦੇਸੀ ਮੰਡੀਂ ਵਿੱਚੋਂ ਮਹਿੰਗੇ ਮੁੱਲ ਗੈਸ ਖਰੀਦਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿਦੇਸੀ ਕੀਮਤ ਨੂੰ ਹੀ ਅਧਾਰ ਬਣਾਕਿ ਰਿਲਾੲੰਸ ਨੂੰ ਵੀ ਵੱਧ ਕੀਮਤ ਅਦਾ ਕਰਨ ਦੀਆਂ ਤਿਆਰੀਆਂ ਵਿੱਚ ਹੈ ਪਰ ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਸੰਗਠਿਤ ਨਾਂ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਬਲੈਕਮੇਲ ਕਰਨ ਦੀ ਸਥਿਤੀ ਵਿੱਚ ਨਹੀਂ । ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੇ ਆਗੂ ਵੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਮੋਹਰੇ ਮਾਤਰ ਹੋਣ ਕਾਰਨ ਆਪਣੇ ਸੰਘਰਸ ਦਾ ਮੂੰਹ ਅਸਲ ਮੁਦਿਆਂ ਵੱਲ ਕਰਨ ਤੋਂ ਅਸਮਰਥ ਹਨ । ਭਾਰਤੀ ਕਿਸਾਨ ਸਮੁੱਚੇ ਭਾਰਤ ਦੇਸ ਦਾ ਭਾਰ  ਆਪਣੇ ਮੋਢਿਆਂ ਤੇ ਕਿੰਨਾਂ ਕੁ ਵਕਤ ਚੁੱਕ ਸਕੇਗਾ ਕਿਉਂਕਿ ਸਰਕਾਰਾਂ ਉਸਨੂੰ ਦਿਨੋ ਦਿਨ ਕਮਜੋਰ ਕਰ ਰਹੀਆਂ  ਹਨ । ਚੰਗਾਂ ਹੋਵੇਗਾ ਸਰਕਾਰਾਂ ਵਿੱਚ ਬੈਠੇ ਰਾਜਨੀਤਕ ਅਸਲੀਅਤ ਸਮਝਣ ਅਤੇ ਕਿਸਾਨੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਜਾਇਜ ਹੱਕ ਦੇਣ ।
ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਫੋਨ 9417727245 ਪਿੰਡ ਪੱਖੋਕਲਾਂ (ਬਰਨਾਲਾ)  EMAIL    gspkho@gmail.com

ਕਿਸਾਨ ਤੋਂ ਆਮਦਨ ਦੀ ਬਜਾਇ ਉਤਪਾਦਨ ਤੇ ਹੀ ਭਾਰੀ ਟੈਕਸ ਕਿਉਂ

Add caption

                    
   ਦੇਸ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੁਆਰਾ ਟੈਕਸ ਲੈਣ ਦੇ ਗੈਰ ਤਰਕਸੀਲ ਤਰੀਕੇ ਅਪਣਾਏ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਮੀਰ ਤਬਕਾ ਚੋਰ ਮੋਰੀਆਂ ਵਰਤਕੇ ਟੈਕਸ ਚੋਰੀ ਕਰਦਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ ਪਰ ਦੇਸ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਨੂੰ ਲੁੱਟਿਆ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹੈ। ਵਪਾਰਕ ਕੰਪਨੀਆਂ ਆਪਣੇ ਉਤਪਾਦਨ ਉਪਰ ਲੱਗੇ ਟੈਕਸਾਂ ਨੂੰ ਕੀਮਤ ਵਿੱਚ ਜੋੜ ਕੇ ਮਨਮਰਜੀ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਸੂਲਦੀਆਂ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਦੂਸਰੇ ਪਾਸੇ ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਕੋਲ ਆਪਣੀ ਫਸਲ ਦੀ ਕੀਮਤ ਮਿੱਥਣ ਦਾ ਕੋਈ ਅਧਿਕਾਰ ਹੀ ਨਹੀਂ ਹੈ। ਸਰਕਾਰਾਂ ਕਿਸਾਨਾਂ ਦੀ ਫਸਲ ਤੇ ਮਨਮਰਜੀ ਦੇ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲਦੀਆਂ ਹਨ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ ਮੁਨਾਫਾ ਹੋਵੇ ਜਾਂ ਨਾਂ ਇਸ ਨਾਲ ਉਹਨਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਸਰੋਕਾਰ ਨਹੀਂ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਦੀਆਂ ਦੋ ਮੁੱਖ ਫਸਲਾਂ ਕਣਕ ਅਤੇ ਝੋਨੇ ਦੀ ਕੀਮਤ  ਸੈਂਟਰ ਸਰਕਾਰ ਤਹਿ ਕਰਦੀ ਹੈ ਅਤੇ ਮਨਮਰਜੀ ਦਾ ਟੈਕਸ ਪੰਜਾਬ ਸਰਕਾਰ ਵਸੂਲਦੀ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦੇ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਫਸਲ ਉਪਰ ਲੱਗਭੱਗ ਸਾਢੇ ਚੌਦਾਂ ਪ੍ਰਤੀਸਤ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲਿਆ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਵਿੱਚ ਮੰਡੀਕਰਨ ਫੀਸ ਅਤੇ ਆੜਤ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਗੁਆਂਢੀ ਸੂਬਾ  ਹਰਿਆਣਾ ਦਸ ਪ੍ਰਤੀਸਤ ਲੈਂਦਾਂ ਹੈ। ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਕਿਸਾਨ 45000 ਕਰੋੜ  ਦਾ ਕਣਕ, ਝੋਨਾਂ ਵੇਚਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਪਰ 7000 ਕਰੋੜ ਦੇ ਲੱਗਭੱਗ ਟੈਕਸ ਬਣ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ । ਇਸ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਵੀ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧੇ ਅਤੇ ਅਸਿੱਧੇ ਤੌਰ ਤੇ ਕਿਸਾਨ ਭਾਰੀ ਟੈਕਸ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਕਿਸਾਨਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਨਾਲ ਸ਼ਬੰਧਤ ਵਸਤਾਂ ਜਿਸਦੇ ਬਾਰੇ ਦਾਅਵੇ ਤਾਂ ਵਪਾਰਕ ਅਦਾਰੇ ਕਰਦੇ ਹਨ ਟੈਕਸ ਦੇਣ ਦਾ ਜਦੋਂਕਿ ਇਹ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲੇ ਕਿਸਾਨਾਂ ਤੋਂ ਹੀ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਪੰਜਾਬ ਦਾ ਕਿਸਾਨ 15000 ਕਰੋੜ ਦਾ ਤੇਲ , ਰੇਅ, ਅਤੇ  ਜਹਿਰਾਂ ਦੀ ਖਰੀਦ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ ਉੱਪਰ ਲੱਗੇ ਹੋਏ ਟੈਕਸ  ਵੀ ਕਿਸਾਨ ਹੀ ਅਦਾ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਜਮੀਨਾਂ ਦੀ ਖਰੀਦ ਵੇਚ ਦੇ ਸਮੇਂ ਮਾਲ ਮਹਿਕਮਾ ਮੋਟੀ ਕਮਾਈ ਕਰਦਾ ਹੈ ਜੋ ਕਿ ਦੋ ਤੋਂ ਤਿੰਨ ਹਜਾਰ ਕਰੋੜ ਦੇ ਦਰਮਿਆਨ ਸਲਾਨਾ ਹੁੰਦੀ ਹੈ।
                           ਅਸਲ ਵਿੱਚ ਟੈਕਸ ਉਸ ਤੋਂ ਲਿਆ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਜੋ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਉਂਦਾ ਹੋਵੇ ਜਿਸ ਤਰਾਂ ਵਪਾਰਕ ਅਦਾਰੇ ਥੋੜੇ ਸਮਿਆ ਵਿੱਚ ਹੀ ਵੱਡੇ ਮੁਨਾਫਾ ਕਮਾਊ ਅਦਾਰਿਆਂ ਦਾ ਰੂਪ ਲੈ ਲੈਂਦੇ ਹਨ । ਕਿਸਾਨ ਵਰਗ ਨੂੰ ਮੁਨਾਫਾ ਹੈ ਹੀ ਨਹੀਂ ਪਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਉਸ ਤੋਂ ਉਤਪਾਦਨ ਕਰਨ ਤੇ ਹੀ ਟੈਕਸ ਉਗਰਾਹੀ ਕਰ ਰਹੀਆਂ ਹਨ । ਜਿਸ ਕਿਸਾਨ ਕੋਲ ਕਰਜਾਈ ਹੋਕੇ ਜਿਉਣ ਤੋਂ ਬਿਨਾਂ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੇ ਕੋਈ ਰਾਹ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਹਿਣ ਦਿੱਤਾ ਨੂੰ ਹਰ ਪਰਕਾਰ ਦੇ ਟੈਕਸਾ ਤੋਂ ਛੋਟ ਦਿੱਤੀ ਜਾਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਸੀ ਪਰ ਹੋ ਇਸਦਾ ਉਲਟਾ ਰਿਹਾ ਹੈ । ਲਉ ਕਿਸਾਨ ਦੀ ਆਮਦਨ ਵੀ ਜਾਣ ਲਉ ਇੱਕ ਏਕੜ ਵਿੱਚੋ 33000 ਦੀ ਜੀਰੀ 27000 ਦੀ ਕਣਕ ਨਿੱਕਲਦੀ ਹੈ ਕੁੱਲ 70000 ਰੁਪਏ ਬਣਦੇ ਨੇਂ। 20 ਲੱਖ ਦੀ ਕੀਮਤ ਵਾਲੀ ਇੱਕ ਏਕੜ ਜਮੀਨ ਦੀ ਮਾਲਕੀ ਵਾਲਾ ਵਿਅਕਤੀ 40000 ਹਜਾਰ ਤੱਕ ਠੇਕਾ ਲੈ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਪਿੱਛੇ ਬਚਿਆ 30000 ਵਿੱਚੋਂ ਦੋ ਫਸਲਾਂ ਦਾ ਖਰਚਾ 20000 ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਬਾਕੀ ਬਚੀ ਆਮਦਨ 10000 ਜਿਸ ਲਈ ਸਾਰੇ ਸਾਲ ਪੂਰਾ ਪੰਜ ਜੀਆਂ ਦਾ ਪਰਿਵਾਰ ਪੰਜ ਏਕੜ ਖੇਤੀ ਦੇ ਸਿਰਹਾਣੇ ਖੜਾ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ ਜਿੰਨਾਂ ਵਿੱਚੋਂ ਜੇ ਦੋ ਬਾਲਗਾਂ ਨੂੰ ਹੀ ਜੋ ਖੇਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਦੀ ਲੇਬਰ 160000 ਬਣਦੀ ਹੈ ।  