ਭਾਵੇਂ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਰਹਿੰਦਿਆਂ ਪਰੀਵਾਰਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਉੱਤਮ ਮੰਨਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ ਜਿੰਹਨਾਂ ਵਿੱਚ ਮਾਂ ਦੀ ਗੋਦ ਨੂੰ ਜੱਨਤ ਅਤੇ ਬਾਪ ਨੂੰ ਸਿਰ ਦੀ ਛਾਂ ਦਾ ਦਰਜਾ ਦਿੱਤਾ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ । ਭਰਾਵਾਂ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਬਾਹਾਂ ਦੇ ਬਰਾਬਰ ਦੱਸਿਆ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ । ਇਸ ਤਰਾਂ ਹੀ ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਸਾਰੇ ਪਰੀਵਾਰਕ ਜਾਂ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਨੂੰ ਉੱਤਮ ਦਰਜੇ ਦਿੱਤੇ ਗਏ ਹਨ। ਗੁਰੂ ਤੇਗ ਬਹਾਦਰ ਜੀ ਇਹਨਾਂ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਨੂੰ ਸਵਾਰਥ ਦੀ ਉਪਜ ਮੰਨਦੇ ਹਨ । ਮਾਤ ਪਿਤਾ ਸੁਤ ਬੰਧਪ ਭਾਈ । ਸਭ ਸੁਆਰਥ ਕੇ ਅਧਿਕਾਈ ਕਹਿਕੇ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਸਪੱਸਟ ਸੰਦੇਸ ਦਿੱਤਾ ਹੈ । ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਇੱਕ ਇਹੋ ਜਿਹਾ ਰਿਸਤਾ ਹੈ ਜਿ ਨਿਸਕਾਮਤਾ ਵਿੱਚੋਂ ਉਪਜਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਰਿਸਤੇ ਵਿੱਚ ਸੁਆਰਥ ਦੀ ਥਾਂ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਤੇ ਹੀ ਇਸਦੀ ਨੀਂਹ ਰੱਖੀ ਜਾ ਸਕਦੀ ਹੈ। ਗੁਰੂਆਂ ਪੀਰਾਂ ਫਕੀਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਪਰੇਮ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਰੱਬ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਣ ਦਾ ਰਸਤਾ ਮੰਨਿਆਂ ਜਾਂਦਾ ਹੈ। ਜਿਨ ਪਰੇਮ ਕੀਉ ਤਿਨ ਹੀ ਪ੍ਰਭ ਪਾਇਉ । ਆਮ ਹਾਲਤਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਦੇ ਮਹੱਤਵ ਨੂੰ ਨਕਾਰਿਆਂ ਨਹੀਂ ਜਾ ਸਕਦਾ ਪਰ ਮਨੁੱਖ ਦੀ ਹਾਉਮੈਂ ਨੂੰ ਸੱਟ ਵੱਜਣ ਤੇ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤੇ ਕੱਚ ਵਾਂਗ ਟੁੱਟ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਅੱਜ ਕਲ ਅਖਬਾਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਮਾਪਿਆਂ ਵੱਲੋਂ ਆਪਣੇ ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਨੂੰ ਬੇਦਖਲ ਕਰਨ ਦੇ ਇਸਤਿਹਾਰ ਦੇਖਕੇ ਸਭ ਕੁੱਝ ਸਮਝ ਆ ਜਾਦਾਂ ਹੈ । ਭਰਾ ਦੁਨਿਆਂਵੀ ਜਾਇਦਾਦਾਂ ਵਾਸਤੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਆਦਿ ਕਾਲ ਤੋਂ ਕਤਲ ਤੱਕ ਕਰਦੇ ਤੁਰੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ । ਸਭ ਤੋਂ ਸੰਘਣੀ ਛਾ ਦਾ ਦਰਜਾ ਪਰਾਪਤ ਮਾਵਾਂ ਸਰੀਰਕ ਲੋੜਾਂ ਦੇ ਸਵਾਰਥ ਅਧੀਨ ਮਾਸੂਮ ਔਲਾਦ ਛੱਡ ਕੇ ਫਰਾਰ ਤੱਕ ਹੋ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ । ਜਨਮ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਮਾਪਿਆਂ ਵਿੱਚੋ ਘਰੇਲੂ ਝਗੜਿਆਂ ਕਾਰਨ ਕਿਹੜਾ ਕਦੋਂ ਔਲਾਦ ਅਤੇ ਜੀਵਨ ਸਾਥੀ ਤੋਂ ਬਾਗੀ ਹੋ ਜਾਵੇ ਕੋਈ ਨਹੀਂ ਜਾਣ ਸਕਦਾ । ਜਦ ਤੱਕ ਮਨੁੱਖ ਪੂਰਨਤਾ ਹਾਸਲ ਨਹੀਂ ਕਰਦਾ ਤਦ ਤੱਕ ਦੁਨਿਆਂਵੀ ਰਿਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਉਲਝਿਆ ਹੋਇਆ ਦੂਸਰਿਆਂ ਨਾਲ ਆਪਣੇ ਅਖਵਾਉਣ ਵਾਲਿਆਂ ਲਈ ਬੇਇਨਸਾਫੀਆਂ ਕਰਦਾ ਹੋਇਆ ਜੰਗ ਲੜਦਾ ਰਹਿੰਦਾਂ ਹੈ । ਲਾਲਚਾਂ ਸਵਾਰਥਾਂ ਤੇ ਟੇਕ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਆਪਣੇ ਜਦ ਆਪਣਾਂ ਅਸਲੀ ਰੂਪ ਦਿਖਾਉਂਦੇ ਹਨ ਤਦ ਸਮਾਜ ਵਿੱਚ ਬਹੁਤ ਸਾਰੀਆਂ ਦੁੱਖ ਭਰੀਆਂ ਚੀਕਾਂ ਸੁਣਾਈ ਦਿੰਦੀਆਂ ਹਨ। ਅੱਜ ਦੇ ਤਕਨੀਕੀ ਯੁੱਗ ਵਿੱਚ ਸਮਾਜਕ ਅਤੇ ਪਰੀਵਾਰਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਦੀ ਮੌਤ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ । ਧੀਆਂ ਪੁੱਤਰਾਂ ਵੱਲੋਂ ਵੀ ਮਾਂ ਬਾਪ ਦੀ ਕਦਰ ਕਰਨ ਨੂੰ ਤਿਲਾਂਜਲੀ ਦੇਣ ਨੂੰ ਪਹਿਲ ਦਿੱਤੀ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ। ਭੈਣ ਭਰਾ ਇੱਕ ਦੂਜੇ ਵੱਲ ਸੱਕ ਭਰੀਆਂ ਨਿਗਾਹਾਂ ਨਾਲ ਦੇਖਦੇ ਹਨ । ਮਰੇ ਹੋਏ ਮਾਪਿਆਂ ਦੇ ਨਕਲੀ ਵਸੀਅਤਾ ਤੇ ਅੰਗੂਠੇ ਲਾਉਣ ਲਈ ਨੀਲੇ ਕੀਤੇ ਹੋਏ ਆਮ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿਉਂਕਿ ਭੈਣਾਂ ਤੇ ਭਰਾਵਾਂ ਨੂੰ ਯਕੀਨ ਹੀ ਨਹੀਂ ਰਿਹਾ । ਸਕੇ ਮਾਂ ਬਾਪ ਜਿਉਂਦੇ ਹੋਏ ਹੀ ਅੱਧੀ ਔਲਾਦ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਦੱਸਿਆਂ ਚੋਰੀ ਚੋਰੀ ਵਸੀਅਤਾਂ ਆਮ ਹੀ ਕਰਵਾਉਂਦੇ ਹਨ । ਜਦ ਮਾਂ ਬਾਪ ਹੀ ਆਪਣੀ ਔਲਾਦ ਤੇ ਵਿਸਵਾਸ ਨਹੀਂ ਕਰ ਸਕਦਾ ਫਿਰ ਕਿਹੜੇ ਰਿਸਤੇ ਦੇ ਪੱਕੇ ਹੋਣ ਦਾ ਦਾਅਵਾ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕਦਾ ਹੈ । ਪਤੀ ਪਤਨੀ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਜੋ ਭਾਰਤੀ ਸਮਾਜ ਦਾ ਵਿਸਵਾਸ ਤੇ ਟਿਕਿ ਆ ਹੋਇਆਂ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਵਿੱਚ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪਰਮੇਸਰ ਤੱਕ ਬਣਾਕਿ ਪੇਸ ਕੀਤਾ ਜਾਂਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਪਤਨੀ ਇਕ ਪੂਰਾ ਸੰਸਾਰ ਜਾਂ ਕੁਦਰਤ ਦਾ ਰੂਪ ਅਖਵਾਉਂਦੀ ਹੈ । ਆਦਿ ਕਾਲ ਤੋਂ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਕੁਦਰਤ ਰੂਪੀ ਪਤਨੀਆਂ ਨੇ ਕਿੰਨੀ ਵਾਰ ਨਵੇਂ ਪਰਮੇਸਰ ਪੈਦਾ ਕੀਤੇ ਹੋਣਗੇ ਅਤੇ ਇਸ ਤਰਾਂ ਪਤੀ ਰੂਪ ਪਰਮੇਸਰ ਨੇ ਅਸੰਖ ਵਾਰ ਨਵੀਆਂ ਕੁਦਰਤਾਂ ਭਾਲਣ ਤੋਂ ਗੁਰੇਜ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ।
ਅੰਤ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਇੱਕੋ ਇੱਕ ਰਿਸਤਾ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਹੈ ਜੋ ਪਰੇਮ ਵਿੱਚੋ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੀ ਸਾਂਝ ਵਿੱਚੋ ਉਪਜਣ ਵਾਲਾ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਹੀ ਦਿਖਾਈ ਦਿੰਦਾਂ ਹੈ । ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਕਦੇ ਵੀ ਸੁਆਰਥ ਦੀ ਪੂਰਤੀ ਤੇ ਨਹੀਂ ਟਿਕਿਆ ਹੁੰਦਾਂ ਕਿਉਂਕਿ ਸਵਾਰਥ ਤੇ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਹੋ ਹੀ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ । ਦੋਸਤ ਹਮੇਸਾਂ ਔਖੇ ਸਮੇਂ ਕੰਮ ਆਉਂਦਾ ਹੈ । ਦੋਸਤ ਤੋਂ ਕਦੇ ਮੰਗਣ ਦੀ ਵੀ ਲੋੜ ਨਹੀਂ ਪੈਂਦੀ । ਦੋਸਤ ਨੂੰ ਤਾਂ ਸਿਰਫ ਦੁੱਖ ਦੱਸਣ ਦੀ ਹੀ ਲੋੜ ਹੁੰਦੀ ਹੈ ਬਾਕੀ ਸਭ ਕੁੱਝ ਤਾਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਹੀ ਸੁਰੂ ਹੋ ਜਾਂਦਾਂ ਹੈ । ਦੋਸਤੀ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਪਿਆਰ ਦਾ ਹੀ ਜਨਮ ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਹ ਪਿਆਰ ਵੀ ਨਿਸਕਾਮ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ । ਇਸ ਪਿਆਰ ਵਿੱਚ ਸਿਰਫ ਤੇ ਸਿਰਫ ਕੁਰਬਾਨ ਹੋ ਜਾਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾਂ ਹੀ ਰਹਿ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਨਾਲ ਚੇਲਿਆਂ ਦਾ ਰਿਸਤਾ ਦੋਸਤੀ ਤੋਂ ਪਿਆਰ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫਰ ਕਰਦਾ ਹੈ । ਗੁਰੂ ਗੋਬਿੰਦ ਸਿੰਘ ਵਰਗੇ ਯੋਧੇ ਜੰਗਜੂ ਪੁਰਸ ਨਾਲ ਜਦ ਆਮ ਲੋਕਾਂ ਦੀ ਮੁਹੱਬਤ ਅਤੇ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਕਹਾਣੀ ਸੁਰੂ ਹੋਈ ਫਿਰ ਅਨੇਕਾਂ ਮਿਸਾਲਾਂ ਪੈਦਾ ਹੋਈਆਂ ਜਿਸ ਨਾਲ ਰਾਜਸੱਤਾਵਾਂ ਅਤੇ ਜੁਲਮ ਕਰਨ ਵਾਲਿਆਂ ਦੀਆਂ ਨੀਹਾਂ ਹਿੱਲ ਗਈਆਂ ਸਨ । ਗੁਰੂ ਰੂਪ ਦੋਸਤ ਦੀਆਂ ਖੁਸੀਆਂ ਹਾਸਲ ਕਰਨ ਲਈ ਰਫਲਾਂ ਦੇ ਨਿਸਾਨੇ ਪਰਖਣ ਲਈ ਹਿੱਕਾਂ ਅੱਗੇ ਕਰ ਲਈਆਂ ਗਈਆਂ ਸਨ । ਲੱਖਾ ਸਿਰ ਵਾਰਕੇ ਦੋਸਤੀ ਦੀਆਂ ਦਾਸਤਨਾਂ ਇਤਿਹਾਸ ਦੇ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ ਸੁਨਿਹਰੀ ਰੂਪ ਵਿੱਚ ਚਮਕਦੀਆਂ ਹਨ । ਇੰਹਨਾਂ ਪੰਨਿਆਂ ਤੇ ਦੁਨਿਆਂਵੀ ਰਿਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚੋ ਕਿਧਰੇ ਵੀ ਕੁਰਬਾਨੀਆਂ ਦੀਆਂ ਦਾਸਤਾਨਾਂ ਕਿਉਂ ਨਹੀਂ ਲੱਭਦੀਆਂ ਕਿਉਂਕਿ ਜਿੰਨਾਂ ਚਿਰ ਦੁਨਿਆਵੀ ਰਿਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਨਿਸਕਾਮ ਵੇਗ ਨਹੀਂ ਹੁੰਦਾਂ ਕੁਰਬਾਨੀ ਕਿਵੇਂ ਹੋਵੇਗੀ । ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਦੀ ਉਮਰ ਲੰਬੀ ਨਾਂ ਹੋਣ ਪਿੱਛੇ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਨਾਂ ਹੋਣਾਂ ਹੀ ਹੈ । ਸੋ ਦੋਸਤੀ ਦਿਲ ਵਿੱਚ ਪੈਦਾ ਹੋਣੀ ਚਾਹੀਦੀ ਹੈ ਜੋ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਦੀ ਜਿੰਦ ਜਾਨ ਹੁੰਦੀ ਹੈ । ਪੇਸਾਵਰ ਸਮਾਜ ਦਿਲ ਦੀ ਥਾਂ ਦਿਮਾਗ ਨਾਲ ਤੁਰਦਾ ਹੈ । ਸੋ ਭਾਗਾਂ ਵਾਲੇ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ਉਹ ਲੋਕ ਜਿੰਹਨਾਂ ਨੇ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤਿਆਂ ਵਿੱਚ ਦੋਸਤੀ ਨੂੰ ਵੀ ਸਾਮਲ ਕਰ ਲਿਆ ਹੁੰਦਾਂ ਹੈ ਜਿਸ ਨਾਲ ਇਹ ਸਮਾਜਕ ਰਿਸਤੇ ਵੀ ਦੋਸਤੀ ਦੀ ਛਾ ਹੇਠ ਸਾਡੀ ਮੌਤ ਤੱਕ ਦਾ ਸਫਰ ਤੈਅ ਕਰ ਲੈਂਦੇ ਹਨ । ਜਿੰਹਨਾਂ ਲੋਕਾਂ ਕੋਲ ਮੌਤ ਦੀ ਸੇਜ ਤੇ ਸੌਣ ਵੇਲੇ ਦੋਸਤੀ ਦਾ ਸਿਰਹਾਣਾਂ ਹੋਵੇ ਉਹਨਾਂ ਦੀ ਮੌਤ ਵੀ ਸੁਖਾਲੀ ਹੋ ਜਾਂਦੀ ਹੈ । ਇਸ ਲਈ ਹੀ ਤਾਂ ਪੰਜਾਬੀ ਲੋਕ ਗੀਤ ਹੈ ਜਿੰਦ ਯਾਰ ਦੀ ਬੁੱਕਲ ਵਿੱਚ ਨਿਕਲੇ ਰੱਬਾ ਤੇਰੀ ਲੋੜ ਕੋਈ ਨਾਂ ।
ਗੁਰਚਰਨ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਫੋਨ 9417727245 ਪਿੰਡ ਪੱਖੋਕਲਾਂ ਜਿਲਾ ਬਰਨਾਲਾ