ਪੰਜ ਏਕੜ ਦਾ ਲੇਬਰ ਪਲੱਸ ਖਰਚਾ 225000 ਹੈ । ਦੱਸੋ ਆਮਦਨ ਹੋਈ ਜਾਂ ਲੇਬਰ ਮਿਲੀ ਕਿਰਤ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨ ਨੂੰ। ਹਜਾਰਾਂ ਏਕੜਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਕਾਂਗਰਸ ,ਅਕਾਲੀ ,ਪੰਥਕ , ਮੁੱਖੀ  ਕੀ ਕਿਸਾਨ ਹਨ ਉਹ ਤਾਂ ਬਿਜਨੈਸਮੈਨ ਹਨ ਜੇ ਠੇਕਾ ਵੱਧ ਮਿਲੇ ਤਾਂ ਠੇਕਾ ਲੈ ਲੈ ਕੇ ਚੰਡੀਗੜ ਦੀਆਂ ਏਸੀ ਕੋਠੀਆਂ ਵਿੱਚ ਸੌਂਦੇ ਹਨ ਜੋ ਕਿਸਾਨ  ਜਾਂ ਨੌਕਰਾਂ ਤੋਂ ਖੇਤੀ ਕਰਵਾਕੇ ਦੋ ਨੰਬਰ ਦੀ ਕਮਾਈ ਇੱਕ ਨੰਬਰ ਵਿੱਚ ਬਦਲਣ  ਦਾ ਧੰਦਾਂ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਅਸਲੀ ਕਿਸਾਨ ਧੁੱਪ ਅਤੇ ਕੜਾਕੇ ਦੀ ਠੰਡ ਵਿੱਚ ਕੰਮ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਜਿਸ  ਦੀ ਮਿਹਨਤ ਦਾ ਵੀ ਪੂਰਾ ਮੁੱਲ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦਾ । ਘਾਟੇ ਵਿੱਚ ਜਾਣ ਕਰਕੇ ਹੀ ਕਿਸਾਨ ਖੁਦਕਸੀਆਂ ਲਈ ਜਾਂ ਗਲਤ ਰਸਤਿਆਂ ਦਾ ਰਾਹੀ ਬਣਦਾ ਹੈ ।ਇਹੋ ਜਿਹੇ ਹਾਲਤਾਂ ਵਿੱਚ ਘਾਟੇ ਖਾਕੇ ਖੇਤੀ ਕਰਨ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨ ਤੋਂ ਟੈਕਸ ਉਗਰਾਹੁਣੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘਟੀਆ ਸੋਚ ਹੈ । ਜੇ ਕੋਈ ਟੈਕਸ ਲਾਉਣੇ ਵੀ ਹਨ ਤਦ ਉਹ ਜਮੀਨਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਜਿੰਮੀਦਾਰ ਤੇ ਲਾਏ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਜੋ ਵਿਹਲਾਸ ਰਹਿਕੇ ਸਿਰਫ ਮਾਲਕੀ ਕਾਰਨ ਹੀ ਆਮਦਨ ਕਰਦਾ ਹੈ ਪਰ ਸਰਕਾਰਾਂ ਕਰ ਉਲਟਾ ਰਹੀਆਂ ਹਨ। ਸਰਕਾਰੀ ਸਹਾਇਤਾ ਦਾ ਵੱਡਾ ਹਿੱਸਾ ਵੀ ਮਾਲਕ ਲੋਕ ਹੜੱਪ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ਜਦੋਂ ਕਿ ਖੇਤਾਂ ਵਿੱਚ ਮਿੱਟੀ ਨਾਲ ਮਿੱਟੀ ਹੋਕੇ ਮਿਹਨਤ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕੁੱਝ ਵੀ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰ ਪਾਉਂਦਾਂ । ਸਰਕਾਰਾਂ ਦੇ ਸਲਾਹਕਾਰ ਅਮੀਰ ਸਰੇਣੀ ਦੇ ਲੋਕ ਹਨ ਜੋ ਖੁਦ ਵੀ ਜਮੀਨਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕ ਹਨ ਅਤੇ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੇ ਨਾਂ ਤੇ ਆਪਣਾ ਕਾਲਾ ਧਨ ਚਿੱਟਾ ਕਰਦੇ ਹਨ। ਸੋ ਜਦ ਵਾੜ ਹੀ ਖੇਤ ਨੂੰ ਖਾਣ ਲੱਗ ਪਵੇ ਤਦ  ਬਚਾਅ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ । ਸੋ ਸਰਕਾਰਾਂ ਨੂੰ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੀ ਪੈਦਾਵਾਰ ਤੇ ਟੈਕਸ ਇਕੱਠੇ ਕਰਨ ਸਮੇਂ ਉਦਯੋਗਾਂ ਦੀ ਤਰਾਂ ਟੈਕਸ ਲੈਣਾਂ ਕਿਵੇਂ ਵੀ ਸਹੀ ਨਹੀਂ । ਘਾਟੇ ਵਾਲੇ ਕਿਸਾਨੀ ਧੰਦੇ ਤੇ ਨੀਤੀਆਂ ਬਣਾਉਣ ਸਮੇਂ ਜਰੂਰ ਵਿਚਾਰਿਆ ਜਾਣਾਂ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸਲੀ ਕਿਸਾਨ ਟੈਕਸ ਦੇਣ ਦੀ ਹੈਸੀਅਤ ਵਿੱਚ ਹੈ ਵੀ ਕਿ ਨਹੀਂ। ਘਾਟਾ ਖਾਕੇ ਵੀ ਖੇਤੀ ਦਾ ਧੰਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਨੂੰ ਸਬਸਿਡੀਆਂ ਦੇਣੀਆਂ ਚਾਹੀਦੀਆਂ ਹਨ ਅਤੇ ਗੈਰ ਕਾਸਤਕਾਰ ਜਮੀਨਾਂ ਦੇ ਮਾਲਕਾਂ ਉੱਪਰ ਸਜਾ ਸਮੇਤ ਟੈਕਸ ਵਸੂਲੇ ਜਾਣੇ ਚਾਹੀਦੇ ਹਨ ਜੋ ਖੇਤੀਬਾੜੀ ਦੀ ਆੜ ਵਿੱਚ ਟੈਕਸ ਚੋਰੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਅਤੇ ਕਿਰਤੀ ਲੋਕਾਂ ਦੇ ਹੱਕ ਖਾਂਦੇ ਹਨ।
                                                ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਫੋਨ 9417727245

ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ

ਸੱਚ ਸਮਝ ਨਹੀ ਆਉਂਦਾ ਬੰਦੇ ਵੱਡੇ ਸਿਆਣੇ ਨੂੰ
ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ
ਬਦਲੇ ਵਿੱਚ ਜਮਾਨੇ ਦੇ ਹੁਣ ਨਾ ਰਹਿ ਗਏ ਮਾਪੇ ।
ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰ ਵਿਦੇਸੀਂ ਤੋਰੇ  ਕਰ ਕਰ ਕਈ ਸਿਆਪੇ
ਯਾਦ ਕਰਕੇ ਰੋਂਦੇ ਰਹਿੰਦੇ ਦੂਰ ਜੋ ਵਸਦੇ ਬੀਬੇ ਰਾਣੇ ਨੂੰ
ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ
ਦੁਨੀਆਂ ਜਿੱਤਣ ਤੁਰਿਆਂ ਲੋਕੋ ਇੱਕ ਸਿਕੰਦਰ ਸੀ
ਅੱਧ ਵਿਚਕਾਰ ਦੇ ਆਕੇ ਮੁੜ ਗਿਆਂ ਪਤੰਦਰ ਸੀ
ਜਦ ਸਾਧ ਮੱਚਦਾ ਦੇਖਿਆ  ਪਹਿਨ ਕੇ ਅੱਗ ਦੇ ਬਾਣੇ ਨੂੰ
 ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ
ਮਿੱਟੀ ਛੱਡਕੇ  ਬੰਦਾਂ ਏਥੇ ਵਿੱਚ ਹਵਾ ਦੇ ਤੁਰਦਾ
ਪੈਸੇ ਦੇ ਜੋ ਘੋੜੇ ਚੜਿਆ ਫੇਰ ਘਰੇ ਨਹੀਂ ਮੁੜਦਾ
ਪਿੰਡੋਂ ਤੋਂ ਸਹਿਰ ਫਿਰ ਸਹਿਰੋਂ ਫੌਰਨ ਸੋਚੇ ਜਾਣੇ ਨੂੰ
ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ
ਬੰਦਾ ਹੁਣ ਨਾਂ ਬੰਦਾਂ ਰਹਿ ਗਿਆਂ ਬਣਿਆਂ ਪਿਆ ਮਸੀਨ
ਅਕਲੋਂ ਖਾਲੀ ਬਣਿਆ ਰਹਿੰਦਾਂ  ਵੱਡਾ ਬਹੁਤ ਯਹੀਨ
ਮਾਇਆ ਵਿੱਚ ਉਲਝਿਆਂ ਬੰਦਾਂ ਭੁੱਲ ਗਿਆ ਮਸਾਣੇ ਨੂੰ
ਰੋਕ ਕੋਈ ਨਾਂ ਸਕਦਾ ਬਈ ਕੁਦਰਤ ਦੇ ਭਾਣੇ ਨੂੰ